ARZUHALCİ (GÖRÜNMEYENLERE)

SESİNDEN DİYORUM

SEVGİLİ KARANFİL

''Bir arkadaşım, hani geçen bahsettiğim.Çok seviyordu bayım gerçekten seviyordu.Ben gördüm onu sevdiğini görünce öyle bir iç çekiyordu ki...Geceleri sessizce ağlayışlarını bir bilseniz.Kara sevdaya tutulmuş, yataklara düşmüşlüğü var.Bir gün -öyle bir günkü düşündükçe benim içim gidiyor-ikimiz dışardaydık, pazara çıkmıştık.Eve döneceğimiz zaman sokağın girişinde komşular bir haber verdi.Yarabbim yazması bile öyle güç elim titriyor.Sevdiğinin haberini aldı.Ben yazamıyorum o nasıl yaşadı aklım almıyor. Evleniyor dediler.Anlıyor musunuz? Evleniyor dediler.Öyle bir söylediler ki benim içim yandı.Bilmiyorlar ki başka birinin de cenazesinin haberini verdiler.Birkaç saniye dostumun yüzüne bakamadım ben bile o kadar şok olmuşken onun yüzüne bakma cesareti bulamadım kendimde.İnsan insanın nerede öleceğini bilemez ansızın yakalanıverir.Bakın benim kardeşim dediğim arkadaşım sokağın bir köşesinde ölüverdi işte.O zaman gözümün önünde birinin ölümünü gördüm ,birinin dünyası nasıl yıkılırmış onu gördüm.Öylesine bir haber verir gibi söyledikleri onun dünyasını başına yıktı bayım başına...Tir tir titrediğini, ağzını açamadığını, yutkunuşunun nasıl boğazında kaldığını göğsüne nasıl bir ateş düştüğünü gördüm.Bir insan öldüğünü nasıl belli etmez onu gördüm.Birinin söyleyecek bu kadar çok şeyi olup nasıl bu denli susabilir?Yarabbim sen sabır ver ona.Ben bile gözyaşı döktüm o ağlayamadı bile.Görseniz anlamazsınız ,gözüne baksanız yanarsınız içi öyle bir kan ağladı ki diyorum ya gözüne bakmaya korktum.Kolunu tutuyordum bıraksam kendini salacaktı.Bir insan göünden yaş gelmeden nasıl ağlarmış şahit oldum.Sokakta kimse yoktu artık insanın içi ölünce bile mi kimsesi olmaz? Sevdadan yana daha beteri olmaz derken çok geçmedi cevabımı aldım.Nerden bileyim tam arkamızdan sevdiği geliyor. Ben anlamadım o sesinden,attığı adımdan,hiç bilmediği kokusundan -ona en çok bu koku yakışır bence böyle kokuyor derdi- tanıdı.Anlamıyorsunuz sevdasını bizden çok uzakta olan sesinden tanıdı diyorum oysa sevdiği onu bilmiyordu bile bu nasıl bir adaletsizlikti böyle.Yanından,tam yanından geçip gitti bayım.Bir insan bir insanın yanından ancak bu kadar yabancı geçebilirdi. Yarabbim bu nasıl bir sınav? Onlar daha önce hiçbir araya gelmemişti biliyor musunuz?Hiç aynı yerde olmamıştı.Yıllardır aynı sokaklarda yürüyen bu iki insan hiçbir zaman aynı anda o sokaktan geçmemişti ta ki o zamana kadar.Bu nasıl bir kaderdir?Onun sınavıydı bu,o an anladım. Ağzımı açıp tek bir teselli sözü söyleyemedim.O zaman sessizliğimden nefret ettim bayım.Ne denir öyle olursa bilmem ki geçer mi? Benimki geçti mi? Ya o ne diyecekti? Gitme mi? Kime gitme dediysek gitti.O yüzden gidin.Gidin ki gidişiniz kalışınızdan daha çok canımızı yakmasın.''

NOT:Rica ediyorum kağıdın yıpranmışlığını mazur görün gözlerimi tutamadım.

DİLDADE