10

5 1 0
                                    

Artık senden gidememek beni yaralayan çoğu şeyden biri değil, sanırım bununla yaşamayı öğrendiğimden olsa gerek sen hiç olmamışsın gibi geliyor. Aslında varsın, oradasın ve gözlerindeki anılarla bana bakıyorsun. Gür kirpiklerin o anıların en can alıcı kısımlarında tek tek göğsüme saplanıyor ama bu acıtmıyor.
Yaşandı ve unutuldu, hiç olmamış gibi. Bizi en iyi tanımlayan cümlelerden biri bu aslında, çünkü ben senden gitmemek, unutmamak ve sana hatırlatmak için ne kadar çabalarsam çabalayayım aksine o kadar unuttuğunu hatta o küçük, senin için önemsiz, anıların bile kötü anlara dönüştüğünü fark ettim. Bunu ne kendime ne de sana yapmamam gerektiğini fark ettim.
Ben bu yoldan dönmedim ama yolun sonuna da bir türlü yaklaşamamanın yarattığı elzemle dondum kaldım, sana bir adım atsam beş adım geri gidiyorsun, geriye dönmeyi düşünsem o kadar yolu nasıl geri döneceksin diyorsun.
Biz seninle sürekli aynı çizgide kalıyoruz, oysa önümüz düz bir yol.

Küçük Kalp SancılarıWhere stories live. Discover now