Bir deniz karl

şehire varış

Karl:

-Sapnap, sevgilin var mı?

Gelmişti işte o krıtik soru. Ne sedeseydim ki? Yoktu ama hoşlandığım vardı. Tabi ona söyleyemedim.

Sapnap:

-Yok.Senin var mı?

Karl:

-Benim var.

Sözünü duyunca birden beynim çalışmayı bıraktı. Sanki bir boşluğa düşmüşüm, denizin dibine batmışım gibi hissettim. Hiç birşeyi duymadım bana seslenmiş ama kulaklarımda sadece "Benim var." Sözü yankılanıyordu. Bir sözün beni bu kadar etkileyeceğini asla düşünmezdim. Ama işler o olunca değişiyor herşey.

Karl:

-sapnap? Sapnap!

Sapnap:

-Ha..Efendim?

Karl:

-Duymuyorsun iyi misin?

Beni merak etmesi hoşuma gitmişti beni önemsediği in en önemli göstergesi sonuçta.

Sapnap:

-İyiyim iyiyim...

Karl:

-Bir sorunun varsa bana anlatabilirsin?

Ne kadar sorunum olsa da bunu asla sana söyleyemeyeceğim karl.Gözlerindeki o deniz artık benim için eskisinden daha berraktı ama bir sahibi vardı...

Sapnap:

-yok..Gene de teşekkür ederim.

Karl:

-problem yok senin için burdayım

Bunu demesiyle omzuma yatması bir oldu.Belkide beni seviyordu ama düşünmemek için sevgilisinin olduğunu söyledi.Olabilir, çünkü omzuma 2. Yatışı "senin için burdayım" sözü falan bence bana karşı boş değildi..

Karl uykuya dalmıştı ama kafası hala omzumdaydı... Cidden güzel bir histi.

Karl yol boyunca uydu ve ben de onun saçını okşadım farketmiyordu uyduğu için... En azından ben öyle sanıyordum~

Birden hostes kadın geldiğimizi söyledi ve ben de Karl ı kaldırdım

Sapnap:

-Karl, hadi kalk. Geldik

Karl:

-Ha.. Ne ara ya?

Sapnap:

-Sen uydun yolda tabi.

Karl:

-Ama ne derin uydum, saçımı okşadın ya rahatlatıcı geldi.

Bunu söylerken gülümsemişti.Biliyorum bana karşı boş değil. Ama ben onun bu cümlesine karşılık çok utanmıştım ve kızarmıştım.

Birlikte valizlerimizi indirdik ve tekrardan hava limanına indik..

Tek sorun veda edicek olmamdı, ona alışmıştım sanki ömrüm boyu yanımdaydı ama her güzel şeyin bir sonu vardır...

Sapnap:

-Gidiyormusun?

Karl:

-Zorundayım

Sapnap:

-Bir gün beklerim

Peki o bir gün bana yeticek miydi? Asla.
Gitmek zorunda olsa bile ben onunla gidebilirdim ama zahmet bırakmak istemedim. Onu sevdiğimi illaki öğrenecek.
Dünyada ne gizli kalır ki?

Karl:

-zevkle gelirim

Sapnap:

-Yolun açık olsun Karl!

Karl:

-seninde, görüşürüz

Sapnap:

-görüşürüz...

Peki birdaha görüşecek miydik?
Hiç sanmıyorum.
Keşke her anımda yanımda olabilsem Karl,
Düştüğümde beni kaldırabilsen,
Hizlerini paylaşabilsen,
İnan ki çok iyi olurdu...

Senin adını çağırır kuşlar,
Yıldızlar senin simanı yansıtır.
Seninle başladı milat, asırlar…
Geleceği bize çağırır.

Dünyanın dönmesinin bir nedeni var,
Sensin sebep evrenin varlığına!
Senin için yağar yağmur, kar…
Bir ömür verilir seninle bir anlığına…

Bu gece ay çok güzel değil mi Karl?