"Bir bakarsın yok olmuşsun.."
"Bir sevgi uğruna neler yapar insan.?"
"Bir sevgi uğruna neleri göze alır.?"
"Sevmek yok olmaktır.."
"Sevmek ölümü göze almaktır."
"Kor ateşlerde yanacağını bilsende"
"O ateşe yürü...
Bu gün moralim çook bozuk yani kitap yazmak daha iyi gelir bana.
Sezen Aksu - Sen Ağlama
♤♤
Evde oturmuş düşüncelerimle başa çıkmaya çalışıyordum. Baskı sevmem hatta nefret ederim. Romada kalsam bunlar olmazdı.
Yarın sabah buradan gitmem lazim. Kaçmakmı demeliyim? Vurulduğum gün anlamam lazımdı, onların tehlikeli olduğunu.
"Kızım gelebilirmiyim" Derin bir iç çekerek "Gel anne gel" Annem hemen kapıyı açmış, bana doğru gelemye başlamıştı. "Kızım bak eğer buradan gidersen bu adam cani. Kafamızı koparır yemin ederim. Bak lütfen gitmek gibi bir düşüncen olmasın."
Anneme bakarak "Siz delimişsiniz ne kafa koparması?? Kim bu adam anladık belinde silah taşıyor ama bu kadarıda fazla. Ben yarın buradan gideceğim ve bana hiç kimse gitme diyemeyecek."
Annem bana bakarak "Sen buradan gitmenle. Beratın bütün dikkatini üzerine çekiyorsun."
"Anne bu meseleyi biliyordun ve ben buraya gelmeden önce, beni gelmemem için uyara bilirdin değilmi.?"
Annem odadan gitdikden sonra valizimi hazırlamaya başladım. Buradan gitmeliydim yoksa aksi takdirde çürüyüp gidecektim.
Valizime elbiselerimi doldurarak, yarın giyeceğim kiyafetlerimi ayırdım. Çantamı ve kolyemide yatağımın diğer tarafına bıraktıkdan sonra valizim hazırdı.
Son olarak yatağımın örtüsünü kaldırarak içine girerek uyumaya başladım. Yeni bir gün beni bekliyordu..
Saat 07:02
Hemen kalkarak, Kiyafetimi giydim. En sevdiğim parfümü sıkarak son defa aynada kendime baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kış ayı olduğu için hemen odadan yavaş adımlarla çıktım topuklu ayakkabılarımı elimde tutarak arka kapıdan çıktım. Arka kapıya çıktığımda topuklularımı giydikten sonra yola koyulmuştum.
Kar yağıyordu ve, hava çok soğuktu. Elim soğuktan üşümeye başlasada, kiyafetlerim bedenimi sıcak tutmayı başarıyordu.
Hemen otobüs durağına geldiğimde beklemeye başladım Benimle beraber bir adam daha bekliyordu. Soğuktan ellerim donduğu için elimi ovuyordum.
Bir anda yanımdaki adam kabanını omuzlarıma, koyarak bana "Soğuk, kötü anlamayın hastalana bilirsiniz." Sıcak bir gülümseme ile suratına bakarak "Çok teşekkür ederim."
Bana bakarak "İsminiz ne??" Sorusuna karşılık "Hira adım Hira Doğan" Bana bakarak "Necmi Akar" o an işitdiğim isimle dona kaldım.
Hemen ayağa kalkarken oda ayağa kalkmıştı "Siz hapisden yeni çıkan Necmi Aka-" bana bakarak "Evet Ben Necmi Akar. Ama kötü bir niyetim yok, benden korkmayın lütfen."
Otobüs gelmesiyle kabanı ona uzatarak hemen otobüse bindim. Burası ne kadar zalim olmuş her kes suç işliyor birtane normal insan yok.
Otobüs duracağın yeri söylediğimde ücreti ödeyerek hemen otobüsden indim. Bilet alarak Treni beklemeye başladım. Ama o an silah patlama sesi kulaklarıma doldu.
İnsanlar çığlık atarak koşarken ben donuk bir şekilde uzaktan gelen, Berata bakıyordum. Elinde silah buraya geliyordu. Hemen koşarak uzaklaşmak istediğimde bir silah daha patlamıştı.
Ve o an Beratın sesi dolu kulağıma "Bir adım daha atarsan, senin için hiç bir şey eskisi gibi olmayacak." Onu dinlemeden koşarak gitdiğimde "BUNU SEN İSTEDİN."
Koşarak kolumdan tutduğu gibi, kendine çekmişdi beni. Yüzlerimiz çok yakınken ona bakıyordum. "Bırak beni" kolumu sıkarak "Bu günden sonra benim evimde karım olarak, yaşayacaksın. BENDEN KAÇMAK NEYMİŞ SANA GÖSTERECEĞİM."
Tam bir şey söyleyecektim ki, Beyaz topuklularımın kırmızı bir kanın sıçradığını görene kadar. Gözlerimi çevirdiğimde Genç bir çocuğun ayağından vurulduğunu gördüm. "LÜTFEN ONLARA ZARA VERME, BAK İNSANLARIN NE SUÇU VAR. O DAHA ÇOCUK BU YAPTIĞİN SUÇ."
Berat gür bir kahkaha atarak "Benim hayatım suçdan, kandan, karanlıktan, ve SENDEN ibaret. Hira YILDIRIM"
○○
•Nasıll olmuş bu bölümden sonra olaylar karışacak. Kiyafeti 1980 lere uysun diye seçtim, beğenmezseniz kendiniz hayal ede bilirsiniz♡
