POV: As A Mom, As A Wife ✅

10 -Forbidden Ties

Literally, ay masasabi kong nagbago na talaga ang relasyon naming dalawa ni Hendrix.

At bagamat bawal ay ipinagpatuloy namin ito. At hayaan ang aming mga sariling pumasok na sa boyfriend/ girlfriend relationship. Na marahil ay madami din ang mapapataas ang kilay dahil dito.

Ngunit para sa akin ay sapat na ang lahat ng pagpipigil ko sa sarili, at gusto ko namang pasayahin siya this time.

Dahil gaya ng sabi ko sa kanya ay Mahal na mahal ko siya. At kasalanan man ay hahayaan ko na muna ang aming mga pusong maging masaya.

"Uuwi na kami Tay, Nay," masiglang paalam ko pa sa kanila.

"Sige, mag-iingat kayo. At ikaw Hendrix. Alagaan mo ang Mommy mo at huwag ka munang mag-aasawa, maliwanag ba?" masiglang bilin pa sa kanya ni Tatay.

"Opo Lolo, love na love ko kaya yan, kaya bakit naman ako mag-aasawa pa ng iba diba?" makahulugang tugon pa niya.

Matapos naman niyang maisara ang pinto ng sasakyan ay humilig na ako sa balikat niya. Habang si Amina naman ay abala lang pa panonood sa mobile videos.

"Thank you Mom, sa napakasayang pakiramdam na ito." sabi pa niya.

Bahagya ko namang hinawakan ang kamay niya at pinisil pa ito ng bahagya.

"I love you Hendrix."

"Yes Mom, pagbalik natin sa bahay ay magsisimula tayo. Bilang isang tunay na pamilya. At si Amina naman ay aariin ko ng tuluyan bilang anak ko. At bilang pangalawang ama din naman niya."

"I love you din Kathleen."

___________
___________

"Ano??! Teka tama ba ang narinig ko Mars? You and Hendrix is...." Halos hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Mikka.

Mikka is my bestfriend at kababata ko din. Sabay kaming nag elementary hanggang highschool. Hangang sa nangyari nga ang hindi inaasahang maaga kong pagbubuntis.

In short, sobrang kilala namin at isa't-isa. At halos 80% ng mga sikreto ko ay alam-alam na niya. Sabi nga nila ay iisa na lang daw ang likaw ng bituka namin dalawa.

Kaya naman siya din ang kaisa-isang Ninang ni Hendrix. Dahil siya lang naman talaga ang kaibigan ko. At alam ko kayang ganpanam ang pangalawang ina para sa kanya.

Sa ngayon ay may live-in partner siya at 3 year old na Baby Girl. Magsing-edad lang kami ngunit nakakatuwang isipin na ako ay may 18 year old ng anak habang siya ay 3 years old lang.

"Grabe naman maka-react. FYI, hindi lahat ng iniisip mo ay tama. Kaya pwede bang makinig ka muna sa akin noh," natatawang sabi ko pa habang nakatanaw lang ako sa coffee float na nasa harapan at pinapaikot ikot ang straw nito.

Ngayon nga ay nasa isang kilalang coffee shop kami. Ito na din yata ang naging tambayan namin sa tuwing lumalabas kaming dalawa maliban sa salon na nakahiligan din namin.

Sandali siyang tumingin sa paligid at inilapit ang mukha sa akin.

"Gaga ka Mars. Sabihin mo nga sa akin kung ano ano ang pinag gagawa niyong dalawa habang nasa Guimba kayo. Nakakaloka ka talaga at marupok ka din talaga e ano," mahinang bulong pa nito sa akin upang siguraduhin walang ibang makakadinig sa tanong niya.

Napangalumbaba pa ako at bahagyang ngumiti sa kanya.

"Walang ganon ok. Simpleng lambingan lang ganon. Grabe ka naman Mars. Syempre alam ko pa din naman kung hanggang saan lang ang limitasyon namin diba," kampanteng tugon ko pa habang tinatantiya pa din naman siya.

"Kahit na, mali pa din yon no. Ang linaw na kaya ng usapan natin dati na walang attachment diyan sa kunya-kunyarian niyong mag-asawa no. Hindi kaba natatakot masunog sa impyerno gaga ka?" concern na sabi pa nito.

Humigop ako ng coffee at tsaka sumiryosong tumingin sa kanya.

"Natatakot syempre. Pero ano gagawin ko? Nadala ako ng sitwasyon. Ano ba kasi malay kong pagtatabihin kami ni Nanay sa iisang maliit na kama," katwiran ko pa.

"Dahil tiwala siyang mag-ina kayo at walang malisya ganern," napapailing pang sabi niya.

Huminga ako ng malalim at, "Bahala na Mars, ang mahalaga ay mas masaya na kami ngayon. Isa pa ay natatakot din naman akong isang araw ay magsawa siya sa panunuyo sa akin at humanap din naman ng ibang babae. Ang bagay na sa tingin ko, ay hindi ko pa kaya sa ngayon," katwiran ko.

Napahawak naman siya sa kanyang mukha, dahil sa sinabi ko.

"Na ano? At magsasama na talaga kayo bilang mag-asawa, ganern? At legal na din naman kainin at tikman ang petchay mo everytime she wants. At malaya din kayong mag chorva-han." mataray sa sita niya sa akin.

Hindi ako nakakibo sa bagay na iyon. May point naman kasi talaga siya. At inaamin kong maling-mali ang ginawa ko. Ngunit bakit nga ba ganon ako kahina pagdating sa kanya? Bamagat wala pa naman kami sa point na sinasabi niya, pero alam na alam ko sa sarili ko na ilang sandali na lang din ay bibigay na ako kay Hendrix.

"Ako ang bestfriend mo. At alam ko naman ang lahat ng gusto mo simula pa lang sa pagkabata natin. Kaya naman habang lumalaki si Hendrix ay natatakot ako. Dahil yung tulad mismo niya ang eksaktong gusto mo noong mga bata pa tayo. The way he talk, yung pagiging neat, pagiging maasikaso, mapagmahal, tsinito teka ano pa ba? Tama sobrang gwapo ni Hendrix. Although hawig siya sa Daddy niya pero mas pinagwapo pa ng sobra. Kaya naman ang Besh ko ayon nagka crush sa isang batang lalake na nagkataon pa ngang panganay niya," bahagyang nakangiting sabi niya sa akin.

I sighed.

Well, totoo naman ang lahat ng sinabi niya. Dahil na kay Hendrix lahat ng katangian ng Mr. Dreamboy ko wayback highschool.

"What should I do Mars? Alam mo bang sobrang na guilty ako after na mangyari yon. Pero deep inside ay may kakaibang saya din naman," pagtatapat ko.

"Alam mo yung, mula sa sinapupunan mo ay minahal mo na siya at inalagaan. Hanggang sa isilang mo ito at siguraduhing hindi magugutom sa pagbibigay ng dibdib mo sa kanya. Upang mabuhay siya sa pamamagitan nito. Tapos noong lumaki na pala siya muli siyang mananabik sa dibdib ng maganda niyang Mommy, ngunit sa mas exciting ng paraan. At ang lugar na nagluwal sa kanya ay muli niyang nanaising makita at maangkin ng paulit-ulit," mahinang sabi pa niya bago hinihop at inubos ang laman ng coffee niya.

Napayuko ako. At piniling hindi sumagot.

Napahawak ito sa kanyang mukha.

"Pero anu't-anuman ang maging desisyon mo ay naniniwala naman akong doon ka magiging masaya. Kaya naman nandito pa din ako bilang kaibigan mo at syempre ay susuportahan ka. Wala ako sa poder upang husgahan ka. Madami namang nangyayaring ganyan. Marahil ay magaling lamang silang magdala at ganon nalang din siguro ang gawin mo. Sabagay ay mas mabuti na ngang siya kesa naman kung sino diyan. Atleast safe ka sa kanya at kahit magkasama kayong mag date ay malayo kayo sa tsismis na dalawa."

Napailing ako.

"I understand how do you feel right now Mars. Pero gaya nga ng parati kong sinasabi ko sa iyo. Ano man ang maging desisyon mo ay nandito lang ako para unawain at suportahan ka ok." Mahinang bulong pa niya habang patuloy na hinihimas niya ang aking likod.

At aaminin kong nakaramdam ako ng bahagyang ginhawa dahil dito. At pansamantala munang alisin sa isip na ngayon ay nasa coffee shop kami at hindi maiwasan ng iba na mapatingin sa amin.

"Salamat Mars, ngunit tama ka naman e. At siguro nga ay masyado naman akong magiging makasarili kung hahayaan ko nalang na magpatuloy kami sa ganito ni Hendrix." Sabi ko pa.

"Ano ang gagawin mo pala kung ganon? Sure kaba na ok lang talaga huh?"

Tumango tango ako habang pinapahid ang luha ko.

"Hindi ko pa alam. Nalilito pa ako, dahil mahal ko siya. Ar dumating na din ako sa point na ayaw ko ng mawala siya sa piling ko." tanging naisagot ko sa kanya.