Chapter 24
**At Freen's house**
Kakauwi lang ng parents niya from overseas work and siya ang sumundo today, dapat sasama din siya sa hospital withe becky kaso conflict sa schedule niya.
Nagluto ang cook nila sa bahay parang fiesta sa dami ng pagkain.
"Anak bakit di mo nga pala niyaya si rebecca?" Sabi ni mama
"Oo nga anak di mo pinapunta" sabi ni daddy
"Ah its okay po mama and daddy may prior po kasi na gagawin sila today" sabi ni freen
"Mas importante pa anak na magkasama idinner ang future in laws" pabirong sabi ni mama
"Mama naman eh excited" sabi ni freen
"Bakit ayaw mo ba?" Sabi ni mama
"Syempre gusto pero baka matagal pa yun" sabi ni freen
"Well kasi nga mamaya ganito kasi yun important yung pinuntahan niya may check up siya sa hospital" sabi ni freen
"Ay ganun naman pala anak di mo sinabi sa akin, para nasamahan mo siya" sabi ni mama
"Gusto ko nga rin po sabihin sa inyo kaso sabi niya wag na , mas maganda daw makipag bonding ako sa inyo" sabi ni freen
"Oh well mabait na bata talaga yan si rebecca kaya boto talaga ako" sabi ni mama
Habang nag didinner sila nag ring ang phone ni freen. Pero di niya ito sinasagot dahil nasa family dinner siya and unknown number.
Pero di siya mapalagay kasi for the 3rd time around same number pa rin. Naisip niya na if hindi important ito di tatawag ng 3 times.
"Who is this? Sabi ni freen pag kasagot ng phone
"Freen si tita ito , si rebecca dinala namin sa hospital nawalan siya ng malay" sabi ni tita habang naiiyak
"Huh? Tita? Can you please say it again po" sabi ni freen ng napatayo sa kinauupuan.
"Si becky nasa hospital, She is still in the emergency room pero malapit na din daw ilipat sa private room ang sabi sa amin"sabi ni mrs armstrong
"Bakit daw po tita?" Sabi ni freen
"Anak mahabang kwento, basta binalitaan lang kita, ayoko na magaalala ka para kay becky" sabi ni mrs armstrong
Binaba na niya ang tawag. Napansin ni mama sarocha na malungkot ang anak niya.
"Freen, anak what happened?" Sabi ni mama
"Mama and daddy si rebecca sinugod sa hospital" sabi ni freen ng naluluha pa.
"Ha? Bakit anak?" Sabi ni mama
"I dont know yet po the story pero ang sabi lang po nawalan ng malay si rebecca" sabi ni freen
"Si tita po yung tumawag mommy ni rebecca" sabi ni freen
"Mama i want to go to hospital, i should be with rebecca" sabi ni freen naiiyak na siya.
"Anak halika na samahan ka namin ipagdadrive ka namin ni daddy mo" sabi ni mama
"Okay mama, magbihis lang po ako" sabi ni freen
Nagmamadali sila di na nila tinapos ang pagkain ng dinner.
After 30minutes nakarating na sila ng hospital , tumakbo agad si freen papunta ng ER.
"Mama and daddy mauna na po ako bumaba mag kita na lang tayo once na park nyo na yung car" sabi ni freen patakbo sa emergency ng hospital.
Nakapasok na agad siya sa hospital. Nakita niya sila mr and mrs armstrong
"Tita and Tito kamusta na po si rebecca , ayun nandun pa sa emergency" sabi ni tita
"Ano po ba ang nangyari?" Sabi ni freen
"Ganito kasi yun iha, ginising na siya for dinner pero namumutla ito. Tinanong ko pa nga kung gusto niya dalan namin sa taas ng food, nag insist siya na kaya niya. Pagkababa niya ayun bigla na lang siya nahitay, nagulat kami ng tito mo" sabi ni tita
"Oh by the way sino naghatid sayo?" Sabi ni tito
"Ah sila mama and daddy po" sabi ni freen
Nagpark lang po muna sila .
"Tita pwede po ba ako pumunta sa loob ng emergency" sabi ni freen
Hindi daw eh, kami pinalabas kanina.
Naglakad na sila mama and daddy papunta sa emergency room.
Nakita ni freen ang parents niya na papalapit na.
"Tita and tito , parents ko po si mr and mrs sarocha po"
"Hi sandy and nathan sarocha" sabi nila mama
"Hi Ronald and Lyn Armstrong" sabi nila tito and tita
"Nice to finally meet you" sabi nila ng sabay sabay nag hawak sa kamay to greet.
"Hows rebecca, nasa loob pa siya?" Sabi ni mama
"waiting na lang na malipat sa private room" sabi ni tita
After 10 minutes dumaan sa amin si rebecca na nakahiga sa hospital bed and binigyan muna ng oxygen.
"Babe" tinawag ko siya at sinundan na namin.
Lumingon lang saglit si rebecca.Nakarating na siya sa private room.
Nilapitan ko agad si rebecca and hinawakan ang kamay niya
"Babe ano ba nangyari? Kanina sabi mo okay ka lang pag uwi mo ng bahay" sabi ni freen habang naiiyak
"Freen i think over fatigue lang ito" sabi ni rebecca
"Anak don't ever do that again" sabi ni mommy
"Oo anak aatakihin kami ng mommy mo" sabi ni daddy
"Sorry mommy and daddy" sabi ni rebecca
"Iha kamusta ka na?" Sabi nila tita and tito sarocha.
Lumabas muna sila tita and tito with mommy and daddy. Binigyan muna kami ng time ni freen.
"Babe naman eh, tinakot mo ako" sabi ni freen
"Don't worry babe, malakas ata ito" pabirong sabi ni rebecca
"Wag ka na matakot babe" sabi ni rebecca
"Paano yan bukas di ka makakapasok sa school, you need to take a rest muna" sabi ni freen
"Malulungkot ako at di kita makakasama sa school babe bukas" sabi ni freen
"Okay lang yun babe mga after 2 days din siguro makakalabas na ako" sabi ni rebecca
Magwait pa kami bukas ng umaga para kay doc santos to read the results of the labs.
"Babe magpahinga ka na muna, matulog ka na" sabi ni freen
"Okay babe, ikaw di umuwi na kayo nila tita at may pasok pa bukas" sabi ni rebecca kay freen
"Pag nakatulog ka na babe tsaka kami uuwi nila mama" sabi ni freen
After 30 minutes umuwi na din kami kasi medyo gabi na 10pm na din .
"Tita mauna na po kami nila mama" sabi ni freen
"Okay iha, nice meeting you mr and mrs sarocha" sabi ni tita
"Nice meeting you din, mauna na kami" sabi ni mama
"Balitaan ka na lang namin freen about kay rebecca" sabi ni tita
Pumunta na kami sa car at umalis na sa hospital. Feeling ko pagod na din sila mama and daddy sa biyahe nila kaya umakyat na kami at dumeretso sa mga rooms na.
"Good night mama and daddy" sabi ni freen
"Good night anak" sabi nila mama and daddy
Naisip ni freen na after ng class mag punta na lang siya agad sa hospital. Minessage niya si becky
"Babe arrived at home, i'll see you tomorrow after school" sabi ni freen
"Good night, babe love you" sabi ni freen
To be continue...
YOU ARE READING
Always and Forever (Freenbecky)
FanfictionClassmates turns to Lovers. "I will always love you, FOREVER"
