Gece Ateşi

1. Bölüm: Kunt

Camdan dışarıya baktım. Gri beyaz renklere boyanmış iki katlı evin bize bakan camı her zaman ki gibi siyah perdeyle örtülüydü. Aramızda bu kadar kısa mesafe olmasına rağmen bu kadar uzak olmamızı beni fazlasıyla üzüyordu.

"Deren. Hadi kızım çıkıyoruz," diyen annemin sesiyle kendime geldim. Belki bu gün onu görürdüm.

"Tamam geliyorum." Nasıl gitmezdim ki?

Hızlı adımlarla odamdan çıkıp merdivenlerin sonuna ulaştım. Üzerime mahalle ortamında laf gelmeyeceğine emin olduğum dizi kapağımın biraz altında biten siyah bir elbise giydim.

Siyah benim için arzu demekti. Koyulaşmış arzular...

Annemin yanına geldiğimde beni baştan aşağı süzdü. "Kız, sen niye bu kadar heycanlısın? Hayırdır?"

Tedirginliğimi yüzüme yansıtmamaya çalışarak "Ne heyecanı anne ya?"

Altı üstü kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor.

Muzipçe sırıttı, "Yok yok ben biliyorum seni. Serap hanımın kısırı söz konusu olunca akan sular duruyor tabi," dedi, ardından yüzünü buruşturdu. "Ben yapsam yemezsin."

Gülmemek için kendimi zor tuttum. Ben Kunt'u görmek için heycanlanırken annem kısır diyordu. "Anne ne alaka ya? Seninkini de yiyorum, hemde içinde yarım kilo tuz olmasına rağmen."

Dilini damağına vurarak beni cık cıkladı. "Kendin yap biz yiyelim o zaman."

Portmantoya koşup ceketimi aldım. Daha fazla uzamasını istemiyordum. "Tamam anne ben yaparım, hadi gidelim," dediğimde annem homurdanarak beni izliyordu.

Bir kaç adımda karşımızdaki eve vardığımızda heyecan tüm bedenimi sarmıştı. Zile basıp beklemeye başladım. Kapıyı açan Serap teyzenin hoş geldin faslından sonra içeriye geçebilmiştik.

Salona girdiğimizde Aysu ve Yasemin'inde burada olduğunu gördüm. Kendileri benim rakiplerimdi ve onlarda benim gibi her türlü fırsatı yakalamaya çalışıyorlardı.

Aramızdaki tek fark onların mahallede adı çıkmasına karşı ben babamın masum meleğiydim. En azından mahalle böyle sanıyordu. Tabiki gerçektende Yasemin ve Aysu'nun yanında bir melektim fakat tamamen günahsızda değildim, en azından fikiren.

Yasemin'in yanına oturdum, göz göze geldiğimizde onun çatık kaşlarına üstünlükle baktım. Benim amacım sadece tek gecelik bir ten uyumuyken o Kunt'un karısı olmak istiyordu.

Eğer aralarında gerçekten bir şeyler olsaydı değil Kunt'u istemek, yüzüne bile bakmazdım ama ne Kunt onu istiyordu ne de ailesi. Onun amacı neydi bilmiyordum ama mahallede bir tıkda olsa daha yakışıklı erkekler varken özellikle Kunt'u istemesini paradan başka bir sebebe bağlayamıyordum.

Serap teyze ve salondaki diğer mahalleliler koyu bir sohbetteyken bende gözlerimi Yasemin'den çekip sohbete odaklandım.

"Eee Serap, Yok mu senin oğlana bir gelin?" dedi Bahar teyze.

Sıkıntıyla nefesini verdi Serap teyze. "Böyle giderse yok Bahar Hanım. Çalışmaktan kafasını kaldırmıyor ki birilerini görsün, beğensin."

Bahar teyzenin kaşlarını çatmasıyla "O zaman iş sende Serap. Oğlun bakmıyorsa sen bak," diyerek araya girdi Cemile teyze. "Böyle olmaz ki yaşı geçiyor."

Derin bir nefesle "Bakıyorum, bakıyorum ama kimseyi bulamadım bir türlü," dedi dertli dertli. Eh... Kunt onun tek çocuğuydu, bu kadar ayrıntıya girip işi uzatması normaldi.