Vampir Üvey Abilerim

"Rüzgar yaran kaybolmuş"

Multimedya: Uzi/Vampir

Rüzgar ellerini omzuma attı ben tek kolumu Rüzgar'ın beli sardım.Beraber Rüzgar'ın odasına doğru yol aldık. Rüzgar gülerek tüm ağırlığını bana bıraktı aniden "ohaa ayııı" dedim sesli bı şekilde. Rüzgar bu dediğime sesli bi kahkaha atarak "ne kadar güçsüzsün kızım ya şu minnacık bedenimi bile tutamıyosun" dedi. Ben kaşlarımı çatıp Rüzgar'a bakarak gözlerimi baştan aşağı gözdirip en son gözlerin de durdum ve "çok minnacıksın yaa küçülde cebime gir" dedim göz devirerek.

Bu sırada çoktan merdivenlerden çıkmıştık.Rüzgar'ın odasına yönelerek yürümeye devam ettik. Odasına girdiğimde derin bi acı kahve kokusu doldu burnuma. Bu koku tabi ki yabancı gelmemişti. Rüzgarı yavaş yavaş yatağına yatırıp " sen tişörtünü çıkar ben ilkyardım çantasını alıp geliyorum" dedim ve odadan çıktım.

Çantayı alıp odaya geçtiğimde Rüzgar'ın üst tarafının çıblak olması beni dumura uğrattı. Tamam ben kendim demiş olabilirim ama... Rüzgar'ın "hoşuna mı gitti" demesiyle ağzımdan sessiz bi "ha?"kelimesi çıktı. Rüzgar sırıtarak "Biliyorum hoşuna gitti küçük ama kan kaybediyorum ben burda " deyince kendime geldim. " Eee ben özür dilerim dalmışım" diyerek hızla yanına gittim . Yanaklarımın kızardığını hissediyordum. Rüzgar'a baktığımda yüzünde muzip bir gülümseme var dı. Yarayı temizlemeye başlayınca kaşlarımı çatıp"Ne gülüyosun" dedim.
" Çok şanslısın" dedi.
"Niyeymiş o?" dedim.
"Bunca yıldır uğraşarak yaptığım kaslarıma ilk dokunan kadınsın" dedi ve gülümsemesini sesli bir kahkaya bıraktı.
"Hmm öyle mii"dedim gülerek aynı zamanda yarasına bastırmaya başladım.
Rüzgar elimi tutup " aaaa napıyosun kızım acıdıı" dedi. Bende sinsi bi gülümsemeyle "yaa kusura bakma aslında kaslı karınlarla aram iyidir ama galiba yara temizlerken iyi değilim."dedim ve yarayı kapayıp ayağa kalktım. Rüzgar bileğimden tutup kendine çekti nefesini yüzümde hissediyordum "kaslı karınlarla aram iyi derken?" dedi sert bir ses tonuyla. Bu dediğiyle gülümsedim ve biraz daha yaklaştım " çok iyidir aram" dedim. Bunu derken tırnaklarımı kaslarında sürüklüyordum. Biraz uzaklaşıp göz kırparak odasından çıktım.

Kendimi hemen banyoya attım. Sıcak basmıştı bedenimi. Yüzüme soğuk su çarparak kendime geldim. Biraz önce ben ne yapmıştım resmen rezil oldum diye geçirdim içimden. İçimdeki sese sesli bı cevap verdim " amaan napıyım ya kendisi kaşındı" diyip gülerek banyodan çıktım.

Çıktığımda Mert' le karşılaştım Mert " Ayda ilk yardım çantasını bulamıyorum nerde biliyormusun" diye sordu. Ben " Ha evet Rüzgar'ın yarasını temizlemiştim onun odasında olmalı" dedim. Teşekkür edip yanımdan ayrıldı. Ben de o sırada aşağı indim annem Kenan abiyle birlikte koltukta oturuyorlardı . Seher ablanın seslenmesiyle yemeğe oturduk. Kısa bi süre sonra Mert'te aramıza katıldı. Rüzgar yemeğe inmemişti çok kan kaybetmiş olduğundan dolayı güçsüz düştüğünü düşündüm. Ben yemeğimi yedikten sonra mutfağa geçip Rüzgar için bi tepsi hazırladım ve yukarı çıktım.

Odanın kapısını bı kere tıklattım ses gelmedi duymadığını düşünerek bi kere daha tıklattım. İçerden ses gelmeyince kapıyı aralayıp başımı uzattım. Odada kimse yoktu. Tepsiyi yatağın yanındaki komidine koyup tam arkamı döndüm ki Rüzgar belinde sarılı havluyla odaya girdi. Rüzgara baktığımda tek bir şey dikkatimi çekti. " Rüzgar yaran" dedim sakin bir sesle şoktaydım. Rüzgar hızla üzerine tişört geçirdi. Rüzgara yaklaşıp yaranın olduğu yeri tekrar açtım . "Rüzgar yaran yok olmuş...."

_____________BÖLÜM SONU______________

Evett arkadaşlar yeni bir bölümle daha birlikteyiz.

Sizce Rüzgar Ayda' ya ne cevap verecek?

Ayda kendisinden saklanaları yavaş yavaş öğreniyor bakalım neler olacak..

Oy vermeyi bol bol yorum yapmayı unutmayınn

Son zamanlarda okumalarım arttı ve bu beni çok mutlu ediyor yorumlarınızı okudukça gülüyorum kitaba olan ilginiz çok hoşuma gidiyor hepinize çok teşekkür ederim..

Sizleri seviyorumm..
Hoşçakalınnn...