Geçmişin Kapıları

27.bölüm

𝗠𝗲𝗹𝗲𝗸 𝗬𝘂̈𝗸𝘀𝗲𝗹

Taksinin camından bir titreyen Ellerimi Bir de yaklaşan silüete baktım yaklaştı yaklaştı Kapıyı açıp hiç beklemediğim bir anda yanıma oturdu güçlü bir nefes aldım nefesimi tutuyordum Ama farkında değildim saçlarımı kulağımın arkasına koydu kulağıma fısıldadı mırıltısı ninni gibiydi gözlerimi kocaman açmıştım kızardığımı hissediyordum ondan etkilenmiş miydim hayır ondan etkilenmemiştim Kendime gelmeye çalışıyordum yakaladım seni küçük Hırsız dedi geri çekildi bakışlarını gözlerime sabitledi durmuştu zaman durmuştu saat, insanlar Sanki her şey durmuştu hayat durmuştu bir tek ben vardım ama hareket edemiyordum karşı yolda bir hareketlenme oldu sanki bir çocuk koştu mevsim değişti dökülen Yaprakların yerini sararan yapraklar  karşıdaki görkemli binanın yerini de birkaç ev aldı arkasından koştu küçük kız kalbim tekledi damarlarım belirginleşti nefes alamadım kız etrafa baktı bu bu kız rüyamdaki kızdı karmaşık düşüncelerimi taksicinin homurtusu kesti ve ben zamana döndüm gözlerini benden alamayan Yunus'a döndüm konuşmak istedim Yunus ne oluyor Ben bir şey hatırladım Yunus geçmişi hatırladım koşan Sen miydin hiçbir şey diyemedim dakikalardır tuttuğum nefesimi bıraktım ve sanki kan akışım düzelmişti konuşmayacağımı anladığında taksiciye döndü onu aldığınız yere bırakın dedi fazla para uzattın Ne geri mi dönüyordum boşuna mı gelmiştim o sarışın kimdi bana bir açıklama borçluydu Az önceki karmaşıklığımı öfke aldı kaşlarımı çattım bana döndü eve gidiyorsun dedi o da Kaşlarını çattı ,ne neden dedim dehşete kapıldı arabadan indi yüz ifadesini anlayamıyordum  bir şey düşünüyor ama ne yapacağını bilmiyordu geri döndü yüzünde tek mimik oynamadan gel dedi kapıyı açtı neden az önce git diyen  adam gel diyordu Taksiden inerken bize şaşkın bakan taksiciye teşekkürler dedim uykudan Yeni uyanmış  bir sesle Evet geçmişte uyanmış ve uyumuştum günümüze Uyanmıştım Ama içimdeki uyuyordu ne yapacağımı bilmiyordum yardım etmiyordu taksici bana baktı dikkatli ol abla dedi  ilerideki Kaşlarını çatmış etrafa bakan Yunus'u gösterdi durdum dikkatli Olmalı mıydım karşımdaki kişi az önce bir sarışınla beraberdi ve beni gördüğünde istememişti bunlar önemli miydi yavaştan ona kapılıyordum kapılmayacaktım o benim geçmişimin anahtarıydı başka bir şey olamazdı kapı açılmalıydı bir daha kapanmamalıydı

Geçmişin kapıları bir kez daha açıldı kapanmadı yerde bir kalp bıraktı göğüs kafesini terk etti

Arabaya bindim konuşmaya başladı Bana bakmıyordu bak durdu kelimeleri seçti yapmam gereken bir iş var sessizce beni burada bekle gelince her şeyi anlatacağım dedi Ben de gelsem olmaz mı dedim Olmaz dedi Keskin bir ifadeye sahipti Tamam dedim bana bakmadan kararlı bir şekilde arabadan indi ve gitti aradan zaman geçince etrafı seyrediyordum şimdiye kadar  birkaç araba geçmişte Çok sıkılmıştım biraz zaman daha geçmişti bir şey mi olmuştu endişelenmiş ve sıkılmıştım Yunus neredeydi arabanın Tam önünde bir araba durdu bu kimdi Yunus mu gelmişti ama o gelse arabayla gelmezdi Arabanın önündeki Kimdi arkada biri vardı ama inmemişti Camlardan görünmüyordu benim olduğum yerde bir karartı hissettim camlar açılmıyordu Yunus kilitleyip gitmişti bir tek kapıyı açabiliyordum kafamı önüme Eğdim görünmek istemiyordum tedirgindim cama  vurdu  bu kişi kimdi benden ne istiyordu kafamı yavaşça kaldırdım Karşımdaki beni şaşırttı 40'lı yaşlarında kilolu takım elbiseli bir adam vardı bu adam kimdi takım giymişti Yunus da giymişti tanıyor muydu onu görmüş müydü Yoksa onu Yunus mu göndermişti değişik bir cesaret le yavaşça kapıyı açtım Bu yaptığını sonradan idrak edince kendime kızdım (içimdeki ses fısıldadı  deli cesareti )Adam bana baktı gülümsedi Melek hanım siz misiniz Tedirginlik ve şaşkınlıkla e Evet siz siz kimsiniz dedim sesim titremişti karşıya baktı sanki bir işaret bekliyordu o bana bakmazken karşıdaki arabasına baktım Az önce arkada biri oturuyordu ama şimdi yoktu inmiş miydi karşımdaki adam öne atıldı beni Yunus Bey gönderdi işi uzun  sürecekmiş sizi eve bırakmam gerek dedi gülümsedi karşımdakinin gözlerinin içine baktım