Savored (Victoria City Series #1) COMPLETED

Chapter 1

Nakita ko ang balance ng Gcash account ko at napabuntong-hininga. Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at humugot ng hangin bago tumango sa tindera na kaharap ko.

"Sige po. I-cash out ko na lahat..." pagpasya ko.

Napatango ang tindera. "Sige. Paki-send na lang sa number na nasa picture, Miss," instruksyon niya sa akin.

Iwi-withdraw ko na kasi ang kabuuang ipon ko na Php 20,000. Hindi ko gustong galawin ito pero wala akong ibang choice.

"Beng, sigurado ka na ba sa gagawin mo? Ilang buwang ipon mo na rin 'yan sa pagsa-sideline mo sa online, 'di ba?" tanong sa akin ni Ellen, ang matalik kong kaibigan na hindi ako iniwan magmula nang lisanin ko ang Victoria City.

"Beng, may pagpipilian pa ba ako? Hindi pwedeng hindi magamot si Yen-yen sa lalong madaling panahon," katwiran ko pa habang napaluha. Ako na lang at si Yen-yen ang magkasama. Kapag nawala siya, baka ikamatay ko pa.

Kahapon kasi ay isinugod namin sa ospital si Yen-yen. Bigla kasing tumaas ang lagnat niya. Sa sobrang pagkataranta ko ay kaagad kong tinawagan si Ellen. Sinamahan ako ng kaibigan ko sa ospital. At habang inaasikaso sa loob si Yen-yen ay hindi matanggal sa dibdib ko ang kaba.

Iyak ako nang iyak.

"Diyos ko, huwag mong pababayaan si Yen-yen. Diyos ko... huwag ang anak ko. Ibigay N'yo na lang sa akin ang lahat ng sakit, huwag lang magdusa ang pinakamamahal kong anak..." piping panalangin ko nang mga oras na iyon.

Pagkatapos na iniabot sa akin ng tindera ang kabuuan ng aking pina-cash-out ay nanginig ang kalamnan ko.

"Kayanin mo ito, Leen. Para kay Yen-yen..." bulong ko sa aking sarili.

Ibinulsa ko ang pera at sabay kaming nagkatinginan ni Ellen. Ngunit ang kanyang ekspresyon ay may laman na tila may nais na sabihin.

Napabuntong-hininga siya. "Bakit kasi ayaw mo pang bumalik sa Victoria, Beng? Kung para rin naman kay Yen-yen itong gagawin mo, bakit ka pa nagdadalawang-isip? Isipin mo na lang kung babalik ka, tiyak na mas giginhawa ang buhay niya," bigla ay sabi niya.

Hindi naman ako nagtaka pa sa kanyang binuksang usapan. Ilang beses na rin akong kinukumbinsi ni Ellen tungkol dito ngunit hindi talaga ako nagpatinag.

"Beng, 'di ba napag-usapan na natin 'yan? Kahit anong sabihin mo, hinding-hindi pa rin ako babalik sa impyernong lugar na 'yun!"

"Hindi mo ba pwedeng ibaba nang kahit kaunti ang pride mo para sa anak mo, Beng? Saan aabot ang bente mil mo kung ang sakit ng anak mo ay kailangan ng maraming gamutan?" pangungumbinsi pa niya.

Si Ayenah Dreanni Guillermo o Yen-yen ay ang anim na taong gulang na anak ko. At kahapon lang ay ipinaalam sa akin ng kanyang doktor ang isang kagimbal-gimbal na balita. Ang anak ko ay diagnosed ng Acute Lymphocytic Leukemia.

Sa anim na taon na itinaguyod ko siyang mag-isa, hindi ko aakalain na aabot kami sa ganitong problema. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad niya ay tatamaan siya ng ganitong klaseng sakit.

Hindi ko basta matanggap lang. Kaya kayod-kalabaw ako buong buhay ko dahil ayaw ko na mahirapan ang anak ko sa buhay. Katulad ng paghihirap na nararanasan ko. Pero hindi pala naging sapat ang pag-aaruga ko sa kanya.

"Leen, hindi sapat ang bente mil mo para masalinan ng dugo si Yen-yen. Kailangan mong lumapit sa ama niya para—"

"Sinabi ko bang ito lang ang kaya kong ibigay sa anak ko?" pagputol ko sa sinabi niya. Rumagasa na ang mga luha ko sa mukha. Ayaw ko hangga't maaari na magsalita ng ganito ngunit hindi ko kayang marinig ang gusto niyang sabihin.

"Kaya kong ipagamot si Yen-yen. Kakayanin ko. Kung kinakailangan na maging anim ang side jobs ko, gagawin ko, Beng. Pero hinding hindi ako hihingi ng tulong sa hayop niyang ama! Anim na taon, Beng. Anim na taon kong binuhay ang anak ko. Ngayon pa ba ako susuko? Ngayon pa ba na mas kailangan ako ng anak ko? Bakit kung kailan ganito ang sitwasyon niya ay saka pa ako hihingi ng tulong sa kanya?" Napailing ako. "Hindi na bale, Beng. Kahit magkanda-utang-utang pa ako ay gagawin ko. Pero hinding-hindi ako kailanman lalapit sa lalaking iyon na ang mahal lang ang ang sarili niya! Kaya tama na ito, Beng. 'Wag mo na akong pilitin pa. Nakikiusap ako sa'yo..." mahaba kong litanya sa kanya at saka humikbi.