Seven🔞

1.8K 44 3
                                    

យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធសឹងតែបានដឹងហើយថាថ្ងៃ 14 កក្កដាជាថ្ងៃដែលចម្រៀង album ទោលរបស់
ជុងគុកត្រូវចេញជាផ្លូវការ ។ រហ័សនាមជា golden maknae គ្មានអ្វីដែលជុងគុកមិនអាចធ្វើបានឡើយ ដូច្នេះហើយរាល់បទចម្រៀងរបស់នាយនីមួយៗគឺនាយខិតខំខ្លាំងណាស់ ហើយលទ្ធផលក៏ទទួលបានល្អផងដែរ ។
វេលាស្មើនេះវាឈៀងដល់ម៉ោង 7 យប់ទៅហើយប៉ុន្តែមនុស្សម្នារនៅតែមមារញឹកលើដងវិថីដដែល ។ កាយតូចច្រឡឹងចុះពីលើឡានរួចជំហានចូលក្នុងសណ្ឋាគារ ដែលខ្លួនស្នាក់នូវរាល់ដងដោយទឹកមុខធម្មតា ។ គេបន្តដំណើររហូតមកដល់បន្ទប់របស់ខ្លួន សឹមនិងដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញដើម្បីងូតទឹកឲបានស្រស់ថ្លាអារម្មណ៍ ។ រាងតូចស្រឡូនសាច់សខ្ចីដើរ ចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកតាមធម្មតា ខណៈពេលកំពុងងូត ទឹកសម្លេងគោះទ្វារក៏បន្លឺឡើង ។
តុ..តុ..
« អ្នកណា ! មានការអ្វីមែនទេ ? »
« គឺខ្ញុំ jimin hyung » លឺសម្ដីឆ្លើយតបជីមីនដឹងភ្លាមថាជាអ្នកណា គេចេញពីបន្ទប់ទឹកដោយមាន
កន្សែងសជាប់ខ្លួន រួចក៏ដើរហួសមកបើកទ្វារឲជុងគុក ។
« មករកបងទាំងយប់មានការអ្វីមែនទេ ? ហឹម ! »
ជីមីនបើកទ្វារបន្តិចរួចក៏សួរមកកាន់នាយកម្លោះដែលកំពុងឈរមុខបន្ទប់របស់គេជាមួយទឹកមុខចង់បានអ្វីម្យ៉ាង ។
« ខ្ញុំនឹក huyng ហឹម..ជុបៗ » មិនមែននិយាយតែសម្ដី ប៉ុន្តែជុងគុកស្ទុះវឹងរុញច្រានទ្វារចេញសឹមនិងចាប់ថើបបបូរមាត់ក្រពុំជីមីនដោយនឹករលឹក ។
« ហឹម..ជុងគុកបានហើយប្រយ័ត្នមានគេមកឃើញ » ជីមីនរអ៊ូដោយមុខជូរ គេហាមប្រាមឲជុងគុកបញ្ឈប់ ប៉ុន្តែនាយកម្លោះហាក់មិនស្ដាប់ រឹតតែផ្កើនថើបស្ទើគ្រប់កន្លែងលើដងខ្លួនគេ ។ រាល់ពេលនៅមុខ
Camera ជុងគុកមិនសូវហ៊ានប៉ុន្មានឡើយ ប៉ុន្តែការពិតវាខុសស្រឡះខ្លាំងណាស់ដូចជាពេលនេះជា ដើម គឺជុងគុកថើបទាំងថ្ពាល់ សរសៃរសក់ ដើមដៃ
ស្មា កញ្ជឹងក ក្បាលពោះ បបូរមាត់ ភ្លៅ ជាពិសេសគឺចុងដើមទ្រូងដែលជាកន្លែងជុងគុកចូលចិត្តជាងគេ ។
« ជុងគុកបានហើយបងត្រូវការផ្លាស់ខោអាវ » ជីមីនយកដៃរុញក្បាលជុងគុកចេញតិចៗឲងើបពីការបឺត
ជញ្ជាក់ចុងដើមទ្រូងខ្លួន ព្រោះពេលនេះរូបគេត្រូវការផ្លាស់ខោអាវ ។
« បងចាំអូននៅក្នុងបន្ទប់ 15 នាទីទៀតបើមិនឃើញទៅបន្ទប់បង អូនត្រូវខ្លាំងមិនខាន ជុប..បងទៅហើយ » ផ្ដិតស្នាមថើបមួយខ្សឺតរួច ជុងគុកក៏បែរខ្លួនដើរ ចេញទៅបាត់ បន្សល់ទុកឲជីមីនត្រូវមុខជូរតែម្នាក់ ឯង ព្រោះត្រូវជុងគុកថើបនាពេលមិញនេះហើយដាក់នាទីឲរូបគេផ្លាស់ចោអាវទៀតគិតទៅវាគួរឲខឹងណាស់ ។
ជីមីនមិនបន្តគិតទៀត គេចាប់ផ្ដើមស្លៀកពាកើខោអាវឲបានស្អាតបាត រួចក៏បិទទ្វារបន្ទប់ខ្លួនដើរតម្រង់មក
រកបន្ទប់ជុងគុកដែលនៅជិតបន្ទប់របស់គេ ។
ម្រាមដៃតូចច្រឡឹងលើកមកគោះទ្វារបន្ទប់ជុងគុក
តិចៗដើម្បីជាការសុំអនុញ្ញាតប្រាប់ឲដឹង ។
តុ..តុ..តុ
« បើកទ្វារចូលមកម្ចាស់ចិត្ត»លឺសម្ដីជុងគុកអនុញ្ញាតជីមីនក៏រុញទ្វារចូលមកខាងក្នុង ។ គេសម្លឹងមើលជុងគុកភ្លឹសៗដែលពេលនេះនាយកំពុងតែដេកនៅលើគ្រែចាំរូបគេ ។
« បងហៅអូនមកធ្វើអីនៅពេលយប់បែបនេះ ? »
ជីមីនដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះជិតជុងគុករួចក៏ហើបមាត់
សួរ ។
« អូនក៏ដឹងមែនទេ ថាថ្ងៃស្អែកនេះបងត្រូវទៅថតបទចម្រៀងហើយ ! ដូច្នេះបងចង់មកសុំកម្លាំងចិត្ត
ពីអូន តើបានទេ ? » ជុងគុកធ្វើមុខកំសត់ដោយក្ដីអង្វរក គេយកដៃទាំងគូរមកអោបជីមីនដោយចិត្តស្រឡាញ់ ព្រោះជីមីននេះហើយជាកម្លាំងចិត្តដ៏ធំរបស់គេ ។
« រឿងអីថាមិនបាន មនុស្សដែលអូនស្រឡាញ់គឺបានជានិច្ច ជុប ! អូនជួនពរឲបងជោគជ័យហើយទទួលបានលេខ ១ លើតារាង Billboard ដូចជាអូនហើយមិនថាមានរឿងអ្វីក៏ដោយអូននិងនៅក្បែរបងជានិច្ច » ដៃស្រឡូនទាំងគូររបស់ជីមីនបានលើកមកក្រសោបអោបកជុងគុកដោយស្នាមញញឹម ជុងគុកឃើញបែបនេះនាយគ្រឺតជាខ្លាំង មិនមែនចម្លែកទេដែលនាយងប់និងស្រឡាញ់ជីមីនបែបនេះ ។
« អូនមានតែប៉ុណ្ណឹងទេឬ ? »
« ចុះបងចង់បានអីទៀត ហឹម..ប្រាប់មកអូននិងឲបងមិនថាអ្វីក៏ដោយឲតែអូនធ្វើបាន ជុប ! »
« បងចង់ធ្វើរឿងនោះជាមួយអូន » សម្លេងក្រលរធំបន្លឺឡើងស្រាលៗក្បែរត្រចៀកជីមីនដោយក្ដីប្រាថ្នា នាយយកដៃមកឱបរឹតចង្កេះជីមីនជាប់ ស្របជាមួយទឹកមុខដោយក្ដីចង់បានកាយតូចមកថ្នាក់ថ្នម ។
« តែស្អែកអូនត្រូវទៅថតណាជុង ! » ជីមីនធ្វើមុនស្លើ
បារម្ភតិចតួច ដឹងច្បាស់ថាជុងគុកប្រាកដជានឹកគេខ្លាំង ព្រោះរូបគេទើបតែមកពីបារាំងវិញដែលទៅរយៈ ពេល 5 ថ្ងៃមកនេះ ។
« ប៉ុន្តែបងនឹកអូន បងត្រូវការអូនខ្លាំងណាស់ បងនិងគ្មានកម្លាំងចិត្តទៅថតឡើយបើអូនប្រងើយដាក់នៅ ពេលនេះ ! » ជុងគុកទោរម្នេញពីភាពលំបាករបស់ខ្លួនឲជីមីនដឹង អ្នកណាក៏ពិបាកដែរព្រោះបែកមនុស្សខ្លួនស្រឡាញ់អស់ជាច្រើនថ្ងៃ ហើយវាក៏ជារឿងធម្មតាទេដែលគេត្រូវការកម្លាំងចិត្តបែបនេះ ។
« ហឹម...ក៏បានអូនបើកឪកាសឲ បងចង់ធ្វើប៉ុន្មានក៏ធ្វើចុះ ប៉ុន្តែបងត្រូវសន្យារនិងអូនថាថ្ងៃស្អែកត្រូវធ្វើឲបានល្អ អូននិងធ្វើជាកម្លាំងចិត្តបងនៅយប់នេះ ហឹម ជុប » គ្រាន់តែស្រដីចប់ភ្លាមបបូរមាត់ក្រពុំស្អាតត្រូវបានជុងគុកអោនមកក្រេបជញ្ជាក់ដោយក្ដីថ្នាក់ថ្នម ព្រោះបែកពីម្ចាស់ចិត្តជាច្រើនថ្ងៃ ។
ម្រាមដៃជុងគុកបានទម្លាក់មកលើស្បែកជីមីនថ្នមៗរួចអង្អែលស្រាលៗលើក្បាលពោះរាបស្មើរបស់កាយតូច ។ នាយបន្តមកដល់សាច់គូទរបស់ជីមីនរួចក៏ច្របាច់ពីលើសាច់ក្រណាត់ខោដោយខ្លាំងៗហាក់គ្រឺតខ្នាញ់ជាខ្លាំងជាមួយកាយតូចមួយនេះ ។
« អ្ហាស...ជុង..អូនស្រាវ » សម្លេងជីមីនបន្លឺឡើងដោយម្ចាស់សមីខ្លួនបិទភ្នែកជិតទទួលយកភាពសុខស្រួលបូករួមជាមួយភាពស្រើបស្រាលដែលជុងគុកជាអ្នកផ្ដល់ឲ ។
« ជុបៗ...អឹម..ផ្អែម ! » នាយក្រាស់បឺតជញ្ជក់ចុង ដោះមានសាច់របស់ជីមីនពីម្ខាងទៅម្ខាងដោយឈ្លក់វង្វេង ។ ជុងគុកយកដៃម្ខាងមកចាប់ច្របាច់ចុងដោះជីមីនស្រាលៗនិងម្ខាងទៀតនាយចាប់ផ្ដើមសម្លៀក បំពាក់ជីមីនចេញ រហូតដល់រាងកាយជីមីនត្រូវទទេរ ស្អាតគ្មានសម្លៀកបំពាក់ក្រោមទ្រូងរបស់នាយ ។
« អូនស្អាតណាស់...មិនដឹងថាបងគួរតែលាក់រឿងរបស់ពួកដល់ពេលណាទៀតទេ បងចង់ឲពិភព លោកដឹងថាបងស្រឡាញ់អូន បងមិនចង់លាក់បាំងទៀតឡើយ បងចង់បង្កើតគ្រួសារមួយជាមួយអូន បង អឹម..» ជុងគុកអាក់សម្ដីមិនបន្ត នាយបិទភ្នែកទទួលយកស្នាមថើបដែលជីមីនផ្ដល់ឲបញ្ជាក់ពីក្ដីស្រឡាញ់ ។
សម្លេងបឺតជញ្ជក់បូករួមជាមួយសម្លេងថ្ងូចថ្ងូរបន្លឺឡើងស្រាលៗយ៉ាងរោលរាលស្រើបស្រាល ។ គូរស្នេហ៍មួយគូរនេះបន្តចំណងស្នេហ៍របស់ពួកយ៉ាងមានសេចក្ដីសុខ ដើម្បីជាការអបអរដល់ដល់ថ្ងៃដែលពួកគេស្រឡាញ់គ្នាបាន 7 ឆ្នាំដែលដូចនិងបទ ចម្រៀងរបស់ជុងគុកដែលមានចំណងជើង
" Seven " នេះឯង ។
« ជុង...អូន..អ្ហាស...ហ្ហាស..សឺត...មួយៗបង...អូន
អ្ហាស...» រាងកាយតូចស្រឡូនអង្គុយដង្ហក់ខ្យល់ខ្លាំងលើប្រដាប់ភេទជុងគុកដោយសុខស្រួលលាយឡំនិងភាពហត់នឿយ ។ ដៃស្រឡូនទាំងគូរលើកមកទប់លើទ្រូងរបស់ជុងគុកដើម្បីទប់ទល់ជាមួយការបុកសម្រុកដ៏ខ្លាំងខ្លា ។
« អូនកាន់តែធ្វើឲបងក្ដៅហើយជីមីននី ! » នាយប្រើក្រសែរភ្នែកកាចសម្លឹងមើលកាយតូចដោយក្ដីប្រាថ្នាលើសលុប ។ បែកគ្នាប៉ុន្មានថ្ងៃដោយសារជីមីនត្រូវមានការងារទៅក្រៅប្រទេសចំណែកនាយនៅបន្តធ្វើ album ចម្រៀងទោលរបស់ខ្លួន ។ ហេតុនេះនាយនឹកជីមីនខ្លាំង នឹកសាច់ក្រអូបនឹកថ្ពាល់ដែលនាយតែងអោបថើបគ្រប់ពេល គេស្រម៉ៃមិនចេញឡើយបើអត់ពីជីមីនទៅជីវិតគេយ៉ាងណា ។
« សឺត...អ្ហា...ហូរ...» ជុងគុកខាំមាត់បញ្ចេញកម្លាំងយ៉ាងសន្ធោសន្ធៅ ។ ម្រាមដៃទាំងគូរចាន់សាច់គូទ
ជីមីនពេញៗដៃ រួចបន្តលើកអុកបុកបញ្ចូលភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនចូលក្នុងរន្ធរបស់ជីមីនកើនក្ដីសុខជាទ្វេរដង។
ផ្លាប់ !
« អ្ហាស....ជីមីន...បងចេញហើយ..អ្ហា ! » គេប្រើកម្លាំងដៃលើកអុកត្រគៀកជីមីនពេញទម្លឹង ខណៈដល់គោលដៅទឹកដំបូងនាយបាញ់វាចូលទៅក្នុងខ្លួនជីមីនអស់ សឹមនិងដកចេញថ្នមៗដើម្បីបន្តក្បាច់ថ្មី ។
« បំពេញតួនាទីអូនទៅ baby » ជុងគុកញញឹមចុងមាត់ ម្រាមដៃវែងលើកមកក្រសោបលើថ្ពាល់ជីមីនស្រាលសឹមនិងសម្ញែងខ្លួនអង្គុយកន្ធែងជើងបើក
ឪកាសឲជីមីនចាត់ការម្ដង ។
« អឹម...ជុប...អឹមៗ » ជីមីនចាប់កាន់ប្រដាប់ភេទដ៏ធំរបស់ជុងគុកមកបឺតជញ្ជក់ក្បាលវាតិចៗសឹមនិងដាក់ចូលក្នុងមាត់បៀមខ្លាំងដើម្បីផ្កាប់ចិត្តរបស់ជុងគុក ។
« អ្ហា....អ្ហាស...ស្រួលណាស់..ជីមីន...បៀមខ្លាំងមក
ជ្រៅបន្តិចទៀត...អ្ហា....» ជីមីនច្រត់ដៃលើពូកភ្ងើយ-កឡើងទៅលើបិទភ្នែកទទួលយកក្ដីសុខជា
គណនា ។ នាយអោនមុខមើលមកជីមីនដែលកំពុង តែបៀមប្រដាប់ភេទរបស់នាយពេញៗមាត់គួរឲខ្នាញ់ ហាមចិត្តមិនបានគេក៏យកដៃម្ខាងចាប់សក់ក្បាល
ជីមីនជាប់ រួចក៏បន្ថែមចលនាបៀមរបស់ជីមីនកាន់តែលឿនពេញមួយទម្លឹង រហូតដល់ផ្ទុះទឹកកាមចេញមក។
ជីមីនលុតជង្គង់ផ្ទាល់និងការ៉ូថ្មពណ៍សខ្ចី ខណៈមាត់កំពុងតែបឺតស្រូបយកទឹកកាមរបស់ជុងគុកពេញៗក្រអូមមាត់រួចក៏លេបចូលពោះខ្លះ ទុកខ្លះទៀតបន្ថែមលើល្បែងស្នេហ៍ពួកគេបន្ត ។ ជីមីនក្រោកឡើងរួចចូលខ្លួនមកពពាក់ពពួនជាមួយជុងគុកសឹមនិងចាប់បឺតមាត់ជុងគុកបញ្ចូលទឹកកាមដែលសល់ចូលក្នុង
មាត់ជុងគុក ខណៈនោះជុងគុកបានឪកាសចាប់គូទ
ជីមីនលើកឡើង ហើយស៊កបញ្ចូលប្រដាប់ភេទនាយចូលក្នុងរន្ធជីមីនយ៉ាងតក់ក្រហល់ ។
« អ្ហាស..ជុង..អូន..សឺត..!! អ្ហាស..អ្ហឹម..ខ្លាំងៗមកអូនចូលចិត្ត » ជីមីនកើនក្ដីសុខរួមរឹតពេញខ្លួនប្រាណជាទ្វេរដង គេយកដៃទាំងគូរកាន់ស្មាជុងគុកជាប់ ខណៈតំបន់ខាងក្រោមកំពុងតែសកម្មដោយសារការបុកសម្រុករបស់ជុងគុក ។
« អ្ហា...សឺត..ស្រួលណាស់ជីមីន...បងស្រួល ! » ជុងគុកថ្ងូរឡើងដោយសេចក្ដីសុខស្រួល ។ គេដេកកន្ធែងជើងឲជីមីនអង្គុយអុកលើភាពរឹងមាំតាមចិត្តចង់ ខណៈនាយនៅដេកទទួលយកសេចក្ដីសុខ ។
« អ្ហា....ជីមីន..សឺត ! » ខណៈដែរដឹងថាទឹកកាមរៀបនិងចេញមក ជុងគុកស្ទុះងើបទាញខ្លួនជីមីនឲដេកក្រោមទ្រូង សឹមនិងរូបនាយចាប់ចង្កេះតូចជាប់បុកសម្រុកបញ្ចូលខ្លាំងៗផ្ទុះចេញទឹកកាមមកជាច្រើនប្រលាក់លើស្បែកនិងខ្លះទៀតកំពុងហៀរចេញមកតាមរន្ធជីមីន ។
ម្នាក់ៗដេកដង្ហក់ខ្យល់លើពូកដោយភាពនឿយហត់
កាយតូចជីមីនគេងលើដើមទ្រូងជុងគុក ដោយដក ដង្ហើមឃឃូស ខណះភាពរឹងមាំរបស់ជុងគុកកំពុងតែស្ថិតក្នុងរន្ធជីមីនដដែល ។
« ជុងគុក »
« បាទ » គេឆ្លើយយ៉ាងសុភាពមានអារម្មណ៍ថាចម្លែកពេលជីមីនហៅឈ្មោះខ្លួនបែបស្រទន់បែបនេះ ។
« រយៈពេល 7 ឆ្នាំហើយដែលពួកយើងស្រឡាញ់គ្នា
បងមានគិតចង់បានអ្វីទេ ? » ជីមីនសួរឡើងឯបបូរ មាត់ក៏ផ្ដិតស្នាមថើបលើមាត់ជុងគុកមួយខ្សឺត ដើម្បីបញ្ជាក់ពីចិត្តស្រឡាញ់ ។
« បងចង់បានកូន ! » គេឆ្លើយដោយគ្មានការស្ទាក់ស្ទើ ។ ជុងគុកញញឹមស្រស់ដោយក្ដីសុខ ក្រោយបានបញ្ចេញប្រយោគដែលលាក់ច្រើនឆ្នាំមក ។
« ចុះបងចង់បានប៉ុន្មាន ហឹម ? »
« បងចង់បានកូន 5 នាក់ ចង់បានច្រើនៗដើម្បីកុំឲផ្ទះយើងស្ងាត់ ហឹសៗ » នាយសើចស្រស់បញ្ចេញធ្មេញទន្សាយយ៉ាងច្រឡឺម ប្រាប់ជីមីនពីអ្វីដែលនាយចង់បាន ។
« អូនបើកដៃយប់នេះឲបងធ្វើតាមចិត្ត បងចង់ធ្វើប៉ុន្មានក៏ធ្វើចុះ អូនមិនហាមទេ ជុប..» ជីមីនប្រើក្រសែរភ្នែកបើកឪកាសឲជុងគុកដោយគ្មានលក្ខខណ្ធ
គេដកខ្លួនចេញពីជុងគុក រួចក៏យកដៃមកទប់ក្បាលគ្រែ ទយគូទមានសាច់ត្រលុកត្រទន់បែរមកកកិតនិងប្រដាប់ភេទជុងគុកស្រាលៗបញ្ជាក់ពីការអនុញ្ញាត ។
ផ្លាប់ !
« oh yeah..baby សឺត....តឹងណែនណាស់ បងចូលចិត្ត អ្ហា..» ជុងគុកខាំមាត់ខាងក្រោម ទប់តណ្ហាមិនបាននាយចាប់សាច់គូទរបស់ជីមីន រួចបុកបញ្ចូល
ប្រដាប់ភេទរបស់នាយចូលក្នុងរន្ធជីមីនសឹមនិងបុកសម្រុកខ្លាំងៗតាមអារម្ម៍ត្រេកត្រអាល ។
« អ្ហាស...អូនសម្លាញ់បងជិតឆ្គួតដោយសារអូនហើយ សឺត...អ្ហា..ផាច់..ផាច់ ! » សាច់គូទត្រលុកត្រលន់ត្រូវបានជុងគុកប្រថាប់លើមិនស្រាលដៃធ្វើឲកើត មានស្នាមម្រាមដៃប្រាំយ៉ាងច្បាស់ ។ នាយបុកបណ្ដើរ
ច្របាច់សាច់គូទជីមីនបណ្ដើរ សឹមនិងបន្តរឿងលើគ្រែជាមួយម្ចាស់ចិត្តបន្តទៀត ។
_ព្រឹក_
« ជុងគុក...ជុងគុកបងភ្ញាក់ឡើងមកបន្តិចបានទេអូនសួរបងបន្តិច ? » សម្ដីជីមីនប្រៀបដូចជាក្មេងតូច
ដែលដាស់ប៉ាខ្លួនឲភ្ញាក់ ។ ម្រាមដៃតុញខ្លីៗលើកមកអង្រួនស្មាជុងគុកតិចៗដើម្បីដាស់ឲភ្ញាក់ ។
« ហឹម...ជុប..ជុប ដាស់បងបែបនេះមិនខ្លាចបងធ្វើដាក់ទោសទេឬ ហឹម ? » នាយញីញក់ថើបត្រង់តំបន់-ករបស់ជីមីនយ៉ាងឈ្លក់រង្វេង ព្រោះក្រអូបជាក្លិននាយចូលចិត្ត ។
« អត់ទេ ! »
« ចុះអូនមកដាស់បងសួររឿងអី ? » នាយធ្វើមុខឆ្ងល់មិនយល់ថាជីមីនចង់សួរនាយពីរឿងអីទាំងព្រឹក ។
« គឺថាខោអាវអូនដែលបងយកទៅស្លៀកវានៅឯណា អូនរកមិនឃើញទេ ? » ជីមីនធ្វើមុខជូរ ពេលដឹងថាជុងគុកគិតតែពីថើបមិនព្រមឆ្លើយសំណួរគេ ។
« គឺបងទុកវានៅក្នុងទូររបស់បងជាមួយខោអាវអូន »
« អូនទៅមើលវាសិន បានហើយឈប់ថើបអូនសិនទៅមនុស្សឆ្លៀតឪកាស ! » ជីមីនក្រោកចេញយកដៃច្រត់ចង្កេះសម្លក់មុខជុងគុកថ្លែរដោយគ្រឺតខ្នាញ់ រួចក៏បែរខ្នងដើរមកកាន់ទូរខោអាវ ។
« អាយ ! ជុងគុក នេះឬខោអាវអូន ? » លឺសម្លេងស្រែកសួរជុងគុកចុះពីលើគ្រែរួចដើរមករកសំណព្វ ចិត្តឃើញថាមុខក្រម៉ូវតែម្ដង ។
« បាទ » នាយឆ្លើយធ្វីហីមិនចាប់អារម្មណ៍និងទឹក មុខរបស់ជីមីនឡើយ ។
« បងឃើញទេវាខូចទំហំចង់អស់ទៅហើយ ! »
« បងក៏មិនដឹងដែរ ព្រោះអូនក៏ដឹងថាមាឌអូនតូច ជាងបង » គេឆ្លើយតបហាក់ឌឺដង ញាក់ចិញ្ចើមបែបអ្នកឈ្នះ ។ ដំបូងនាយគិតថាមិនអីឡើយ ប៉ុន្តែពេល នេះគឺវារីកទំហំអស់ ។

នេះជារូបបញ្ជាក់ !!

« មនុស្សឆ្គួត អូនចង់តែថើបបងឲស្លាប់ទេ ! »
« ថើបមកចឹងបងចាំទទួល » ស្រដីចប់ ជីមីនចាប់
មុខជុងគុកឲនៅមួយកន្លែងសឹមនិងទម្លាក់ស្នាមថើបពាសពេញផ្ទៃមុខរបស់ជុងគុកហាក់ខ្នាញ់ជាខ្លាំង ។
« ឈប់សិន...» លឺសម្ដីជុងគុកជីមីនក៏បញ្ឈប់ការថើបចាំស្ដាប់សម្ដី ។
« ថ្ងៃនេះបងត្រូវឡើងយន្តហោះទៅក្រៅប្រទេសដើម្បីបំពេញការងារពួកយើងបែកគ្នាទៀតហើយ ! » ជុងគុកធ្វើមុខស្រពោន ព្រោះមិនចង់បែកពីជីមីន ។
« មិនអីទេចាំអូនទៅតាមបងពេលក្រោយ កុំធ្វើមុខចឹងអី » ស្នាមញញឹមលេចលើបបូរមាត់ជុងគុកសារជាថ្មី នាយក្រោកឈរពេញកម្ពស់ទាញកាយតូចមកច្រកគាវខាងមុខលើចង្កេះរបស់នាយ ។
« សឺត..បងស្រឡាញ់អូនណាស់ ! ជីមីននី »
« អូនក៏ស្រឡាញ់បងដែរ Daddy jk សឺត...ជុប »
« បន្តិចទៀតបងត្រូវទៅហើយ ពេលបងទៅដល់បងនិងខលមកអូនមុនគេ ជុប ! »
មិនយូរប៉ុន្មានវេលាក៏បានមកដល់ ជុងគុករៀបចំសម្លៀកបំពាក់ និងលាជីមីនទាំងមិនចង់ប៉ុន្តែកាងារនាយត្រូវតែធ្វើ ដូច្នេះនាយក៏បានចាកចេញមកប្រលានយន្តដើម្បីធ្វើដំណើរទៅក្រៅប្រទេស ។ មួយថ្ងៃបន្ទាប់ជីមីនក៏បានឡើងមករកជុងគុកនៅក្រៅប្រទេស ។ ក្រោយទំនេរពីការងារនាយក៏បាននាំ

ជីមីនមកលេងសមុទ្រជាមួយគ្នាយ៉ាងរីករាយ ហើយ រឿងរបស់យើងក៏ត្រូវបានបញ្ចប់ត្រឹមនេះ ។


_____________
សូមអរគុណសម្រាប់ការអាន ហើយក៏សុំទោសប្រសិនបើមានប្រយោគខ្លះសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធ ។

Du har nått slutet av publicerade delar.

⏰ Senast uppdaterad: Nov 03, 2023 ⏰

Lägg till den här berättelsen i ditt bibliotek för att få aviseringar om nya delar!

Short Novel !! Där berättelser lever. Upptäck nu