Psychopath "Psychopata" Luke Hemmings

Part 3 - Rozdział 4

w poprzednich rozdziałach: Caroline z Lukiem zaręczyli się, odprawili wesele. Zadecydowali, iż nie będą się spieszyć w związku z narodzeniem dziecka. Zakończyli podróż poślubną której powodem była wizyta rudowłosej kobiety Lei. Kobieta groziła młodej parze. Rodzice Caroline opuścili miasto w celach służbowych. Luke zabronił Caroline pracować w roli psychologa. Policja złożyła wizytę w kwiaciarni. Informacja o nożowniku i złodzieju grasującym w mieście. Luke zataja przed Caroline ważny element z przeszłości. Nieznajomy pojawił się w mieszkaniu podczas nieobecności Luke'a. Caroline dostaje przesyłkę w postaci czarnej róży – Luke podejrzewa Iana – psychopatę z chorą przeszłością (stażystę policji) Luke będzie uczy Caroline sztuk walki na siłowni. Ian podczas pracy Caroline pojawia się w kwiaciarni. Luke wraz z Caroline pomagają w przygotowaniach, Ian (psychopata?) również - bal w przedszkolu. Caroline zamknięta w kantorku z Ianem. Caroline wraz z Lukiem na balu w przedszkolu. Powraca Michael. Caroline traci przytomność. Luke i opieka nad dziećmi. Luke ukrywa ważna informację przed Caroline. Kłótnia, przygotowania do urodzin. Urodziny Luke'a. Tajemniczy prezent. Wyjazd służbowy Luke'a za miasto.Przyjaciele Luke'a opiekują się Caroline. Pamiętnik Caroline skradziony przez Caluma. Caroline widziała Iana przed mieszkaniem? Luke poznaje prawdę o Calumie i pamiętniku.Caroline zostaje porwana. 

~~ Luke ~~

Próbowałem zachować spokój ale nie mogłem. Za wszelką cenę chciałem odnaleźć Caroline. Policja rozpoczęła poszukiwania właściciela czarnego sportowego samochodu. Dobrze wiedziałem, kim był sprawca i kto mógł być jego wspólnikiem. Stefan był świadkiem całego zdarzenia. Podgląd z kamer był za słaby, by dostrzec numery tablicy rejestracyjnych. Postanowiłem zostać na komisariacie i śledzić na bieżąco przebieg poszukiwań. Nie chciałem przebywać sam w mieszkaniu, wyczekując na telefon od Stefana. Bezczynnie chodziłem od kąta w kat po korytarzach budynku, modląc się, mając nadzieję, że sprawca porwania zmieni swój tok myślenia i zażąda wysokiego okupu. Pieniądze tutaj nie grały żadnej roli. Byłem gotów sprzedać swoją posiadłość, samochód, zamieszkać w małej wynajmowanej kawalerce. Byłem gotów zrobić wszystko, by odzyskać Caroline. Kiedy zegary wybiły późną godzinę popołudniową, postanowiłem wrócić do mieszkania. Podając dłoń Stefanowi na pożegnanie, dostałem od mężczyzny wyraźny zakaz działania na własną rękę. Niechętnie zaakceptowałem jego słowa skinięciem głowy. Prowadząc samochód, czułem jak moje dłonie niekontrolowanie zaczęły drżeć. Puste siedzenie pasażera, cisza wypełniająca przestrzeń pojazdu. Czułem się jak wrak człowieka, któremu odebrano duszę i chęci do życia. Ona była w miejscu, którego nie mogłem odszukać. Przerażona, zapłakana, bezradna. Ja byłem tutaj samotny, zaniepokojony.

Calum przepadł jak kamień w wodę. Przyjaciele rozpoczęli poszukiwania, chcąc uzyskać więcej informacji o Hoodzie. Jego nieobecność była zapisana pod znakiem zapytania. Błądziłem po mieście jeżdżąc bez celu z jednego punku w drugi. Przypominając sobie obszerną mapę w gabinecie Stefana oraz punkty na niej zaznaczone, postanowiłem sprawdzić niektóre miejsca. Pamiętałem o obietnicy, którą złożyłem mężczyźnie ale nie mogłem spokojnie usiedzieć w miejscu. Musiałem działać i zbadać niektóre miejsca. Kiedy zapadł zmierzch wróciłem do mieszkania. Dzwoniąc do Michaela i Ashtona zaprosiłem, przyjaciół siebie by przekazać im najnowsze wiadomości. Słysząc wyjaśnienia oboje wyglądali na zaskoczonych i zdezorientowanych.

- Luke, spokojnie. Policja rozpoczęła poszukiwania, na pewno ją znajdą. Musimy tylko czekać. – Ashton próbował załagodzić napiętą atmosferę. – Jeśli nie masz nic przeciwko zostaniemy z tobą. – zaproponował patrząc na Michaela. Byłem im wdzięczny za pomoc i towarzystwo, które chcieli mi zagwarantować. Poszukiwania w większym gronie z pewnością przyspieszyły szanse na odnalezienie Caroline.