Gece Ateşi

6. Bölüm: Kapı Açıldı

Kendime geldiğimde koşarak kapının önünde duran Azel'in yanına gittim. Yüzü gözü kan içindeydi. Gözlerindeki bakışlar o kadar boştu ki sanki o yanan bir kibritti ve ateş sona ulaşmıştı. Bitmiş gibiydi. "Azel bu halin ne?"

Annem onu bu halde görürse ne olduğunu anlayana kadar bizi sorguya çekerdi. Azel ise şuan bunu kaldırabilecek gibi görünmüyordu. Hızlı düşünmeli onu eve gizlice sokmalıydım.

Endişeyle tekrar arkadaşıma döndüm. "Azel cevap ver ne oldu sana?" desem de konuşmamakta ısrarcıydı.

"Deren," diyen sesle arkamı döndüm. Gelen Aykut'tu.

Tam zamanı!

Aykut gülümseyen yüzüyle bize yaklaşırken neden döndüğünü merak ediyordum. Daha yeni gitmişti bu çocuk?

At gibi giden it gibi...

İç sesime ne alaka demek istesemde odaklanmam gereken daha önemli konular vardı.

"Aykut," dedim öne atılarak.

Zavallı çocuk hiçbir şeyden haberi yok.

Yüzümdeki korkuyu gördüğünde ne olduğunu anlamasa da bana ayak uydurup hızla yanıma geldi. Azel'i gördüğünde selamlaşmak için yüzüne baktı ve ağzını açtığı gibi kapattı.

Şaşkın bakışları beni bulduğunda, "Bize yardım etmen gerek. Kapıyı çalıp annemin çıkmasını sağla ve onu arka bahçeye götür."

Gözleri daha da büyürken neye bulaştığını anlamaya çalışıyordu. "İyi de," dediğinde onu susturdum.

"Lütfen sorgulama." Bakışlarımı olabildiğince çaresiz bir şekile getirdim. "İlk defa senden bir şey istiyorum, kıracak mısın beni?"

İlk değil ama sen bilirsin.

Tekrar dönüp Azel'e baktı. Durumun vahimliğini anladığında başını salladı. "Tamam," dediğinde hızla Azel'in yanına gidiyordum ki beni kolumdan tuttu. "Ama ne olduğunu bana sonrasında anlatacaksın."

Mahllenin merakı Aykut'a da bulaşmıştı sanırım. "Tamam," deyip kolundan kurtuldum. Azel'i aldığım gibi evin yan tarafına sürükledim.

Aykut zili çaldığında bir kaç saniye sonra annem kapıyı açtı. "Oğlum? Hoşgeldin."

Aykut'un çekinen sesini duydum. Ne yalan uyduracağını bilmeden kapıyı çalmamış olması için dua ettim. Aksi halde bizi yakalatırdı. "Deren'in patenleri için gelmiştim ben. Arka tekerinde sorun vardı sanırım."

"Oğlum sen niye buraya kadar geldin Deren getirirdi." Aykut babasının tamirci dükkanına bakıyordu ve bu işte gayet iyiydi. Bu yüzden zamanında ondan çıkıp duran paten tekerim için bir şey yapıp yapamayacağını sormuştum.

"Önemli değil Derya teyze zaten buradan geçiyordum, gelmişken alayım dedim." Patenler arka bahçedeydi yani annem evden çıkacaktı. Aykut'u dahice planı için anlından öpebilirdim.

"Sen bekle burada oğlum, ben getireyim," deyip arka bahçeye doğru ilerledi. Kafam dışarı çıkarıp baktığımda Aykut gelmem için işaret verdi. Kafamı geri çekip tekrar Azel'e baktım ama o sanki burada değildi. Umursamadan kolunu tutup içeri çektim. Nasıl olsa içeride ifadesini alacaktım.