Kaçışᶻ/Hyunlix√

11.Yüzük

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum şimdiden teşekkür ederim aşklarım❤️‍🩹

İyi okumalar...♡♡♡

<><><>

Kalbimde oluşan buruklukla yolda ilerlemeye devam ediyordum. Hyunjin'e yine cevap vermemiş, verememiştim. Buna ne diyebilirdim ki? Hiç ailesinin olmadığını söylemişti. Ama neden beni aile sıcaklığı altında düşünmüştü. Beni ailesi olarak mı görüyordu yani?

Aklımda binbir soruyla düz, asfalt yolda giderken sıcak nefeslerini ensemde hissediyordum. Yüzüme vuran soğuk havanın aksine tenimde hissettiğim sıcak nefesler ürpermemi sağlıyordu.

"Hyunjin?"

"Efendim?"

Titrek sesime anında cevap verdiğinde dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Gece için özür dilerim. Benim kafam biraz karışıktı."

"Sorun değil."

Dedikten sonra belimdeki kollarını daha da sıklaştırıp göğüsünü sırtıma bastırmıştı. Cevabına, o görmese de gülümsedim.

"İlerde ki şey ne!?"

Jisung'un bağırtısıyla ileri daha dikkatli bakmış, bununla dudaklarımda ki gülüş soğarak küçük bir küfür mırıldanmıştım.

"Motoru acilen durdur!"

Diye bağırıp hızımı yavaşlattığımda Jisung da benimle birlikte motorunu yavaşça durdurup tek ayağını zemine dayamıştı.

"Ne oldu? Onun ne olduğunu biliyor musun?"

"Dürbününden baksana?"

İrislerimi, Jisung'un meraklı yüzünden kaçırıp yağmurun habercisi gri bulutlara çevirdim.

"Siktir! Bu ne amına koyayım!?"

Jisung'un sinirli mırıldanışını merak eden Hyunjin de Jisung'un elinde ki dürbünü kaptığı gibi karşıda ki görüntüye baktı.

"Bunlar insan mı?"

"O yaratıkların ziyafeti. Başka yoldan gidelim burası Jeonju'ya girmeden önce ki yer."

"Yani bu parçalanmış insan uzuvlarıyla dolu yığını Lucas mı yaptı?"

Jisung'un, canice yapılan şeyi acımasızca dillendirmesiyle kafamı onaylar şekilde salladım.

"Sen bunu nerden biliyorsun ki?"

"Çünkü gözlerimin önünde bir kez daha aynı şeyi yapmıştı. Bu ne ki?"

Karşımızda ki manzarayı gösterdiğimde ellerini saçlarına geçirip tekrardan bana döndü.

"Sen...sen onlardan biri miydin?"

"Gitmeliyiz. Bu sadece gelenler için bir uyarı olmalı. Elimizi çabuk tutalımda buradan uzaklaşalım."

Sorusunu cevapsız bırakıp motoru döndürdüğümde duyduğum tetik sesiyle kafamı döndürerek arkamda kalan, silah doğrultan bedene baktım.

"Jisung! İndir o silahı."

Hyunjin, motordan inerek Jisung'un önüne geldiğinde silah tutan bileğini kavrayıp silahı indirmesini sağladı.

"Beni kandırdınız."

"Seni kandırmadık Jisung. Saçmalamayı bırak. Felix onlardan sadece nefret ediyor ve yaşamak istemediği şeyler yaşamış o kadar."