Pov. Gaon
Chyba jestem nadopiekuńczy.
Martwię się o Jooyeona za każdym razem. Nawet kiedy pisze, że neste dobrze. I jak się okazało słusznie się martwię. Bo z młodszym nie jest dobrze. Po ostatniej jego wiadomości wybiegłem z domu i pobiegłem do niego. Jego tata mi otworzył. Był już przyzwyczajony, że często przychodzie do nich. Raz mi powiedział, że to dobrze, iż tak często wpadam bo mam dobry wpływ na Jooyeona. Pobiegłem do pokoju mojego przyjaciela i otworzyłem szybko drzwi.
Chłopak faktycznie leżał na łóżku i płakał. Nie wiele myśląc go mocno przytuliłem. Młodszy wtulił się wemnie i teraz płakał w moich ramionach. Niezwykle bolało mnie serce kiedy go takiego widziałem. To chyba pierwszy raz jak widzie jak Jooyeon płacze.
Chłopak po prostu nie chce pokazywać - jak on twierdzi - swojej słabości.
Wiedziałem, że teraz Jooyeon nie potrzebuje słów o tym, żeby się uspokoił. On teraz potrzebował, żeby ktoś przy nim był. Nie raz gdy rozmawialiśmy mówił, że wolałby, żeby ktoś go przytulił kiedy będzie potrzebował pomocy niż, żeby ktoś z nim rozmawiał. Dlatego zawsze starałem się tak robić. Nie mówić nic. Tylko go przytulić.
"Nie potrzebuje tego, żeby ktoś mi obiecywał, że przy mnie będzie. Bo to zawsze jest kłamstwo. Potrzebuje, żeby ktoś mi okazał to, iż przy mnie będzie" raz tak powiedział.
Gdy tylko chłopak się uspokoił, starałem mu łzy z policzków.
- Przepraszam - powiedział. Przytuliłem go mocniej.
- Jooyeon nie musisz za nic przepraszać. Nic nie zrobiłeś słonko - powiedziałem.
Chłopak wtulił się wemnie jeszcze mocniej. Głaskałem go po głowie. Po jakimś czasie usnął.
- Cholera, jest niezwykle uroczy...- pomyślałem.
Ej jaramy się jak drzewo na ognisku bo mamy super pomysł na kolejny chat z pewnym shipem, którego mega lubimy, ale nwm czy ktoś to będzie czytał.
Jak się Gayeony skończą to się za niego weźmiemy (chyba)
Dobra
Do następnego!
Miłego dnia/wieczoru/nocy!
~JulikSa
