KONRULUN KAFESİ

5. VARGIN

Merhaba.

Bir terslik olmazsa bir süre beraber olacağız. Aynı zamanda Duzah'da da aktif olmaya çalışacağım, Aslanlar'ın beraber yazılması çok daha mantıklı aradaki zaman farkının açılmaması açısından. Sonra yıllarca biri birini yakalamaya çalışabiliyor... Nereden bildiğimi sormayın. Şimdilik planım bu yönde, zaten terslik çıkarsa size söylerim. Okul açıldığından pek aktif olamayabilirim ne yazık ki.

Oylar ve yorumlar unutulmasın. Beni motive ettiklerini biliyorsunuz. Bölümden sonra #KonrulunKafesi tagindeyiz yine. Tepkilerinizi bu bölüm bir ayrı merak ediyorum.

İyi okumalar!

Taylor Swift, Maroon

Mellina Tey, 2AM

The Weeknd, The Hills

Limi, The Best I Ever Had

5. VARGIN

Gözlerim birbirine kenetlediğim ellerime düştü ve parmaklarımdaki kan lekelerini izledim. Aslında kan lekesi falan yoktu. Suyun içindeydik. Havuzdaydık. Sessizlik ölümcüldü ama biliyordum ki tam şu an kelimelerin yaratacağı yıkım çok daha büyük olurdu.

Derin bir nefes aldığımda bir adım sesi duydum. Bir saniye sonra ise tam karşımda duruyordu. Eğilmiş, sırtını tıpkı benim gibi soğuk duvara yaslamış ve gözlerini yüzüme dikmişti. Ellerim az önce titrediğinden biraz daha fazla titrediğinde mavi-kahverengi gözleri doğrudan ellerime indi.

"Sakin ol," dedi yumuşak bir sesle.

Ses tonu onu bir daha görmem sandığım gecelerde hatırladığım gibiydi. Yumuşak. İçte bir yerlere dokunan ve seneler geçse bile akıldan silinmeyecek türden. Sen saklanmayı nasıl başardın, Pamuk Prenses?

Şimdiki aklım olsa belki de bilerek başarmazdım.

"Hayatta kalmak için bencili oynamak en büyük hakkın, inan bana." Gözlerim gözleri ile kesişti. "Ama sana şahsi tecrübelerimden edindiğim bir bilgi söyleyeyim. Kimin önünden yürüyorsan, en çok o senin düşmen için çabalar. Bu durumda ağlayamazsın. Çünkü bencil olmaya sadece senin hakkın yoktur. Geride kalanın da hakkı vardır. Hatta bana kalırsa en çok onun hakkı vardır."

"Ne yapmamı bekliyorsun?" diye sordum kısık bir sesle. Çünkü benim aklıma gelen tek şey yas tutmaktı. Olan olmuştu ama etkisi değişmiyordu.

"Ya düşmemek için daha hızlı yürümeyi öğreneceksin ya da geriye düşeceksin."

"Sen hangisini yaptın?"

"İkisini de yapmadım," dedi Odkan gülerek. "Çünkü kimsenin önünden yürümedim. Ben hep arkada kalandım."

Neden bilmiyorum ama kendimi tutamayarak dudaklarımı dudaklarına yasladım. Sarhoştum, bu yüzden çok düşünmüyordum. Bana karşılık vermeyerek geri çekildi.

"Seni sarhoşken öpmem," diye fısıldadı. "Ayıldığında beni tekrar öp."

"Ayıldığımda benden uzak dur," diye fısıldadım kendime engel olamayarak. "Sana çok büyük bir zarar vereceğim, Odkan."