Vampir Üvey Abilerim

"Sen benden etkileniyosun.."

Multimedya:Olivia Rodrigo-Vampire

300 oy / 350 yorum

Sabah uyandığımda güneş kızıllığını yeni yeni göstermeye başlamıştı. Yatağımdan kalkıp pencereye yöneldim. Gündoğumu...bağzı kişilerin yeni başlangıcı olurken bağzı kişilerin bir bitişi, bir sonu. Kimi insanların belki en güzel, en mutlu günü iken kimi insanların en mutsuz, en kötü, en hüzünlü günü.

Gündoğumunu izlemeyi severim en çok ta babamın öldüğü zamanlar izlerdim. Sanki güneş doğarken banada yeni ümitler doğuyo gibi hissederdim. Ama bı yandanda korkardım gün doğumunu izlemekten. Bana ne getireceğine benden ne götüreceğini bilmemek, bilememek çok korkutuyordu beni.

Bu gün vampirliğe gerçek bi adım atacaktım. Yeni okul, yeni vampirler düşüncesi bile bende merak uyandırıyordu.

Gündoğumunu izledikten sonra aşağı inip mutfağa geçtim. Kendime bir kahve yapıp salondaki koltuğa attım kendimi. Kahve sıcak olduğu için yavaş yavaş içiyordum. Kahvemi yudumlarken merdivenlerden adım sesleri geldi. Merdivene doğru baktığımda Mert gözlerini ovalayarak aşağı iniyordu.

Adımları durup bakışlarını bana yönelttiğinde gülümseyip bardağımı göstererek "kahve ister misin" dedim.
Mert"Olur valla gözlerimi açamıyorum" dedi.
Hemen kalkıp bi kahve bardağına kahve koydum ve salonda koltukta oturan Mert'e uzattım. "Teşekkür ederim" diyerek elimdeki bardağı aldı.

"Madem hâlâ uykun var neden uyandın ki saat daha çok erken" dedim. "Seni okula götüreceğiz ya şimdi uyusam zor uyanırım bu yüzden bende okuldan gelince hiç uyumadım" dedi. Başımı aşağı yukarı sallayarak "anladım" dedim.

Mert "eee sen ne düşünüyordun baya dalıo gitmiştin" dedi. "Hayatım...." dedim "son günlerde değişen hayatımı düşünüyordum. Vampir olan babam, melez olan ben, ve babamın katili...."
Mert bana dönerek "korkuyo musun?" dedi. Hafif bı tebessüm edip "bilmiyorum şimdiye kadar bilmediğim şeyler aniden üstüste geldi ve bunlar beni çok tedirgin ediyo. Hemm... O gün de geliyor çok az kaldı."dedim.
Ben kahve bardağıma bakarak konuşurken Mert çenemden tutup bakışlarımı kendine çevirdi. Yüzümü avucunun avucunun içine alıp baş parmağıyla yanağımı okşarken "korkma" dedi. "Ben senin hep yanında olacağım sana zarar gelmesine asla izin vermeyeceğim söz.." dedi. Gülümsedim ani bi şekilde beni kendine çekip kollarını belime doladı başını boynuma gömdü derin bi nefes aldı. Benim kollarım boşta kalmıştı ne yapacağımı şaşırmıştım.

Sonra bi öksürük sesiyle benim bakışım merdivene yöneldi. Mert kollarını belimden çekip o da bakışlarını merdivene çevirdi. Rüzgar kolları bağlı kaşlarını çatmış merdivenin trabzanına yaslanmış bizi izliyordu. Ona baktığımızı anlayınca "bölmedim inşallah" dedi Rüzgar. "Neyi böleceksin ki bölünecek bişey mi var" dedim. Rüzgar kendi kendine bişey geveleyip "tabi canım ne olabilir ki bölünecek" dedi. Mert'e dönüp ne oldu buna der gibi kaş göz yaptım. Mert bilmem anlamında omzunu silkti.
Rüzgar "neyse ben sizi rahatsız etmiyim su içmeye gelmiştim" deyip mutfağa yöneldi. Suyunu alıp yukarı çıkarken peşinden gittim "Rüzgar" diye seslendim "Rüzgar bi durur musun" diye arkasından hâlâ sesleniyordum. Ben seslendikçe o dahada hızlandı. En son odasına girip kapıyı kapattı. Bende hiç durmadan odasına girip kapıyı kapadım. Sinirle "noluyo ya ne bu sinir sabah sabah" dedim. Rüzgar "bişey mi olması gerekiyor sanane" dedi. " Nasıl banane ya bana sinirlisin belli naptım gene söyle" dedim. Konuşurken ona yaklaşıyordum ama bunun farkında değildim. Rüzgar beni kolumdan tutup yatağa yatırdı. Yüzünü bana yaklaştırıyor du yavaş yavaş gözleri dudaklarımdaydı. Gözlerimi gözlerimden çekip bende dudaklarına indirdim. Yaklaşmaya devam edince gözlerimi kapadım. Rüzgarın nefesini dudaklarımda hissediyordum. Ve kulağıma eğildi kısık bi sesle aç gözlerini dedi. Açtım.
Rüzgarın nefesini tekrar yüzümde hissettim. Gözlerine baktığımda onun artık dudaklarıma değil gözlerime baktığını gördüm. Rüzgar hafif tebessüm ederek "etkileniyosun benden" dedi. Kaşlarımı çatıp "Ne?" dedim. Duymadığdan değil anlamadığımdan ne? dedim. Rüzgarın gülmesi büyüdü biraz daha yaklaştı dudakları dudaklarıma değmek üzereydi. Ve dediğini tekrarladı "Sen benden etkileniyosun" dedi. Kaşlarımı çattım ellerimi göğüslerine götürüp ittim "ne etkileneceğim ya ben senden" dedim. "gözlerin..." dedi "gözlerin öyle demiyo " dedi. " Ne varmış benim gözlerimd..." lafımı tamamlamadan aynadan gözlerimi gördüm ve biraz daha yaklaştım aynaya. Gözlerim kırmızı olmuştu. Aynadan arkamda olan Rüzgara baktığımda sırıtarak bana bakıyordu. Hızla odasından çıkıp kendi odama geçtim.

Odamdaki makyaj aynamın önüne geçip gözlerimi inceledim. Kırmızıydı. Kabusum da ki kırmızı gözler gibi...
Peki gerçekten etkilendiğim için mi kırmızı oldu gözlerim. Tamam heyecanlandım evet çünkü öpecek sandım beni. Tamam etkilendim diyelim peki ya kabusum da ki gözler o da benden mi etkilen mişti?!

______________BÖLÜM SONU______________

EVETT ARKADAŞLAR BİRAZ ARADAN SONRA YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM...

En hoşunuza giden sahne hangisiydi?

AyMer den mi daha çok sahneler istersiniz AyRüz den mi?

Sizce Mert Ayda ya karşı bişeyler mi hissetmeye başladı?

Bu arada ben 12. Sınıfa geçtim yani sınav öğrencisiyim haliyle ders çalışmaya başladım bu yüzden bölüm biraz geç geldi ama bir daha geç gelmemesi için elimden geleni yapacağım takipte kalın hepinize teşekkür ediyorum tekrar.

Sizleri çok seviyorum HOŞÇAKALINN SAĞLIKLI KALIN....