EPILOGUE

346 15 14
                                    

Mary Claire Pov's

A few more months passed. Ang lahat ng nangyari ay nabalewala. It's just sad to think that kahit kailan hindi na kami magkakaayos ng mga dati kong kaibigan.

April 27 araw ng kasal nina Hazel at Gerald. Nabalitaan ko na lang ito at hindi ako nakapunta dahil nasa Cagayan na ako. Nakaramdam ako ng Sama ng loob kasi hindi man lang nila sinabi sa akin, pero anong magagawa ko kinasal na sila eh! alangan namang manggugulo pa ako kahit mag amok pa ako lalabas lang akong masama.

Ako kasi yung tipong taong lalaban kapag alam kong mananalo ako. Pero, hinahayaan ko ang isang bagay pag alam kong hindi na para sa akin.

Sa mura kong edad hindi ako makapaniwala na dadanasin ko lahat ng ganitong mga pangyayari. Nung una mala -fairytale yung kwento ng buhay ko. Pero unti-unti akong ginising ng katotohanan na hindi pala pang fairytale ang magiging buhay ko.

Sa lahat ng nangyari sa buhay ko marami akong natutunan, tulad ng natuto akong makalimot dahil sila mismo ang gumawa ng paraan para mawala ang lahat, di ko na sila hinabol dahil sila na mismo ang bumitaw. 

Napaluha man ako sa isang bagay na dati di ko kayang mawala, mas natutunan ko naman labanan ang pagmamahal sa taong minsan na akong pinalaya.

Tingin nila sa akin ay manloloko at di marunong magseryoso, pero bago ako pumasok in a relationship ito lang ang sentence na pinanghahawakan ko. "Mahal kita but please don't give me a reason na lokohin ka! dahil kapag pinaramdam mo na wala akong halaga. I'll do everything para masaktan ka".

Minsan naiisip ko na di ko deserving masaktan ng sobra, karma na ba tawag dito? mali ba magmahal ng totoo o di ako karapat-dapat na mahalin?.

Mahigit 3 taon na akong single hanggang ngayon, hindi sa wala akong mahal kundi natatakot akong masaktan ulit.

For me, hindi masama ang maging single. Hindi naman natin kailangang mainggit sa mga taong taken na. Hindi naman tayo nagmamadali di ba at kapag may nagtanong sayo kung bakit single ka, ito lang ang isagot mo. "God is just to busy writing my best love story together w/someone who deserves me." aaminin ko mahal ko pa rin si Nicolai pero at least ngayon unting-unti ng nawawala at natatanggap na tapos na ang lahat sa amin, enough na for me ang mahigit isang taon umaasa ako na magkakabalikan pa rin kami, tama na rin na minsan sa buong buhay ko na nagpaka-tanga ako sa ngalan ng love na yan. Sino kaya ang imbento ng mapatay ko di joke lang.

Siguro masyado pa akong bata para pasukin ang mundo ng pag-ibig. Hinihiling ko nga palagi na sana siya na ang true love ko. Kaya ngayon mas pinariotize ko ang studies ko and now I'm proud to say na college student na ako. Kaya wala munang love in my new chapter of my life.

Laging tatandaan sabi nga nila kung di ka pa masaya it means di pa ending. Kaya dito ko masasabi na "Maybe not now, but someday" at pagdumating yung someday na yun? sana kasama ko pa rin kayo.

Dito nagtatapos ang mala-fairytale kong loves story na hanggang ngayon wala pa ring prinsipe at kung meron man hihintayin ko na lang at baka na-traffic sa may EDSA hahaha.

The End.

Written by: nikayzxs

Date completed: 06/07/15

Maybe Not Now, But Someday by: nikayzxs (COMPLETED)Where stories live. Discover now