(၁၃)🤍

149 43 9
                                    

Unicode

ဆိုင်ခန်းတစ်ခုထဲ၌ Hoseokနှင့် Namjoonတို့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်လျှောက်နေကြသည်။ လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေ အဓိကရောင်းချသော ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖြစ်ပြီး Shoppingထွက်ရတာကြိုက်သည့် Hoseokစိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်အောင် Namjoonခေါ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီနေ့ တစ်မူထူးနေသည်က နှစ်ယောက်သား မတိုင်ပင်ထားပါပဲ ရှပ်အဖြူနှင့် ဂျင်းပန်အပြာနုနုတို့ကို ဝတ်ဆင်ထားကြခြင်းပင်။ ဖိနပ်ကအစ အဖြူစွတ်စွတ်လေးတွေဖြစ်ကာ Namjoonက မျက်မှန်တပ်ထားသည်ကလွဲ သူများမြင်လျှင် တိုက်ပြီးဝတ်ထားသလားတောင်အောက်မေ့ရသည်။

Hoseokဆံပင်များက စည်းမထား။
အနက်ရောင်ခေါင်းစည်းကြိုးလေးက ထုံးစံအတိုင်း Namjoonလက်ကောက်ဝတ်မှာရှိသည်။

ခပ်မှန်မှန်လျှောက်လာရင်းက ၃ဆင့်မြောက်အရောင်းစင်ပေါ်က နာရီလေးကိုတွေ့တော့ Hoseokမျက်လုံးတွေလက်ခနဲ..။ Namjoonလက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းစည်းကွင်းမှအပ ဘာနာရီမှပတ်မထားသည်ကိုတွေ့သည်။ ကိုယ်ရံတော်လုပ်ခဲ့တုန်းကတော့ ဆက်သွယ်ရေးအတွက် နာရီလေးကိုသာ ဝတ်ဆင်ခဲ့တာ။

ဝယ်ပေးမည်ဟုဆုံးဖြတ်ကာ နာရီလေးအား လှမ်းယူတော့ နာရီမဟုတ်ဘဲ အခြားလက်တစ်ဖက်၏ အထိအတွေ့မို့ လန့်သွားရသည်။ သေချာကြည့်တော့ သူ့ထက်ဦးသွားသူ၏ လက်အား ဆုပ်ကိုင်ထားမိခြင်းဖြစ်သည်။

"ဒါ ကျွန်တော် ဝယ်မလို့ပါ။"

"ငါအရင်မြင်တာ "

"Jung..."

ပန်းပွင့်လေး ကပ်ထားသည့် အိတ်လေးတစ်လုံးကို မျက်စိကျနေရာမှ  သူများနှင့်အကြည့်ချင်းစစ်ထိုးနေသည့် စာရေးဆရာအနားသို့ Namjoonရင်ထိတ်ကာ ကပ်လာရသည်။

တစ်ဖက်က ကောင်လေးကတော့ ရည်ရည်မွန်မွန် ရှိသည့်ပုံပင်။ Hoseokကသာ သူဌေးသားဆိုးဆိုးလေးမို့ ရန်မူပြီး ကြည့်နေပေမယ့် ထိုကောင်လေးက ခပ်ကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေသည်။

"ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်အရင်ယူလိုက်တာပါ။"

Hoseokက လက်ကို မဖယ်ပေးဘဲ စူးရှသည့်အကြည့်များဖြင့်သာ ကောင်လေးကိုကြည့်နေသည်။

🤍"ချစ်သူသိစေ"🤍 [Ongoing]Where stories live. Discover now