Naz: Çok iyi hatırlıyorum daha 2. sınıfa giderken annem sınıfımdaki çocukların anneleri ile konuşup "çocuklarınıza söyleyin, kızımla arkadaş olmasınlar" demiş.
Naz: Bir insan niye kızının arkadaşının olmamasını ister ki?
#1 Arkadaş 31.07.2023
#1 Müz...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Naz: Artık sen de biliyorsun beni.
Arkın: Vayyy.
Arkın: Çok güzelmişsin.
Naz: Teşekkür ederim.
Arkın: İyi ki o gün telefonum bozulmuş ve tamire göndermişim.
Naz: Niye?
Arkın: Yoksa seninle tanışmazdım.
Naz: Doğru, nasıl arkadaşım olucaktı değil mi?
Arkın: Evet evet, arkadaşlık önemli.
Naz: Ne zamandan beri gitar çalıyorsun?
Arkın: Küçüklüğümden beri merakım vardı gitar çalmaya. Özellikle elektro gitar.
Arkın: Kendi kendime öğrendim diyebilirim. Videolarını izliyordum ya da kendim öğrenmeye çalışıyordum.
Arkın: Sana bir gün şu an ki grubumla nasıl tanıştık onu anlatıcağım.
Naz: Dinlemeyi çok isterim.
Arkın: Sen nasılsın, ne yapıyorsun?
Naz: Oturuyorum. Annem evde yok. O yüzden rahatım.
Arkın: Seni rahatsız etmiyecekse bir şey sorabilir miyim?
Naz: Sor.
Arkın: Annen niye sana ders çalışman için baskı yapıyor? Yanlış anlama tabii ki senin iyiliğin içindir ama senin anlattıklarına göre sanki bir tık fazla sana baskı uyguluyor.
Naz: Belki sana ilk defa bu kadar dürüst olucağım.
Naz: Ama artık birine anlatmak istiyorum. Birazcık bile olsa içimin soğumasını istiyorum.
Arkın: Seni her zaman dinlerim.
Naz: Kendimi bildim bileli annem böyle. Ne bir gün saçımı okşar ne de gelip bir nasıl olduğumu sorar. Dışarıdan ne kadar anne-kız gibi görünsekte asla öyle değiliz. Onun için benim sadece bir şey yapmam lazımdı. Ders çalışmak. Ona göre arkadaşlar zaman kaybıydı. Onlarla dışarı çıkmak, zaman geçirmek ya da arkadaşımın olma düşüncesi bile onu rahatsız ediyordu. Küçükken annemin hep benim iyiliğimi istediği için bunları yaptığını kendime söylerdim. Bir nevi kendimi kandırmaya çalışırdım. Büyüdükçe fark ettim ki salakmışım. Onu hep gözümde haklı konuma koyduğum için. Tabii büyüdükçe biraz daha gözüm açıldığı için bu annemi rahatsız etti. Çünkü az da olsa ona karşı çıkmaya başlamıştım. Ve bu durum hiç onun hoşuna gitmiyordu. Ve beni cezalarıyla durdurabileceğini sanıyordu. Ya odaya kitliyordu ya da bütün gün sadece su veriyordu. Bu son zamanlarda onu çok sık görmüyorum. Ve inanır mısın o kadar mutlu ve huzurluyum ki. Bazen diyorum keşke annem hep eve geç gelse, onu hiç görmesem. Çünkü artık onu seviyor muyum bilmiyorum. Bunca şeyden sonra da seviceğimden emin değilim.
Naz: Özür dilerim senin de kafanı şişirdim. Bir şey demek zorunda değilsin. Hatta görüldü bile atabilirsin.
Arkın: İçin birazcık bile olsa soğudu mu?
Naz: Evet.
Arkın: O zaman ben seni hep dinlerim.
Arkın: Anneni sana kötülemek istemiyorum ama yaptıkları hiç doğru değil. Ne de olsa sen onun kızısın, onun canındansın. İyi bir geleceğinin olması için diyeceğim ama bu kadarı da çok fazla. Sadece su vermek ne demek? Hiç mi vicdanı sızlamıyor? Sen büyüdükçe aslında onun, senin üzerinde kurduğu baskı azalıyor. Çünkü sen gözlerini açmışsın artık. Ve bu da onu rahatsız ediyor.
Arkın: Ne zaman kendini kötü hissedersen gel benimle konuş.
Arkın: Çünkü ben senin asla kötü hissetmene izin vermem. Seni mutlu edebilmek için elimden geleni yaparım.
Naz: Teşekkür ederim, gerçekten.
Arkın: Ne demek, ben bir şey yapmadım.
Naz: Aslında sana bir şey soracağım.
Arkın: Dinliyorum.
Naz: Nasıl hesap açabilirim?
Arkın: Instagram için mi?
Naz: Evet. Yani nasıl yapmam gerektiğini bilmiyorum.
