I STILL LOVE YOU

Chapter 64

MONTHS PASSED

CJ'S POV:

I can't help but feel a rush of emotions sitting here on our bed, listening to the anguished shouts emanating from my wife. It seems as though ever since the day I made the decision to embark on my third trip to France to visit my daughter from Imee, her demeanor has transformed into one of frustration and discontent.

"Lagi ka nalang umaalis.. ni hindi mo na din masamahan yang anak natin sa school activities niya.. alam mo namang buntis ako... Wala ka na dito para alagaan man lang kami" - She blurted out...

I feel a bit guilty even though reasonable naman talaga yung mga pagpunta ko sa France.. but she is right... Minsan kasi pag pumupunta ako dun, I stay for Almost a week...

"Please Hon.. I'm sorry... I-i promise uunahin ko na kayo... I-i'll explain nalang muna kay Imee na Hindi muna ako makakapunta doon.. please hon forgive me kung nagkukulang na ako" - Niyakap ko siya ngunit hindi masyadong mahigpit dahil nag-aalala akong maipit ang baby namin.

"Kung saakin lang naman CJ okay lang naman sakin... naiintindihan ko naman... Kaso si Trixie... Lagi ka niyang hinahanap eh... Naattach na siya masyado sayo na pati presence ko ay hindi na enough para sakanya"- Andrea

"But I told her naman na bibisitahin ko ang little sister niya eh"- CJ

"Wait..... You know what CJ I have a bright idea" - Andrea looked at me and has a smirk on her face.

"What is it Hon?"- I asked her.

"Bakit dimo nalang kunin yung anak mo? May karapatan ka naman eh kasi ikaw ang ama diba? Tatanggapin ko naman yung anak mo kung saka sakaling dito siya titira" - She smiled at me.

Napapaisip ako kung tama ba na kunin ang anak ko kay Imee at ilayo siya sa kanya. Sa isang banda, hindi magandang ideya ito dahil magulang din si Imee at may karapatan siyang makasama ang aming anak. Ngunit sa kabilang banda, gusto ko rin ito gawin para sa asawa at anak ko. Ayaw ko kasing palaging iwanan sila at hindi makapaglaan ng sapat na oras para sa kanila.

Iniisip ko na baka mabuting ideya na si Imee na lang ang pumunta sa amin upang bisitahin ang aming anak. Sa ganitong paraan, hindi ko na palagi iiwan ang pamilya ko. Wala naman siguro magiging masamang mangyayari kung siya na lang ang bibisita sa anak namin.

Ngunit sa isang sulok ng aking isip, may takot na baka maging masama ang epekto ng desisyong ito. Baka magkaroon ng mga suliranin at hindi pagkakaunawaan. Baka maapektuhan ang kalagayan ng aking anak at hindi magiging komportable sa bagong setup. Hindi rin natin masasabi ang mga pagbabago at mga reaksyon na maaaring mangyari.

Sa kasalukuyan, ako'y nasa kawalan ng kumpyansa at di ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Marahil ay kailangan ko itong pag-isipan ng mabuti at makipag-usap kay Imee tungkol sa mga naisip ko. Kailangan kong maging maingat at magmaneho ng maayos sa sitwasyong ito. Mahalaga ang kasiyahan at kaligtasan ng aking pamilya kaya't dapat kong piliin ang pinakamabuting desisyon.

"Pag iisipan ko pa Hon"- I said and kissed her shoulder

"Okay then... Go to your daughter... Kaninang umaga ka pa niya hinihintay..." She said at naupo na din siya sa kama..

"Anyways, naglakad lakad ka ba kaninang umaga? Maganda yun para hindi ka mahirapan sa panganganak.." i reminded her

"Ito naman, parang first time ko naman mabuntis.. alam na alam ko na yan.. kering keri ko na toh... Problemahin mo nalang kung pano mo kakausapin yung anak mo" sabi niya at tango na lamang ang isinagot ko.

IMEE'S POV:

"Imee, hija, may nagpadala sayo ng package"- Sabi ni Nanay Beth... She's one of our maids sa Pinas pero pinapunta siya dito nina Mommy para may katulong daw ako sa pag aalaga sa kambal.