1.0

180 29 29
                                    

~Ege Can Sal-Başa sar~

Hayalet miydi bu? Nasıl bu kadar hızlı hareket edebiliyordu?

Telefonumu kıracağımı nasıl tahmin etmişti? Bunu bekliyor olmalıydı.

Kutuda olan telefonu aldım ve eve girdim. Sabah olmuştu ve ben hiç uyuyamamıştım. Bir gecede neler yaşamıştım öyle.

İyi ki annem ve babam evde yoktu. Henüz onlara anlatıp anlatamayacağıma karar vermemiştim.

Bugün okula gitmeyecektim. Odama girdim ve üzerimi değişip evden çıktım. Yusuf'a ne olduğunu merak ettiğim için Sena'nın evine gidecektim.

Oraya vardığımda kapıyı çaldım ve çok geçmeden Sena kapıyı açtı.

"Esila, senin için çok endişelendim." diyerek bana sarıldı. Niye endişelenmişti ki? Demek ki Yusuf neden dayak yediğini biliyordu.

Geri çekildim ve ayağına baktım. Sağlam gibiydi.

"Senin ayağın burkulmamış mıydı?" Bir anda duruşunu değiştirdi ve acı çekiyormuş gibi yüz ifadesini değiştirdi.

"Ah evet, seni görünce heyecanlandım o yüzden ani hareket ettim. Çok acıyor yoksa." Gözlerimi devirdim ve içeri girdim.

"Neler oluyor?"

"Abimi dün birisi dövmüş ve sana yaklaşmamasını, bir dahakine onu sağ bırakmayacağını söylemiş." şaşırdım mı?

"Abin evde mi, durumu nasıl"

"Evde, durumuda iyi." Bana biraz yaklaştı ve kulağıma fısıldadı. "O yosma da yanında. Asla affetme abimi." hastanede olan kızdan bahsediyordu.

"Dün yanıma onu yollarken aklına gelmedi o yosma."

"Bilmiyordum, henüz yeni biriyle sevgili olmamıştır diye düşündüm."

"Görüşeceğiz sonra. Bir gidip bakalım belki abine bir şeyler soracağım." Yusuf'un odasına doğru ilerlemeye başladık, odaya yaklaştıkça sesler geliyordu.

"Gizem bir rahat bırak beni, evin yok mu senin?"

"Benim evim sensin Yusuf, çok bekledim seni bir daha bırakamam."

"Ben seni sevmiyorum diyorum, küçük bir öpücüktü sadece." Şerefsiz olan hep şerefsizdir işte.

Yusuf cevap vermeden Sena kapıyı açtı ve içeri girdik.

"İnsan bir kapıyı çalar." diye çıkıştı yosma.

"Esila konuşmamız lazım." umarım işe yarar bir şeyler biliyordur.

"Bence de."

"Dışarı çıkın." dedi Sena ve Gizeme. Sena ikiletmeden dışarı çıktı, Gizemse beklemeye devam ediyordu.

"Gizem ne duruyorsun?" diye bağırdı ve Gizem dışarı çıktı. Ardından kapıyı kapadım.

"Yüzünü görebildin mi?"

"Hayır net görmedim ama dövmeleri vardı, sapığın mı var?"

"Sanırım."

"Sana zarar verdi mi?" sanki çok merak ediyor.

"Hayır ama sürekli peşimde. Çevremde olan kişilere zarar veriyor. Arıyor, mesaj atıyor, onun yüzünden telefonumu kırdım ve kapıma yenisini bırakmış." Ona dayıdan bahsetmeme gerek yoktu.

"Başın belada, getirdiği telefon nerede?"

"Eve bıraktım, onu kullanamam."

"Şimdi ne yapacağız?"

"Yapacağız değil yapacağım. Onun dediğine uy ve benden uzak dur. Başına bela alma yeter."

"Ben senden uzak durayım öyle mi?"

"Evet, yaklaşma bir daha bana." dedim. Gülmeye başladı.

"Merak etme bana bir zarar gelmeyecek, seni ondan kurtaracağım."

"Seni merak etmiyorum, beni kurtamaya da çalışma, benim yüzümden geberme yeter."

"Seni bu kadar severken asla onun eline bırakmam."

"Noluyo ya hani aldatmıştım seni?" Cevap vermedi.

"Hadi geçmiş olsun." diyerek odadan çıktım ve bana doğru koşan Sena ile karşılaştım.

"İyileşti mi ayağın?" dedim gülerek.

"Esila boşver ayağımı polis var kapıda iki tane abimi ve seni soruyorlar." Sena abisinin yanına doğru ilerledi, bende kapıya doğru ilerledim.

"Bizi niye soruyorsunuz."

"Esila hanım siz misiniz?"

"Evet benim."

"Bir beyefendi sizi rahatsız ve tehdit eden birinin olduğunu ve bu kişinin Yusuf beyi döven kişi ile aynı kişi olduğunu, ayrıca onu yakaladığını iddia ediyor. Yusuf bey gelip teşhis etmeli ve sizde ifade vermelisiniz." Sapığı bulmuşlar mıydı yani?

Sena, Yusuf'u getirdi ve polislerle birlikte gittik.

Karakola girdiğimizde polisler beklememizi söyledi.

"Senin yüzünden burdayız." diye çıkıştı Yusuf.

"Anlamadım?"

"Takmışsın itin birini peşine, kim bilir ne yaptın." Bu da bir iyiydi bir kötü. Kafasını çarpmıştı heralde.

"Ne saçmalıyorsun sen?" dedim onu iterek.

Yusuf cevap veremeden biri omzuma dokundu ve arkamı döndüm.

Polis ve yanında hiç beklemediğim biri vardı, Yağız.

🖤

Bu bölüm olması gerekenden biraz geç geldi. Bekleyen herkesten özür diliyorum.

Bu arada haftaya yeni bir kitabımız daha olacakkk.

Bu bölüm hakkında yorumlarınızı buraya bırakmayı unutmayın. Umarım keyifls okumuşsunuzdur. Bir sonraki bölüm çok gecikmeyecek.

Hoşçakalınnn🙃💙

ALDATTIN MI BENİ (TEXTİNG)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora