BİR GARİP GELİN

6.BÖLÜM < Namusumsun >

Akşam yattığım daha doğrusu kendimi attığım yerde bindallıdaki birşeyler vücuduma batıp batıp duruyordu. Yerimde debelenip durdum sonrasında gelen sesle yerime çakılı gibi kıpırtısız kaldım.

"Kalkmamak için elinden geleni yapıyorsun değil mi ? "Sesi eğlenir gibi çıkmıştı.

Sesin kime ait olduğunu anlayınca hızla yataktan kaktım ama kalkmaz olaydım her yanım ayrı ağrıyordu. Âgah ağaya döndüğümde makyajım dağılmış, saçlarımın süpürgeye benzediğini biliyordum ama aldırmadım çünkü oda karanlıktı ve ben pencereden içeri gelen ay ışığından mahrumdum. Onun olduğu tarafa da ay ışığı gelmediği için şu an nereye baktığını kestiremiyordum.

Sesimi sabit tutup "senin bu saatte burada ne işin var ? " dedim. Kızgınlığımı bastırmaya çalıştım. Bu adam neden benim odamda ? ve ne zamandan beri orada oturmuş beni izliyordu ?

Bir süre sessiz kaldı, karanlıkta kaldığından yüzünü göremiyor, ne düşündüğünü anlayamıyordum. Yerinden kıpırdandı ve eğilip kollarını bacaklarına dayadı. Yüzünü şimdi görebiliyordum. Dün geceki gibi değildi, yorgun ve hâlsizdi göz altlarındaki şişlikler bunu gösteriyordu, demek ki dün gece odadan çıktıktan sonra bir yerlere gitmiş ve büyük ihtimalle yatmamıştı. Ben bunları düşünürken gözleri en başından beri merakla bana bakmayı sürdürmüştü, sanki birşey sormak istiyor ama nasıl soracağını bilmiyor gibiydi.Başını yana yatırıp beni süzdü

"Benimle evlenmeyi neden kabul ettin esra?"

Dedi hiç beklemediğim bir anda. Sorusuyla afallamıştım, karanlıkta olmak işimi kolaylaştırıyordu yüzümdeki şaşkınlığı silip omuzlarımı dikleştirdim

"Abimin sana borcu var.Ben seninle evlenmeyi kabul etmedim, buna zorlandım"

devamını getiremedim, çünkü devam edersem sesimin çıkmayacağını biliyordum.Karşımda oturup konuşmam bitene kadar bana bakmayı sürdürdü, hemen ardından kendi konuştu

"Kaçabilirdin?"

Dediğimde ağzımdan ufak bir kahkaha kaçtı görmiyeceğini bildiğim halde başımı dikleştirip kendimden emin konuştum

"Beni bulurdunuz ağam, ortada bir anlaşma var siz bulamazsanız bile ailem beni bir şekilde bulurdu"

Âgah ağa yere bakıp başını yavaşça salladı,yine yavaşca ayağa kalkıp üstünü düzeltti.

"Yarın düğünümüz var esra. Yarın ikimizin hayatları birleşicek. Benim karım olacaksın, namusun, şerefim olacaksın esra. Attığın her adıma dikkat edeceksin, burası senin ailenle yaşadığın o küçük ev değil, burası karamanların konağı ve sende âgah karamanın karısı olacaksın. Herkese saygılı davran, hareketlerine dikkat et bana laf getirme"

âgah ağa sözlerini sıralarken gözlerimden bir yaş süzüldü, sesimi çıkarmadan dinlemeye devam ettim.

"Ancak o zaman... ancak o zaman senin ailenle görüşmene izin veririm esra. Bir ağaya yakışır bir gelin olduğun zaman" dediğinde kendimi tutamayarak

"Annem düğünüme gelecek mi ? "diye sordum çünkü abimin ve babamın yüzünü uzun bir süre görmek istemiyordum.

"Arayıp konuş, sadece ailen gelebilir başka akrabandan kimse gelmeyecek" dedi ve cebindeki telefonu çıkartıp yatağa fırlattı.

Sanki ailemden başka akrabam varmış gibi...

Babamın elinden bir iş gelmezdi ama insanları da fitnelemekten geri durmazdı, etrafa alie konularını taşır işine gelmeyince abilerini kötülermiş,sonunda kardeşler arasında kavgalar artınca bu bardağı taşıran son damla olmuş, mirasın babama düşe payını verip bir daha ne aramışlar ne de sormuşlar tabi ben o zamanlar küçüktüm bilmiyordum neler olduğunu,