Öperek Sev ~ayanyok~

2

Ayan telefonuna gelen bildirim sesinden dolayı kafasindaki düşünceleri bir kenara bırakıp akan göz yaşlarını sildi ve telefonu cebinden cikardi. Mesaj annesindendi belli ki evde olmadığını fark etmişti ama eve hemen gidemezdi annesine bir söz vermisti onu üzemezdi bu yüzden biraz daha kendine gelebilmek icin bekledi...
Dayısını kaybettikten sonra Ayan'ın hayatı cok zor olmustu. Annesi tam tersini söylemesine rağmen o hep kendini suçlamisti. O gün dayisinin yanina biraz daha erken gelseydi onu kurtarabilirdi ama gec kalmisti. Geldiğinde ise dayısı tam burada ağlıyordu Ayan'ın geldiğini anlayınca arkasına bakıp ağlayarak acı bir sekilde tebessüm etmisti Ayan'ın yapma demesine rağmen artik cok geçti...
Sonrasinda annesi ve Ayan icin en zorlu zamanlar yasandi... Ayan tedavi gormeye ve ilac kullanmaya başlamıştı. Uykusuz geceler, uyumak istese bile gördüğü kabuslar, ona cok zor geliyordu...

Biraz daha bekledikten sonra ayağa kalkıp geldiği yönden yürümeye basladi. Tam o anda bir ağlama sesi duydu sonrasinda ise ileride uçurum kenarinda oturan birini gördü. Gördüğü kişi önce ağladı sonra ayağa kalktı. Ayan ne yapacağını şaşırmış bir sekilde onu izliyordu. Sonra cocuk "anne ben yapamıyorum. Denedim yemin ederim ki denedim ama olmuyor. Yalnızım, kimsem yok, sen yoksun." Cocuk biraz bekledi elleriyle yuzunu sildi sonra konusmaya devam etti "anne ben yanina gelmek istiyorum" Ayan bunu duyunca panikledi aklina dayısı geldi ayni boyleydi yillar once yaşadığı sey. Dayisi boyle agliyordu sonra gozlerinin önünde atmisti kendini asagiya Ayan bu yuzden yillarca kendini suclamisti cunku gec kalmisti. Ama su an bu cocuk kimdi tanimiyordu icindeki ses bu sefer gec kalmamalisin diyordu. Icindeki sesi dinledi ve çocuğa doğru koşmaya basladi. Tam o saniyelerde cocuk ayak seslerini duyup arkasina bakti ve dengesini kaybedip düşmek uzereydi ki bileğinden cekilip kendini yerde ama yabanci birinin üzerinde bulmustu. Ve o kisiden ise aci dolu bir ses duydu...