Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▫▪▫
2014 | 18 Temmuz Cuma 23.23
Genç adam derin bir nefes aldı. Söyleyeceklerinin ağırlığı kalbine fazla geliyordu. Dayanamıyordu bu acıya. Birkaç sözü, karşısındaki kişi ve kendisi için yıllarca unutulmayacaktı çünkü. Daha da acı verdi bu düşünce.
Sözleri; yaralar da açacak ve o yaralar, hep ilk günkü gibi kalacaktı. En azından kendisi için.
Karşısında gülümsemeyle bekleyen genç, "Hadi. Ne söyleyeceksin? Merak ettim." dedi. Ellerini arkasında birleştirmiş, tıpkı küçük bir çocuk gibi duruyordu ama gülümsemesi onu karizmatik kılıyordu.
Yakışıklı bir gençti, çehresi sert, bakışları keskin... Fakat gözlerindeki parıldama, onun sert duruşuna büyük bir fark yaratıyordu. Saçları ise her zamanki gibi dağınıktı. Bazı teller alnına düşüyordu. Uzun kirpiklerine değen tutamlar bile vardı. Genç, saçlarını seviyordu. Yaşıtları kazıtıyor, komik şekiller veriyordu. O ise, o tiplerden nefret ederdi.
Onu izlediği her saniye kalbinde daha büyük bir acı baş gösterdi, Kuzey'in. Nasıl söyleyecekti? Söyledikten sonra ne yapacaktı? Nasıl yaşayacaktı? Bunu ona nasıl yapacaktı?
"Yahya... Bitsin."
Kurtulmak istedi. Yaşanacaklar hemen sonlansın, en az acıyı versin istedi. Ama ne çaba, en kısa sürede biten yaşanmışlıklar her zaman en büyük yarayı verirdi.
Genç, gülümsemeye devam ederek sordu: "Anlamadım. Ne bitsin?"
Karşısında duran, biraz sonra yaşanacaklardan habersiz gence bakmayı kesti. Çünkü o gözlerdeki ışığı izlemeye devam ederse, kapılıp giderdi büyüsüne. Ama bugün olmazdı, bundan sonra olamayacağı gibi.
"Bizim... Bu iş... Bitsin, Yahya."
Yahya'nın gülüşü yavaşça soldu. Arkasında sakladığı kenetli elleri birbirinden ayrıldı ve iki yanına düştü. Elindeki kutuyu sıkıca kavradı, tüm kemiklerini acıtacak derecede.
Kaşları çatıldı hızla, Yahya'nın. Kalbinin atış hızı birden katlanarak arttı. Duyduklarının gerçekliğini sorguladı. Ne diyordu?
Yine de, "İlişkimizi mi bitirmek istediğini söylüyorsun?" dedi, sakin kalmaya çalışarak. Doğrulamak istedi. Acı verse bile sormak istedi. Duyduklarının hayal olduğunu, şuan yaşanan her şeyin gerçek olmadığı umdu.
Yahya, umut ettiği hiçbir şeyin onun yüzüne gülmeyeceğini o gün öğrendi.
Kuzey'in bakışları, Yahya dışında her yerdeydi. Şimdi ne demeliydi? Onun kalbini en az kıracak hangi cümleler vardı? "Evet. Biz... Doğru olmayan bir şey yaptık. Bitsin."
