ALLURING TEMPTRESS

4

Eksaktong alas diyes ng gabi nagdesisyon si Sebastian na umuwi na. Pinilit pa siya ng mga Magulang niya to stay and sleep there but he refused. And again, for he didn't know the reasons.

May kunting pagtatampo pa ang Mommy niya but he promise that he will sleep there next time. Pumayag naman ito but knowing his Mom, she will use his promise to annoy him big time.

Naiiling na minaneho niya ang Kotse paalis. Tinanaw pa niya ang mga ito na nakatayo sa may bungad ng Bahay nila.

Nakapamulsa ang Daddy niya while his Mom, she's waving her hand. Napangiti siya. Masaya siya na nakasalo niya ang mga ito sa dinner without any occasions.

Kadalasan kasi ay umuuwi lamang siya kapag may okasyon. Umuuwi siya minsan kahit walang okasyon pero kadalasan lamang. Iyon ang dahilan kong bakit palagi siyang kinukulit ng Mom niya at kung bakit ito nagtatampo sa kaniya and he understand her.

Aminado naman siyang wala na siyang oras masyado sa mga ito. Especially his Brother's presence, nasa States ito, studying his Colleges years. After two to three years ay saka pa lang ito uuwi sa Pilipinas.

Tumatawag naman ito sa kanila but not at all the time. Last week pa ang huli nitong tawag sa kaniya at hindi na nasundan pa. Busy na rin kasi ito sa pag-aaral idagdag pa ang pagti-trained nito sa Races.

His Brother is also a Car Racer.

They all know that it's a dangerous sports but just like their Mom. His Brother Halil Hasan is always be H. Pinanindigan naman nito ang pangakong mag-iingat ito sa ginagawa nito kaya tanggap narin nila na ito talaga ang kinahiligan ng Kapatid.

Kong may pagkakaiba man sila nito. Iyon ay ang hilig nilang pareho. He loves Bolo while Halil loves Car Racer. They both support each others kaya nagkakasundo silang dalawa.

Ng matanaw na niya ang napakatayog na Building where he's Penthouse located ay binilisan na niya ang pagpapatakbo ng sasakyan. Hindi alam ni Sebastian kong bakit bigla siyang kinabahan, it became uneasy.

Kaagad siyang bumaba sa Kotse niya pagkarating na pagkarating sa parking lot. Nakita niyang may isang ambulance na nakaparada doon.

"Good evening Sir!"Tumango lamang siya sa pagbati ng Guwardiya.

Nakapasok na siya sa loob ng building ng mapansin niyang may nagkakagulo sa may hall malapit sa elevator. He was distracted by a commotion across the hall. Nangunot ang noo niya ng makita si Dr. Hernan- Drillon's Dad his Buddy. Nakasuot pa ito ng pang Doctor, may dalawang Nurse din itong kasama na busy sa kong anong ginagawa.

May dalawang Lalaki ring nakasuot ng ambulance tshirt. What is happening? Sa isip-isip ng Binata.

Lumingon ito sa gawi niya at lumapit ng makita siya."Sebastian Hijo!"And then they both exchange their manly hug.

"T-tito what are you doing here? Patient??"

Bumukas ang elevator kaya pumasok na sila. Pumasok din ang mga kasama nito. Siya narin ang pumindot para sa floor niya.

"Yes, Drillon called me. There's an emergency in room numbe-"

"Room number what Tito?"He ask calmly.

Hindi niya alam na nasa same Building na pala kumuha ng Penthouse si Drillon, their Friend. Sa pagkakaalam kasi niya ay may sarili naman itong Bahay sa lugar kaya nagtataka siya kong bakit parang biglaan naman yata ang sinasabi ng Tito niya.

"Room number 557 an-"

"Room 557? Ah tha- what the f-ck?!"Sigaw niya.

That was his Penthouse number.