.｡. ♛*: ELINOR LORI QUINN od setek lat nie jest człowiekiem. Stanowi połączenie dwóch, sprzecznych ze sobą nadnaturalnych istot: czarownicę i wampirzycę. Choć, niestety nie może na tę chwilę używać zaklęć i magicznych mocy.
Po burzliwych wiekach sta...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
▂▂▂▂▂
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
MUSIELI WYMYŚLIĆ SKUTECZNY sposób ochrony Eleny. Bracia Salvatore nie zawiedli. Wykorzystując propozycję Isobel, której wtedy nie przyjęli, wpadli na własny, nieco ulepszony pomysł, by zapewnić Elenie bezpieczeństwo. Innymi słowy, zamierzali uczynić ją właścicielką swojej posiadłości.
Elinor pomyślała, że chciałaby znaleźć się na jej miejscu, ponieważ od jakiegoś czasu mieszkała w tym domu i naprawdę to lubiła. Liczyła jedynie na to, że zostanie zaproszona. Tak działa magia.
Bonnie wraz z Eleną siedziały w środku razem z urzędnikiem, podpisując stosowne dokumenty własnościowe budynku. Natomiast Elinor, Damon i Stefan stali na zewnątrz, czekając na moment, gdy będą mogli wejść.
— Bonnie pokona Klausa? — zapytał Damon, opierając się o przydomowy mur.
— Twierdzi, że zgromadzi wystarczającą ilość energii. Elijah sądził, że to możliwe — oznajmił Stefan. Elinor była sceptycznie nastawiona, ponieważ dobrze wiedziała, że tak ogromna ilość magi niosła równie spore konsekwencje.
— Nie powinniśmy go namierzyć?
— Wiecie, on na pewno, sam do nas przybędzie — wtrąciła Elinor. — Zależy mu na sobowtórze i nie sądzę, byśmy mieli coś, co należało do Klausa.
— Myślicie, że ją zabił? — zastanawiał się Damon.
Elinor uniosła brwi, spoglądając na niego i natychmiast domyślając się i kogo mu chodziło.
— Katherine? Najprawdopodobniej.
— Nie ma opcji — oznajmiła Elinor. — Zabawi się jej kosztem. Zabicie kogoś po tylu latach ścigania to zbytek łaski.
— Robisz jego portret psychologiczny? — zagadnął sarkastycznie starszy z braci.
— Nie całkiem, ale wiem, jak działa wypaczony umysł starego wściekłego wampira — oznajmiła kobieta i westchnęła.
