Lost of Style (Iridescent Clouds Series 1)

Prologue

"1,2,3 and 1,2,3."

I sighed heavily before doing the rehearsed choreo. Napapagod man ay pinagpatuloy ko ang pagsasayaw, sinusulit ang nalalabing sampung minuto ng pag-eensayo.

After a few minutes, I made a closing remark while the music slowly fades. Napabuntong muli ako ng hininga matapos niyon. We are rehearsing a kpop mashup dance. Wala ako sa sarili buong oras ng pag eensayo kaya hindi ko maipaliwanag kung tama pa ba ang galaw ko.

I swiftly walked away from them to get my towel. My pouty lips quivered as I felt sweat covered my entirety. Tagatak ang pawis sa noo pababa ng aking pisngi kaya doon ako nagsimulang magpunas. Kinuha ko na rin ang tubig na inabot sa akin habang hingal na umupo sa sahig.

"Wala man lang bang thank you kiss dyan?"

I gave her a disgusted look bago iginala ang paningin sa dance studio.

From wooden floor to glass walls, accent lights and small chandelier in the middle, the whole place screams elegance and luxury. Sound systems and speakers were placed neatly at the front, nakapagitna rito ang malaking salamin.

Dito nakatunghay ngayon ang mga sumasayaw sa gitna, ginagaya parin ang steps na ginawa ko kanina.

We're in the 5th floor of College of Architecture building. This studio can accomodate 20 up to 25 people. Napahinga ako ng maluwag ng makitang hindi sakto lang ang dami namin sa loob. All of us will be doomed if we'll exceed the limit. Bago pa lang kasi ito kaya strict ang School Director namin.

"Hmmp, ang ungrateful mo alam mo bang anlayo ng nilakad ko rito? Hanap ka na ibang Bria." Kunwaring tampo niya at nagpout pa.

I arched one of my perfectly plucked brow and faced her, annoyed.

"May sinabi ba akong pumunta ka rito?"

She pouted even more at tumabi sakin. Ang atensyon niya ay nabaling sa mga nag eensayo ng sayaw. Napailing nalang ako at hinagaan ang kumpol ng bag sa likod ko.

I stretched my arms out and yawned. Hinayaan kong basain ng sariling pawis ang mga bag. 'Hindi naman akin toh kaya ayos lang.'

"Wala, pero alam ko naman na kelangan mo ko nahihiya kalang umamin." Confident niyang sabi habang nakatuon parin ang atensyon sa harap.

"Whatever you say. Anyway, where are the others?"

"Nauna ng umuwi s Adi at Shen, malalate naman ng uwi si Lia at last but not the least, may date daw ngayon si Sab. Kaya naman, tayo lang ang magkasabay na umuwi." Saad niya at tumayo.

Pinagpag niya ang pantalon at inayos ang gusot sa sariling t-shirt. After that, nilahad niya ang kamay para tulungan akong makatayo. I sighed before taking her hand to help me stand up. Pinagpag ko rin ang leggings at inayos ang gusot ng white loose shirt na suot.

I picked up my pink platinum lamb leather chanel double flap sling bag and balenciaga sneakers.

My phone vibrated so I took it out to check.

Dad:

Be at home before 7. May dinner mamaya with Montano's, your lola will come too. Text our driver to fetch you up, take care sweetie.

Ganoon na lamang ang gulat ko sa nabasa. Bria noticed it and gave me a questioning look. I flashed a sweet smile at her to avoid making her worry. Sinenyasan ko siyang mauna ng lumabas at sinunod naman niya ito.

I watched her strut towards the glass door while spacing out. Hindi nabawasan non ang malakas na kalabog ng dibdib ko. It appeared to be like I am still affected because I am. I swallowed the lump on my throat as waves of unwanted thoughts came to drown me.