Avukat Hevidar Evin Şahin.
Baran Korkmazbey'in hikayesi.
Avukat Hevidar Evin'in, Baran Ağa'yı kurtarmasıyla hikaye başlar...
^^^
**Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması, kopyalanması durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. *
Selammmm bebeklerim nasılsınız? Finale çok az kaldı veda edeceğiz tek basamaklı rakamlar kaldı sadece elimde. Finali dan diye atacağım bilginiz olsun slslsöslsls kaos severim.
Bölümü dikkatli ve anlayarak oku lütfen, yıldıza basmayı unutma. Buraya kadar okuduysan bir önceki bölümleri yıldızlamadıysan onları da yıldızla. 🤍
Sınır dolmadan bölüm gelmeyecek.
SINIR: 1K VOTE 1.2K YORUM LÜTFEN BOŞ YORUM YAPMAYIN.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
31. BÖLÜM, "DUYGU."
Doğumhaneyi inleten Baran'ın sesini duymamla, şok olmuş gibi abime bakmıştım. "Karımın yanına gideceğim bırakın lan beni!" diye bağırıp bütün ameliyathaneyi inletiyordu.
Abim ameliyathanenin dışarısına çıkarken artık Baran'ın sesini duymuyordum. Niye gitmemişti? Niye terk etmemişti beni? Bilmiyordum. Ama onun ağzına sıçacağımdan emin olabilirdi. Bir doğumdan çık Evin rahat dur. _
Beni normal odaya almışlardı, bebeğimi birazdan getireceklerini söylerken aklımdan Baran'ın neden gitmediğini sorguluyordum? Kalbim sıkışırken, derin bir nefes aldım ve saniyeler sonra geri vermek zorunda kaldım. Kapım açılırken Baran ve iki abimi içeri girerken gördüm. Baran'ın yüzü kan revan içerisindeydi. Yüzünü incelerken yüzünde kızarıklar ve bir çok yerinde morarıklar görmüştüm. "Çıkarın şunu!" diye bağırdım her iki abime bakarak. Abimler bir bana bir Baran'a bakarken Azad abimin zorlukla yurkunduğunu gördüm.
"Bana Dilşad'ı çağırın ve hepiniz siktir olup gidin. Hiçbirinize ihtiyacım yok." dedim dişlerimin arasından tıslarcasına.
"Canım daha yeni doğumdan çıktın ne bu tavırlar? Sakin olsana, bak sütün gelmeyecek. Bebeğini düşün ve rahatla." derken yanıma gelip saçlarımın arasına dudaklarını bastırdı.
"Zaten sütüm yok." derken sesim fısıltı gibi çıkmıştı.
"Benim korkak bir adamla işim olmaz. Şimdi def ol git! Ve terk et bu ülkeyi yoksa ben seni bu topraklara gömeceğim." Dudakları aralanırken, "Sakın bana tek kelime dahi etme. Seninle evde konuşacağım. Ölümlerden ölüm beğen Baran. Ölümlerden ölüm beğen sıçarım senin sevgine, sevgisi bitmiş miş... Siktiğimin salağı." diye küfür yuvarlarken abim sıkıntıyla ofladı.
Abimin telefonu çalarken, telefonunu cebinden çıkarırken,"Pardon." deyip dışarıya doğru çıkmıştı.
Azad abim, kafeteryaya inmek istediğini söylerken beni Baran'la yalnız bırakmak istediğini anlamıştım. Azad abim çıkarken Civan abim içeri girdi. Yanıma doğru gelip alnıma dudaklarını bastırdı. "Benim görevim var, ne zaman gelirim bilmiyorum. Önce Allah'a sonra da Azad abine emanetsin."
