Ağaçların arkasından ayak sesleri geliyordu.
Gelen kim olursa olsun konumum onları susturmaya yetmezdi. Hikaye hakkında da sadece belirli şeyleri biliyorum koz olarak kullanmaya yeterli değil,
En iyisi topuk.
Ben gelmeye tüm aristokratlar gitmişti, diğer hizmetçilerle beraber etrafı toparlayıp, odalarımıza dağıldık.
Uyuyamıyorum...
Gören kişi o aristokratla işbirliği içindeyse yaşamayı pekte garanti edemem, belki bir umut küçük bir hayvandır.
Sanırım yine topuklayacağım.
Çantamı çoktan hazırladım ancak şu an dışarısı korumalarla çevrili, yarın sabah süt almaya gidiyorum diyip bir şekilde kaçabilirim.
Böyle ummuştum...
Sabah uyanır uyanmaz kapımı şövalyeler çaldı.
Bu sefer gerçekten öleceğim...
"Alicia hanım, Dük Leonard la Ramirez sizi çağırıyor."
Bir hizmetçiye karşı fazla mı nazikler yoksa bana mı öyle geldi anlamadım.
Sanırım son anlarımı saygı duyulacak bir biçimde yaşamam için böyleler, gerçekten çok minnettarım
Dük'ün çalışma odasına giden yol bile karizma.
Şövalyeler kapıyı tıklatıp;
"Efendim Alicia hanımı getirdik" dediler
Kapı açılır açılmaz gözlerim bir kez daha bayram etti, yakından bakınca daha da yakışıklı gözüküyor.
Şövalyelere çıkabileceğini söyledi ve bana döndü.
"Dün gece bahçedeki aristokratın elini kıran sendin değil mi?"
(Nolmus ki)
"Ben bir hizmetçi parçasıyım bir aristokratın elini kırmayı bırakın eline bile dokunamam lordum" dedikten hemen sonra bir anda içeriye o adam girdi.
Haa...
"Sanırım daha fazla saklayamayacağım, evet elini kıran bendim"
"Pekala, artık benimle ilgilenen hizmetçi sensin"
Ney!?
"Anlayamadım efendim?"
"Peşimde oldukça fazla suikastçı var, elimden geldiğinde beni koruyabilecek çalışanları yakınımda tutuyorum. Dün geceki sergilediğin performansla kendini kanıtladığın için artık yanımda çalışacaksın."
Sonunda gerçek bir özgürlüğe kavuştuğumu hissedebiliyorum.
Görüş ve önerilerinizi yorumlarda belirtebilirsinizz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Karaktere Reenkarne Oldum!
RomanceBir araba bana çarpar çarpmaz kendimi çok küçükken okuduğum webtoonda hizmetçi olarak buldum...