Di Huang Shu (Legend of Anle/ An Le Zhuan) မြန်မာဘာသာပြန်

အပိုင်း (၃၀)

An Le Zhuan- Di Huang shu
အပိုင်း (၃၀)

ထိုက်ဟော်ခန်းမဆောင်၏ဂုဏ်ပြုစားပွဲဟာ ဘုရင်မင်းမြတ်ကျားနင် ရောက်ရှိလာတဲ့အချိန်ကျမှ နောက်ဆုံးတော့ စတင်သွားခဲ့သည်။ ညစာစားပွဲမှာ ဘုရင်မင်းမြတ်၏ချီးမွှမ်းသံတွေပဲ ထွက်လာခဲ့တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့၂ရက်လုံး မရွှင်မပျဖြစ်ခဲ့တဲ့ဘုရင်မင်းမြတ် နောက်ဆုံးတော့ ပျော်ရွှင်သွားပြီမှန်း အမတ်မင်းတွေ တွေ့မြင်နိုင်ကြ၏။ အံ့အားသင့်သွားခဲ့တာကလွဲလို့၊ အိမ်ရှေ့မင်းသားနဲ့ ရန်အန်းလဲ့တို့ အချိန်မီပြန်ရောက်လာတဲ့အတွက် သူ အရမ်းဝမ်းသာခဲ့တယ်၊ ဒါကြောင့် သူ စားပွဲပေါ်ကဂုဏ်ပြုဝိုင်တွေကို သက်တောင့်သက်သာ သောက်သုံးခဲ့တယ်။

ရန်အန်းလဲ့တစ်ယောက် ခုနက ဟန်ရဲ့ကို ဘာတစ်ခုမှမမေးခဲ့သလိုမျိုး အမူအယာဟာ အမြဲတည်ငြိမ်ပြီး၊ အပြုံးဟာ သင့်တင့်လျောက်ပတ်ကာ အနေအထားမှန်နေခဲ့သည်။

သူမရဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေကို ဟန်ရဲ့ တကယ်ပဲ မတွေးနိုင်တော့ဘူး၊ ဒါကြောင့် သူ ဆက်ပြီးမတွေးတော့ဘဲ ဝိုင်ကိုသာသောက်လိုက်တော့သည်။

"အမတ်မင်းတို့" ချင်တေးသံလေး တဖြည်းဖြည်းချင်း ရပ်တန့်လို့သွားပြီး၊ ကချေသည်တွေ ခန်းမဆောင်မှ ဆုတ်ခွာသွားတော့ ဘုရင်မင်းမြတ်ကျားနင် ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားတဲ့အသံနဲ့အတူ ဝိုင်ခွက်ကိုပင့်မြှောက်ပစ်လိုက်သည်၊ "ကျန်းနန်ကအမှုထမ်းတွေရဲ့လာဘ်စားမှု ရှင်းလင်းသွားခဲ့ပြီ၊ ပြည်သူတွေလည်း အေးချမ်းသာယာသွားပြီ"

ဝိုင်ခွက်တွေကိုဆုပ်ကိုင်လျက်၊ အားလုံး မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ရိုသေလေးစားစွာဆိုကြသည်၊ "အရှင်မင်းကြီးရဲ့ကျေးဇူးတော် ကြီးမားလှပါတယ်၊ ကျင့်တိုင်းပြည်ကို မိုးကောင်းကင်က ကောင်းချီးပေးမှာပါ!"

ဘုရင်မင်းမြတ်ကျားနင် ကျယ်လောင်စွာရယ်မောလိုက်တော့သည်၊ သူ့ရဲ့အမူအယာက ပိုမိုရွှင်မြူးလာခဲ့တယ်။ အားလုံး ထိုင်ခုံစီ ပြန်ထိုင်ပြီးတဲ့နောက် သူ ဟန်ရဲ့နဲ့ ရန်အန်းလဲ့တို့ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်၊ "ကျန်းနန်ရဲ့အေးချမ်းမှုအတွက် ငါကိုယ်တော် နာမည်ကောင်းယူဖို့ မထိုက်တန်ပါဘူး၊ ငါကိုယ်တော့်မှာ အရမ်းတော်တဲ့သားတော်နဲ့ အမတ်မင်းရှိလို့ပါပဲ"