Hayatı boyunca insanları öldürüp kalplerini alan bir katil... O bir kalp hırsızı... Peki sizce bu kalp hırsızı bir gün mecazi anlamda da birinin kalbini çalabilir mi?
Aşk bunu gerçekleştirebilir mi? Peki geçmişin kabuk bağlamayan yaralarını çaldı...
Evettt, katil tahminleri buraya kadardı sevgili okurlarım...
Artık katil ortaya çıkıyor.Bakalım kimler doğru tahmin edebildi? Doğru tahmin edenleryorumlara yazsınlar lütfen, sayımızı bilelim.
Bu arada yeni bir kurgu ile çok yakında sizlerleyim.Lütfen takipte kalın.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2 gün sonra...
Halimiz iyice berbatlaşmıştı.Emir iki gündür ortasındaydı ve benim dışımda kimseyi kabul etmiyordu.Böyle dönemlerden çok geçtiğimiz için şuan yalnızlığa ihtiyacı olduğunu ve bunu istediğini bilerek yanına fazla gitmiyordum.Fakat travmaları olduğundan ve kendine zarar vermesinden korktuğumdan dolayı saat başı minik kontroller yapıyordum.Atlas ise her daim benimleydi, bana destek oluyordu.Şu dönemlerde yaşama sebebim diyebilirim.
Sofia perişan halde.İkide bir bana sen haklıydın oraya gitmemeliydi, kitaba ne ihtiyaç vardı ki, seni neden dinlemedim gibi sözler söylüyor kendini suçluyordu.Ona destek olmak istiyordum ama yapabileceğim pek bir şey yoktu.Caner ve ufuk' ta çok kötüydü.Ama açelya onların yardımına koşuyordu.Şu dönemlerde herkese yardım eden isimlerden biri açelya idi. Damla genelde poyraz' in yanında uyuyor, ondan pek fazla ayrılmıyordu. Yanıma arada geliyordu ama bende fazla kalabalık istemediğimden fazla durmuyordu.Sare eren ile geziyor, melodi yusuf' tan ve atlas' tan başka herkesi şüpheli görüyordu.Atlas' a benden uzak durması ile ilgili şeyler söylüyordu ama atlas fazla umursamıyor, beni de alarak oradan çekip gidiyordu.Beni de pek fazla onun yanına göndermiyor ve yalnız bırakmıyordu.
Dün kendi başıma yalnız kalmaya ihtiyacım olduğunu ve bu yüzden boş bir oda bulup uyuyacağımı söylemiştim.Ama ben odaya girdikten 2 dakika sonra yanıma gelmiş ve beni tek bırakmamıştı.Açıkcası bu hali beni ayakta tutuyordu.
Yağmur desem ayrı bir depresyondaydı.Sanki david hep yanındaymış gibi kafasını david' in omzuna yaslıyormuş gibi yapıyor ve öylece ağlıyordu.Sanki sevgilisi hala buradaymış gibi davranıyordu.Ona yardım etmek istiyordum ama benden pek hoşnut olmuyordu ve kendi kafasında beni şüpheliler listesine koymuştu.Bu yüzden onunla da pek fazla iletişim kuramıyordum.
O gün o odaya ölümden sonra hemen, hızlı adımlarla insanların düşüncesine göre bilmeden hissederek gitmem onlara tuhaf gelmişti.Bu durumdan şüphelenmeyenler çok azdı.Damla, ufuk, emir, atlas, sare ve yusuf idi.Ama diğerleri beni şüpheli bellemişti.Bu halimin acınası olmasına rağmen yapabilecek pek birşeyim yoktu bu yüzden kimseyle fazla iletişim kurmamak dışında pek birşey yapmıyordum.Herkesin perişan halini görmek benş daha da üzüyordu.
Şimdi ise odamda atlas ile oturuyordum.Başım omzuna yaslıydı, elleri nazikçe saçlarımı okşuyordu. Sürpriz işini 2 gün sonraya ertelemişti. Açıkçası bu beni mutlu etmişti çünkü o sürprizi daha güzel bir zamanda görmeyi tercih ederdim.Şimdi ise tek düşündüğüm aklımdaki şüpheli listemdi.
