Mesleğinde başarılı ve yüzündeki yaralardan dolaya maske takan binbaşı.
Babasını meleği için geldiği Hakkari'de her türlü belayı çeken pskiyatri doktoru.
"Seni terk ettiğim için özür dilerim beni affet" dedi sevdiği kızın saçlarını okşarken.
Ama bil...
Ey şimdi süzgün, rüzgarlarda dalgalı; Barışın güvercini, savaşın kartalı Yüksek yerlerde açan çiçeğim. Senin altında doğdum. Senin altında öleceğim.
Arif Nihat Asya
Sonunun ne olduğu belirsizlik içinde bekliyordu Liva.Tenine batırılan iğneyle yaslandığı bedene bırakmıştı kendini.
Hayat kimine güler yüzünü gösterir kimine ise sadece hüzün bırakır. Adam kızı kucaklayıp hastanenin acil kısmına götürmüştü.
Aradan iki saat geçmişti Liva gözlerini yavaş yavaş açmaya başlamıştı.Etrafına baktığında başında bekleyen ve daha önce konuştuğu asker vardı.
"Babam"demesiyle birlikte göz yaşları birer bire akmaya başlamıştı.Kolunda olan serumu hızla çekip ayağa kalkmıştı. Kalkmasıyla birlikte gözleri kararmış,bir iki adım geri gittmişti.Liva elini hemen sağ tarafında ayakta duran adama tutunmuştu."Babam. Babam nasıl iyi değil mi?"Adam daha cevap vermeden Aslı'nın ince sesi kulağına gelmişti.
"Liva"Aslı hemen Liva'ya sarılmıştı. "Geçeçecek kuzum buda geçecek.Yaşlı kurtu tanımıyor musun sen,bide hayırlı evlat olacaksın Liva.Kaç kurşun yarası aldı üstesinden geldi.Amcam bunun üstesinden de gelir"Aslı'nın yatıştırıcı sesi bir nebze olsun Liva'nı içini ferahlatmıştı."Şimdi tokmak kafa sil o gözyaşlarını,dik dur "Aslı'nın verdiği talimatları Liva bir bir yerine getiriyordu. "Ha şöyle bir asker kızınada bu yakışır. Asla başını yere düşmeyecek.Düşmanı sevindirmeyeceksin."Aslı her zaman olduğu gibi Liva'nın yanında olmuştu.
***
Saatler güne gün ise haftalara dönüşmüştü.Her geçen gün Liva ruhsal ve fiziksel olarak dahada çöküyordu. Şimdide içerden doktor babasını kontrol ediyordu.Liva doktorun iki dudağı arasında iyi bir haber bekliyordu.
Amcası Turan'ın da sabrı kalmamıştı artık.Hastanenin koridorunda volta atıp duruyordu.Aslı ise Liva'nın yanında sandalyede oturuyordu.
İçerden doktorun çıkmasıyla birlikte tüm dikkatler doktorun iki dudağı arasında çıkacak kelimeleri merak ediyorlardı. "Babam nasıl? Durumunun iye gittiğini söylemiştiniz.Niye hala uyanmıyor." Liva'nın art arda söylediği cümleyle doktor gülümsemiş.Liva bir an doktorun delirdiğini zannetmişti.
"O tokmak kafaya söyle daha gencim ben.Ölmeden mezara koymuş beni.Babanız size bunu iletmemi istedi Liva hanım"doktorun söylediği cümleyle birlikte Liva yeniden hayat bulmuştu sanki.Sevinçten doktora sarılmıştı."Ne zaman göre bilir.Şimdi görebilirim."
"Görebilirsiniz ama fazla uzatmayalım hastanın dinlenmesi gerek"doktorun sözünü bitirmesiyle birlikte Liva hemen odanın kapısını açmış içeri girdi. Girmesiyle birlikte tutamadığı göz yaşları tekrar akmaya başladı.
"Baba.Baba ben seni çok özledim." Demesiyle birlikte Cihangir yarasını hiç düşünmeden kollarını kızına açmıştı.Liva güvenli kollarda kendini buldu.Cihangir'in gözünden bir damla yaş akmıştı.Liva farketmeden göz yaşını hemen silmişti.Cünkü Cihangir güçlü durmasa Liva onunla birlikte yıkılırdı.O güçlü duracaktı ki kızı da ondan güç alıp ayakta duracaktı.
"Tokmak kafa bak yine iyisin benden kurtulmadın"Cihangir'in zar zor gülümseyerek söylediği cümleyle Liva babasına daha çok sarılmıştı.
"Baba"Liva'nın ağlamaktan dolayı kısılmış sesi Cihangir'in yaralarından daha çok acımıştı canını."Söyle Babam" Cihangir hem konuşup hemde Liva'nın kahverengiye kaçan saçlarını okşuyordu. "Beni bırakmasın dimi baba.Sende beni bırakmasın"Liva'nın söylediği cümleyle birlikte sanki daha da mümkünmüş gibi daha çok sıkı sardı kızın Cihangir.
"Seni bıraktığım zaman bilki selam okunuyor.Seni asla bırakmam Tokmak kafa"Cihangir'in söylediği kelimeyle Liva babasından ayrılıp sinirle baktı.Hüznün yerine mutluluk kapladı odayı.Kış bitti yaz başladı sanki.
"Baba ya sana kaç defa söyleyeceğim bana tokmak kafa deme."Liva sinirli gibi gözükse de Cihangir'in gözünde hep küçük bir kız çocuğu olurdu."Tokmak kafasın. Benim tokmak kafamsın."Cihangir'in biten cümlesiyle birlikte gülmeye başlamışlardı. Dışarda sesi duyan Turan ve Aslı merak edip içeri girmişlerdi.
"Bakıyorum keyfin yerinde Cihangir"Turan'ın konuşmasıyla Cihangir hemen söze girmişti.
"Turan"Cihangir uyarır gibi çıkan sesini hemen anlamıştı Turan.Cihangir bir kızına yumuşak davranırdı.Cihangir Liva'ya dönmüş "Livam Beni amcamla konuşmam gerek"demesiyle birlikte Liva hemen ayağa kalkmıştı.Liva bir şey öğrenmesi gerekiyorsa öğrenildi.Bunu Liva'da biliyordu o yüzden sorgulamadan odadan Aslıyla birlikte çıkmıştı.
Cihangir hemen Turan'a dönmüştü. "Operasyon nasıl gidiyor."Cihangir'in söylediği cümleyle birlikte Turan sabır diledi.
"Cihangir farkında mısın bilmiyorum ama vuruldun sen.Operasyonu sen düşünme." Turan her kızdığı da Cihangir'e ismiyle hitap ederdi."Bırak beni şimdi turan operasyon ne durumda"Turan Cihangir'in inadını bildiği için sözü fazla uzatmadan konuşmaya başladı.
"Operasyona katılacak tim değiştirildi. Kurt timini görevlendirildi.Tahmin et timin başında kim var."Cihangir'in yüzünde tebessüm oluştu.Hemen anlamıştı kimin olduğunu.
"Anka"Cihangir'in söylediği isimle birlikte Turan başını salamıştı."Dogru tahmin Cihangir Anka.Her zaman olduğu gibi bu görevinde başarıyla tamamlayacağını ikimizde biliyoruz"Turan'ın sonda çıkan isteksiz sesi Cihangir'in gözünden kacamamıştı."Çıkar ağzındaki bakmayı Turan."
"Cihangir Anka başarılı bir binbaşı ama adamın neler yaşadığınıda bilmiyoruz sence de bu operasyon için tehlikeli değil mi?"Cihangir askerlerin yaşadığı şeyleri kolay olacağını hiç bir zaman inanan bir adam değildi."Yaşadıgı şeyler kolay değil elbette Turan.Ama Anka operasyonu tehlikeye atacak bir adam değil.Anka nerde şimdi"
"Buraya geliyor Cihangir."
‼️‼️ Çiçeklerim bölümü nasıl buldunuz.Oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
