Love In Scars - YoonMin

Çok Sevdim

Satır arası yorum yok neden kii ben üzülmek

İyi Okumalarrr

Jimin

Yoongi arabayı devasa malikanenin garajına çektiğinde, yavaşça ona dönmüştüm.

"Minie."

"Efendim?"

"İçeride, hakkımda anlatılan kötü hikayeler duyabilirsin, öncelikle şunu bil ki, o insanlara gerçekten iyi davrandığım zamanlar oldu ama bunu sana muhtemelen anlatmazlar."

Sözlerinin ardından üzerime eğilerek kemerimi çözmüş ve sonrasında ise avuçlarıyla kulaklarımı kapattığı gibi devam etmişti.

"O yüzden bana söz verdiğin gibi, benim dışımda hiç kimseyi duyma olur mu?"

Gülümseyerek ellerine uzanıp tuttuğumda onu onaylamıştım.

"Olur."

Almış olduğu cevapla birlikte arabadan indiğinde çok geçmeden benim tarafımdaki kapıyı da açarak elini tutmam adına uzatmıştı.

"Öyleyse gidelim."

Uzattığı eline avucumu yerleştirerek arabadan indikten sonra parmaklarımızı tamamen kenetlemiş ve dış kapıya ulaştığımızda, Yoongi usulca zili çalıp, bana gülümsemişti.

Ancak gülüşünün altıdaki, gözlerinden geçen korkuları bariz bir şekilde görmüştüm.

Çok geçmeden kapı bir görevli tarafından aralanıp yavaşça içeri geçtiğimizde ise, yemek masasında görüş açıma giren bedenlerle birlikte Yoongi'nin elini güven verircesine okşamıştım.

"Herkese afiyet olsun."

Yanımdaki adamın varlığını belli etmesiyle masadaki tüm gözler bize dönerken, Han ile sevgilisinin yüzündeki şaşkınlık gözle görülebilir nitelikteydi.

Üvey annesine baktığım anda ise göz göze gelmiştik ve böylelikle orta yaşlarında olduğunu düşündüğüm kadın sahte bir tebessüm eşliğinde söze girmişti.

"Ah Yoongi! Bu ne güzel sürpriz."

Kadının konuşmasıyla birlikte masanın ucuna kadar gelerek, sonunda eşimin babasının da görüş açısına girmiştik.

Adam başını kaldırıp önce Yoongi'ye, sonrasında ise kenetli ellerimize kayan bakışlarını gözlerime çevirdiğinde sesini sakince bize duyurmuştu.

"Bu beyefendi de kim?"

"Ah hayatım, sanırım Yoongi her zamanki gibi abisine özenmiş ve sevgilisini bizimle tanıştırmaya getirmiş."

Kadının kurmuş olduğu cümle üzerine gözlerim kısa bir anlığına Han'a kaydığında, burun kıvırmamak için kendimi zor tutmuştum.

Kıçımın abisi, Yoongi'yle aralarında sadece 2 dakika fark vardı.

"Hayır, Jimin benim erkek arkadaşım değil."

Yanıbaşımdaki adam, cevabı üzerine tutuşunu biraz daha sıkılaştırıken, boşta kalan elini ise ceketinin iç cebine atmıştı.

Ve babası, kaşlarını çatmakta gecikmemiş, gözlerimde tuttuğu bakışları da, boynumdaki kolyeyi yoklamamla birlikte oraya düşüvermişti.

Yoongi, çok geçmeden evlilik cüzdanımızı babasının yanına yerleştirdikten sonra, sözlerini tamamladığı anda ise, kargaşa resmen başlamıştı.

"Sevgilimi değil, eşimi sizinle tanıştırmaya getirdim."

Evlilik cüzdanını gören Han kıpkırmızı kesilirken, sevgilisi ise anında öksürük krizine girmişti.

Bu durum çatılan kaşlarım eşliğinde, karşımdaki kıza odaklanmama neden olurken, üvey annesinin sesi yeniden duyulduğunda, dikkatimi tekrar ona vermiştim.

"Ah zavallı çocuk, kiminle evlendiğinin farkında değil."

Kadının hemen ardından Han'da, gürültüyle oturduğu sandalyeden kalkıp bana bağırmaya başlamıştı.

"Aptal mısın sen!? Şirkete çökmek için seni kullandığının farkında değil misin!?"

"Yeter!"

Yoongi'nin babası elini masaya vurup bağırdığında ise, herkesin sesi bir anda kesilmişti.

Ardından yaşlı adam yavaşça ayaklandığı anda, Yoongi de, beni muhtemelen korumak adına arkasına almıştı.

"Öyle olduğunu sanmıyorum."

Adamın sözleri, Yoongi dahil herkesin kafasını karıştırırken, boynumdan ayrılmayan gözlerle birlikte kolyemin, ailede manevi bir değeri olduğunu anlamam çokta zor olmamıştı.

"Seni hergele."

Yaşlı adam iki adımla karşımıza geçerek eşime ithafen konuşmaya başladığında ise, Yoongi'nin sıkıntılı bir soluk eşliğinde gözlerini kapattığını görsem de, babasının sözlerinin devamını işittiğinde, irisleri bir anda tekrar görünmüş ve şaşkın bakışlarımın da hedefi haline gelmişti.

"Bu adamı, ona rahmetli annenden yadigar kalan son hatırayı, annenin kolyesini verecek kadar çok mu sevdin?"

Boşta kalan elim, direk kolyenin ucunu bulurken, kalbimin titremeye başladığını hissetmiştim.

Belki de bu hayatta, ailesinde değer verdiği tek insandan kendisine kalan, o son hatırayı bana emanet etmişti.

Ve ben, bu gerçekle sarsılmaya yüz tutmuşken, Yoongi'nin dudaklarının arasından dökülen sözler de, içimde yaşadığım tüm o hisleri, bir anda ikiye katlamakta gecikmemişti.

"Sevdim baba, çok sevdim."

Çok sevdi babası çok sevdi 😭😭