ŞİİR GİBİ MEKTUPLAR

9 4 0
                                    


SEVGİLİ KARANFİL

''Şiir gibi mektuplar yazıyorum fakat acımasız sessizlikler alıyorum.Şiir gibi mektuplara acımasızca cevaplar hiç yakışmıyor.Gözlerinizden bahsediyorum benimle konuşmamaya ant içen gözlerinizden. Size sevgimi anlatıyorum dilim döndüğünce, gönlüm el vermedikçe, biraz burukça ama duygusu bolca.Bazen öyle bir mutlu oluyorum ki bayım yazdığımı unutuyorum-tabi sizi unutmuyorum.İnsan kalbini unutabilir mi?- etrafta şarkılar söylüyorum, sokakta yürüyen herhangi bir insanın aptalca bir mutluluk dediğini duyuyor gibi oluyorum.Umursamıyorum,onun bunu demesi için oradan geçtiğini biliyorum.Şu ana kadar hayatımda en sevdiğim şey şu bayım: Ne zaman dışarı çıksam önüme muhakkak yapmam için bekleyen bir iyilik çıkıyor.Çok tuhafıma gitse de bu iyilikler çoğu zaman çok küçük oluyor. Bazen hiç tanımadığım birinin verdiği selamı alıyorum-bazı vakitler boşluğuma geldiğinde afallayıp selam veremediğim oluyor-yolda gördüğüm bir dilenciye her zaman yanımda nasıl bulundurduğuma şaştığım bozukluklar uzattığımda bitmeyen ve gülümseyen yüzüyle şükranlarını alıyorum,hiç tanımadığım bir çocuğa elimdeki atıştırmalığı veriyorum... Ufak tefek iyilikler ama verdiği o tatminlik,kısa bir an dünyadaki herkesi kurtarabilme düşüncesinin beyninizde yer etmesi,tarif edilmez mutluluk,kimsenin size veremediği mutluluk.İşte dedirtiyor, işte dünya bu kadar bir gülümseme,bir selam, belki ufak bir tatlı işte dünya bundan ibaret,çok büyük ama bir iğne deliğinden küçük dedirten iyilikler kadar.Ve gizli kalmalılar-iyiliklerden bahsediyorum- dünyanın sırrı bu kadar kolay verilememeli herkes üzerine düşeni yapmalı.Bende gizli tutuyor ve size yazıyorum.''

-DİLDADE

ARZUHALCİ (GÖRÜNMEYENLERE)Where stories live. Discover now