Herkese merhaba ilk öncelikle hoşgeldiniz bu benim ilk Asker kurgum dolayısıyla ilk kurgum olduğu için lütfen yanlışlarımı maruz görün tekrar hoşgeldiniz kurguma iyi okumalarrrrr :)
-----------------------------------------
"Ya kızım emin misin bak çok uzağa gidiyorsun kuzum yapma böyle etme bana eziyet gel bak vazgeç" diye devam ederken valizimi hazırlıyordum anneme döndüm.
Gidip ellerini tutup öptüm."Anne gözünü seveyim senin kızına bişey olmaz bilmiyorsun sanki kızını sen merak etme beni hem ben vazgeçmem anne benim kanımda geri adım atmak yok daha fazla zorlarsan ansızın kaçar veda falan etmeden giderim bak" dediğimde annem koluma şaplağı geçirdi tabi yapmazdım böyle bişey sadece annemi susturmak için demiştim.
"Sus kız hayırsız evlat üzülüyorum işte endişeleniyorum hadi bişey olursa ne yaparım ben" diye yine devam ediyorken daha yeni dediklerimi ima eder gibi bakıp kaşımı kaldırdım. Hemen susup aşağı inmişti napıyım anne bendekide Vatan sevgisi yani üniformama aşığım ben gel şimdi vazgeçir beni Allah Allah ya
Valizime son olarak duvarda asılı olan türk bayrağını öptükten sonra katlayıp valizime koydum. Valizin kolundan tutup aşağı inmeye başladım o sırada kardeşim Kaan kendini İcardi sanarak top oynuyordu bu haline göz devirdim.
"Kimse beni uğurlamıyacak mı ya" diye minik aileme isyan ettim içeriye doğru içerden bir "hiii" nidası gelince annem hemen yanımda bitti arkadan babam ve elinde topla Kaan da geldi işte benim çekirdek ailem babam Mehmet annem Ümmü kardeşim zaten Kaan
"Olurmu öyle şey kızım hadi beyim Zeynep'i havaalanına götürelim" dedi annem babam kafa sallayıp gidicekken kolunu tuttum.
"Yok baba gerek yok oraya kadar gelmeyin siz burda vedalaşalım zaten izin günlerinde geldiğimde bir zahmetcik alıverin beni ordan" dedim gülümseyerek birazda olsun endişeleri dinsin diye sahte kızgınlıkla söyledim Kaan gülmüş annemle babamda gülümsemişlerdi ama anlıyordum endişeleri azda olsa gitmişti.
.........
Şu an uçaktan iniyordum Şırnak'a ilk adımımı Bismillahirrahmanirrahim diyerek ayak bastım.
Hemen anneme indim diye kısa bir açıklama yazarak valizimi sürükleyerek beni alıcak askeri aracı beklemeye başladım.
Tam 10 dk sonra az ilerimde askeri bir araç durdu benim için geliceklerini tahmin ettiğim askerlerin oraya doğru elimdeki valizimle yol aldım. Yanlarına geldiğimde asker beni süzdü baştan aşağı ve kaşlarını çattı.
"Zeynep Yıldırım?" Diye sordu başımla hafif onaylayınca elini uzattı bende kimlik isteyeceğini düşünerek askeri kimliği uzattım ilk elindeki kartı inceledi sonra hemen dikkate durdu. Ulan bunu biraz geç yaptın ama haklısın sende üstümde üniforma yok bişey yok üstün olacağımı nerden bilsin adam
"Rahat ol asker karargah dışında ciddiyete gerek yok" dedim hafif gülümseyerek
Asker rahata girince elimdeki valizi alarak arkaya koydu banada yolcu kapısını açtı böyle şeyleri sevmezdim ama bir keresinden bişey olmaz diyip arabaya bindim askerde kapımı kapatıp sürücü koltuğuna geçti.
Yol boyunca ne konuştu ne de bana baktı cnm çok sıkılmıştı ama Allah'tan karargah o kadar uzakta değildi 1 2 saate karargaha gelmiştik kapıdaki nöbetçi askerler bizi durdurunca kimlikleri gösterdik nöbetçi asker bana selam vererek bize kapıyı açtılar o sırada selamını aynı şekilde almıştım.
Karargaha girince asker kapımı açmadan ben açıp arabadan indim adını daha bilmediğim askerde valizimi alıp
"Size eşlik edeyim komutanım buyrun" diyince sadece kafamı sallamakla yetindim.
أنت تقرأ
Komutanım
الأكشن"Yüzbaşı Zeynep Yıldırım/Konya emret komutanım" dedi Yüzbaşı Zeynep karşısındaki Binbaşı'ya , Binbaşı kızı baştan aşağı inceledi güzel fizikli , kendisinden tahmini 5 6 cm kısa ,sarı saçlı , mavi gözlü ve kararlı bakışlı bir Yüzbaşı'ydı Zeynep "Rah...
