Öyle bir rahat uyumuştum ki! Uzun zamandır bu kadar keyifli yattığımı hatırlamıyorum,sanki akşamdan kalma sersem bir şekilde uyandım ve kollarımı açıp gerildim.Yataktan kalkıp banyoya geçip yüzümü yıkadım ve üstümü değiştirip aşağıya indim,yengem ve Jasmine mutfakta kahvaltıyı hazırlıyordu.Cerdic,
"Ya bir gün gitmesem bir şey olmaz ki anne!"
"Hayır dedim Cedric! O okula gideceksin!"
"Bugün Allen ile zaman geçirmeyi düşünüyordum ama!"İçeri girdim ve
"Ne oluyor niye tartışıyorsunuz?" Yengem iç çekip,
"Beyefendi Cedric okula bugün gitmek istemiyor,ona kızıyorum."
"Ya bir günden bir şey olmaz!"Cedric bana dönüp,
"Bugün takılırız diye düşündüm ama annemi hesaba katmadım."Güldüm ve
"Bugün olmaz Cedric,Amanda'yla birlikte loncaya gidip avcı kimliğimizi alacağız.Hem dünkü casus meselesini de müdür Rayn ile konuşmak istiyorum."Cedric gözlerini devirdi ve sinirle
"İyi!"Omzuma çarpıp mutfaktan çıktı.
"Bu şimdi kızdı mı bana?"Jasmine börekleri mermere bıraktı ve
"Allen daha dün geldin ve Cedric ile baş başa sohbet etme fırsatın bile olmadı,sonuçta 6 yıl seni bekledi ve onunla vakit geçirmemen Cedric'i üzüyor."Üzgünce Jasmine'e baktım o haklıydı ve bundan sonra avcı olduğum için belki de Cedric'i daha az göreceğim.Mutfaktan çıktım ve koridora gittim,Cedric çantasını almış kapıdan çıkıyordu onunla çıktım ve bahçede durdurdum.
"Cedric bekle!"Somurtarak arkasına döndü,sert bir tepki ile
"Ne?"
"Dostum sorun ne bana söyler misin?"Cedric iç çekti ve
"Bak Allen bir bebek gibi ağlayıp sorun çıkarmak istemiyorum ve daha dün geldin ama seninle vakit geçirmek istiyorum! Ama korkarım yürümek olduğun bu yol buna izin vermiyor."Cedric daha da yakınlaştı ve
"Çocukluğumu seninle geçirmek istiyordum ama 6 yılımızı ayrı bir şekilde geçirdik bu beni çok üzüyor.Bencil olmak istemiyorum sadece"
"Biliyorum Cedric ve haklısın ama bu yolda yürümek zorundayım."Bana baktı ve üzgünce gülümsedi,
"Biliyorum bilmem mi?"Arkasına dönüp bahçeden çıktı.İçeri girdim ve mutfağa geçtim Tyler ve dayım uyanmıştı dayım,
"Cedric çıktı mı?"
"Evet şimdi çıktı."Tyler yanıma gelip,
"Morgan bizi almaya gelecek sonra Amanda'yı alıp loncaya geçeriz."Başımı salladım ve sofraya oturduk,dünkü gibi sohbet edip yarım saat sonra Morgan geldi.Evden ayrıldık ve Amanda'nın kaldığı yurda geldik.Amanda ile arka koltuğa oturduk ve Morgan da Tyler'ın öne oturmasına başta kızsa da sonra kabul etti,Amanda'ya bakıp,
"Gergin misin?"Amanda gülüp,
"Gergin olmamak mümkün mü Allen?" Ona gülümsedim,Amanda elleri ile oynayıp bacaklarını sallıyordu,onun elini tuttum ve
"Sakin ol adada çalıştığın onca zaman boşuna değildi ben ve usta Ryuu sana güveniyoruz."Amanda elini çekti ve kekeleyerek,
"Evet,evet! Biliyorum!" Başını çevirip cama bakmaya başladı sanırım hala daha kendine güvenmiyor ve bu yüzden utanıyor,ah Amanda ah! Tyler ve Morgan ayndan arkaya bakıyorlardı,
"Ne oldu?" İkisi de birbirine bakıp,
"Yok bir şey." Dediler,Bir saat sonra avcılar birliği loncasına geldik ve arabadan indik.Kapıdan içeri girdik ve merdivenlerin başında Kris ve Tris'i gördüm.Bana dönüp şaşkınca baktılar ve hızla adımı söyleyip merdivenlerden aşağıya indiler.İkizler daha kadınsı görünüyorlardı yani onlarla tanıştığımda ikisi de 18 yaşındalardı şimdi ise 24 yaşında olmalılar.
DU LIEST GERADE
İKİ IRK : GÖLGELER VE İNSANLAR
FantasyAllen ve ailesi hayatlarını normal aileler gibi yaşarken bir gün babası ani bir değişime uğrayıp Allen ve annesine kötü davranıp zulüm eder, babasını artık sevmeyen Allen tüm sebebi babasında ararken işlerin pekte düşündüğü şekil gitmediğini öğrenir...
