11. Bölüm 🌸

38 4 0
                                    

Merhaba. Nasılsınız?

Keyifli okumalar 🌸



Sevdalı


****

"Neden?" diye sordum. Cevap vermedi.

"Neden benden sakladın Mahir?" gözlerini kaçırdı benden.

"Sen üzülme diye. Söylesem düşünmekten kafayı yiyecektin"

"Ne olursa olsun senden duymayı beklerdim. Zaten eninde sonunda öyreneceğimi biliyordun. Ama bunları bile bile bana söylemedin sen. Aramazda gizli saklı bir şey olmasın diyen adam benden bir şey saklıyor. Bu ne kadar mantıklı sence?"

Bir şey demesine izin vermeden indim arabadan. İlk defa yüzünü görmek istemedim. Acaba dedim ilk defa yalnış mı yaptım? Onun beni sevmediğini bilerek evet diyerek yalnış mı yapmıştım? Benim sevgim yetmez miydi?

Evlerinin yakınına taşınması yetmiyormuş gibi birde evlerine gidiyordu. Hem numrasınıda biliyordu.

Ne yapmam gerektiğini şaşırmıştım.
Arabadan inip hızla yanıma gelip elimi tuttu. Çekmek istesemde izin vermedi.

Ona kırgındım. Beni durdurup bir şey söylemek istediğini anlayınca durdurdum .

Ona "sonra konuşuruz" diyerek yanından uzaklaşıp zile bastım. Teyzem açtı kapıyı.

"hoş geldiniz çocuklar geçin içeri" dedi.

"hoş bulduk" diyerek salona geçtik birlikte. Eniştemle Mahir sohbet etmeye başlayınca bende teyzeme yardım etmek için mutfağa geçtim.

Teyzemin iki tane çocuğu vardı. Burak ve Yasemin seviyordum her ikisinide. Burak evliydi ayrı evde oturuyorlardı karısı Begüm çok tatlı kadındı. Yasemin ise Ankarada universitede okuyordu. Benden bir yaş büyüktü. Aramız fena sayılmazdı. Sık sık görüşmezdik onunla. Okul falan derken uzaklaşmıştık iyce.

Sofrayı hazır edince hep beraber oturduk. Teyzemle eniştem başta oturmuş bizde karşı karşıya oturmuştuk.

Bakmadım yüzüne yemek boyunca anlasın yaptığı yanlışı diye. Yemek falan derken saat dokuza geliyordu.

Mahire "gidelim mi?" diye sordum.

Cevap vermek yerine yerinden kalktı gitmek için teyzem erken biraz daha oturun desede kendimi çok yorgun hissetmiştim. Ona yorgun olduğumu söyleyince daha fazla ısrar etmedi.

Arabaya binince "Asya böyle yapma." dedi.

"Nasıl" dedim sesimi titretmemeye özen göstererek.

"Böyle işte sanki.. Çok soğuksun işte. Bir hata yaptım kabul. Bak özür dilerim. Seni bu kadar etkileyeceğini bilmiyordum" alayla güldüm.

"ne biliyordun peki bunu umursamayacağımı falan mı düşündün yoksa? Aynı şeyi ben yapsam sen benden beter tepki verirdin"

" özür dilerim düşünemedim işte. Affetmen için ne yapayım söyle"

"hiç bir şey yapma mahir. Bana bir daha böyle bir şey yapma yeter. Eğer ki sana olan güvenimi yıkarsan geride benden kalan hiç bir şey göremezsin."

"söz veriyorum bir daha yaşanmayacak böyle bir şey"

"tamam gidelim artık."

"tamam"

Sonra Sessizce yolculuğumuza devam ettik. Beni eve bırakıp gitmişti daha sonra.

Eve girer girmez abimin televizyon izlediyini görünce yanına gittim. En nefret ettiği şeyi yaparak saçını karıştırdım.

BİR SENWhere stories live. Discover now