OMEGA KİM ~TAEKOOK

"Omega."

Keyifli okumalar...

Taehyung~

Omegalar yukarıya çıkar çıkmaz merdivende olan bakışlarımı önümde kavga eden ikiliye çevirdim. Her şey bu kadar kötü gitmek zorunda mıydı, Tanrı aşkına?

Sabahtan bu yana eşimi hissedemezken birde bu Alfa'ların çocukça hareketleri ile ilgilenmek.. cidden Delta'm ve benim için hiç iyi bir durum değildi.

Eşini hissedemeyen bir Alfa olsam, çoktan kafayı yemiştim.

Bunlarla uğraşacağım derken eşimin mide bulantısı, yeni uyanmış olması, daha kahvaltısını yapmamış olması gibi bir çok durumla da ilgilenemiyorum.

Düşüncelerini bile duyamıyorum, zihnine konuşamıyorum. Kurdu öyle bir kapattı ki kendini kurduma. Sanki bir şeyi korumaya, bir şeyi bana belli etmemeye çalışıyor gibi. Benden bir şey saklıyor gibi...

"Bay Jeon, lütfen sakin olur musunuz?" Yoongi'nin araya giren sakin sesi ile düşüncelerimden sıyrılırken, bakışlarımı Bay Kim'e sabitledim. Yine ne sikim saçmalayacak, merak etmiyor değilim doğrusu.

"Yok, sakin olamaz o. Oğlunun omegadan başka bir sik doğuramayacağını kabul edemiyor."

"Bay Kim!" Hiddetle öne adımlayarak ikisinin arasına girdim. Yine ve yine omegaya sallıyor. Kendi türü ve üstleri dışında bütün türler ezik, onun için.

"Ne var oğlum? Seninde mi zoruna gitti? O omega, bu aileye Kim ve Jeon krallığına hayatta güçlü bir tür getiremez." Söyledikleri kurdum delirirken sinirle soluyarak suratına baktım. Yüzünde gram pişmanlık yoktu. Sözlerine karşı ve bir Delta'yı sinirlendirmiş olmasından asla pişmanlık duymuyordu.

'Duymasını sağlarız.'

"Taehyung." Yoongi'nin bana seslenmesi ile elimi sorun yok anlamında ona doğru kaldırdım. Ardından bakışlarımı önümde ki Alfa'dan çekmeden elimi yavaşça indirdim. Hâlâ pişmanlık yoktu gözlerinde.

Kurdum, hem Jeongguk'u hissedememesinin hemde önümüzdeki Alfa'nın sözlerinin getirisi olarak daha da delirdi. Hoş. Benimde ondan aşağıya kalır yanım yoktu.

"Delta? Kabullenmeye mi çalışıyorsun, omeganın bu denli güçsüz olu-" Boğazına yapışmam ile sözleri yarım kalırken kesik kesik aldığı nefesler ile kıkırdadı. Sikeyim!

"Bu çocukça sözlerin bizi etkilemiyor, Kim. Oğlum her şeyin üstesinden gelebilecek bir omega. Ve eşi olarak yanında olan Delta, bunun gayet farkında. Bizim seninle anlaşmamız, hiçbir şekilde bu noktaya dayanamıyordu. Lütfen, çocukça hareketlerine bir son vererek sağlıklı düşünmeye başla."

Anlaşma? Ne sik dönüyor bunların arasında? Omega ile beni birleştirmeleri, Krallıklar için değil miydi? Siktir!

Alfa Jeon birkaç hızlı ve temkinli adımda yanımıza gelerek, Bay Kim'e doğrulttu işaret parmağını. Sinirliydi. Bunu Alfa'sının etrafa yaydığı acı kokudan anlayabiliyordum.

Boğazını sıktığım Alfa'yı rahat bıraktım. O derin nefesler alırken geri çekilerek, Bay Jeon'a konuşması için izin verdim. O da fazla beklemeden tekrar söze atıldı.

"Ben oğlumu çok güzel yetiştirdim ve senin gibi birinin onu üzmesine izin veremem. O bir omega. Omega olmasına rağmen, biz her zaman arkasındayız. Benimde eskiden ona karşı birçok kez yanlışım oldu, inkar edemem. Fakat o büyüdükçe ve bizden uzaklaştıkça anladık her şeyi. Şimdi onları rahat bırak, Alfa!"

Alfa Jeon'un sonlara doğru yükselen sesiyle ona döndüm. Söylememesi gereken bir şeyi söylemiş gibi duruyordu. Bakışlarımı hisseder hissetmez o da aynı şekilde bana döndü. Derin bir nefes çekti içine. Benim ise aklım hâlâ yukarıya gönderdiğim, sabahtan bu yana bir türlü hissedemediğim Omega'mdaydı.