İKİ IRK : GÖLGELER VE İNSANLAR

2.BÖLÜM

Şafak vaktinde ancak şehir merkezine gelmiştik, Kris beni uyandırdı ve arabadan indik. Şehirden biraz daha ileride Büyük bir ormanın ortasında kocaman bahçeli bir villa gibi bir yere gelmiştik .Hayatımda ilk defa bu kadar büyük bir yapı görüyordum. Bir kaç yaz önce şehre gelmiştim ama bir sarayı andıran bu yer gerçekten de çok güzeldi.

"Burası da neresi?"

"Burası emirleri aldığımız yer Allen."

"Kris beni buraya getirmenizi anlıyorum ama annem ve babam orada kaldılar."

Kris ve Tris birbirlerine üzgünce baktılar.Biliyorum onların cesetlerinin kalmadığını...o canavar onları yiyeceğini söyledi ama bir umut....

"Allen bak bu başına gelenler çok üzücü ama şuan geri dönemezsin evin güvenli olana kadar dönmek yok.Aslında oraya dönmene de gerek yok."

Tris üzgünce,

"Allen dayın olduğundan bahsetmiştin başka akraban var mı?"

"Babamın akrabaları var ama onlarla bir bağlantım yoktu."

"Peki ilk önce dayına haber verelim."

Büyük villanın bahçesinden geçip binaya girdik.Büyük gösterişli bir avize bizi karşılamıştı etraf altın süs ve eşyalarla kaplıydı.Başım zonklamaya hala devam ediyordu.Beni boş bir odaya getirdiler.

"Allen biraz burada dinlen,Tris ilk önce Allen için uygun kıyafet bul çocuğun üstü başı kan içinde ve yiyecek bir şeylerde getir daha sonra gidip müdür Rayn'a olanları anlat."

"Peki ya sen Kris?"

"Jasmine ve diğerlerinin gelmesi yakındır onları bekleyeceğim."

Ya gelememişlerse ? Bana gülümseyip odadan çıktılar.Hala daha yorgundum,uyumak istiyordum ama üstümde ki kıyafetler birer paçavra olduğundan koltuğu kirletmek istemiyordum.

Anne ve babam...Babamı ben öldürdüm kısmen veya dolaylı olarak sonuç olarak ben onu baltayla öldürdüm,yüzümü ellerimin arasına gömdüm.Ben...ne yapacağım!?

"Ne yapacağım!"

Çok korkuyorum! Dünyada böyle canavarların var olmasını asla tahmin etmiyordum! Başımıza böyle bir felaket gelmesini asla tahmin etmezdim! Benim en büyük isteğim annem ve babamla güzel bir hayat geçirmekti ama şimdi sonsuza kadar gerçekleşmeyecek bir hayal oldu! Bacaklarımda güç yoktu ve yere düştüm göğüsüm ağrımaya başladı.

"Bu da ne böyle! Canım çok acıyor."

Annemi ve babamı kaybetmenin hissi bu mu? Ayağa kalkmaya çalıştım ve doğruldum.Tris kapıyı çalarak,

"Allen içeri giriyorum."

İçeri girdi ve bana baktı.

"Allen iyi misin? Solgun görünüyorsun? Olanlar sana ağır geldiği için bu durumda olabilirsin ama fiziksel bir yaran yok değil mi?"

"Hayır yok ben iyiyim."

"Peki bu kıyafetler sana göre değil ama şuan bunlar en iyisi."

"Ne olsa fark etmez."

" içeride duş al ve temiz kıyafetleri giy bende yemeği bırakıp çıkacağım."

"Tamam teşekkür ederim Tris,bana bu yardımları yapmanıza gerek yoktu ama yine de yapıyorsunuz."

"Bizim amacımız bu Allen insanları kurtarmak."

Bana gülümsedi ve çıktı,temiz kıyafetleri alıp duşa girdim.Üstümdekileri tam çıkarırken yine göğsüme ağrı girdi.İki büklüm oldum ve yere düştüm.