Babasının kızı / FİNAL/

25- " Kızıma inanıyorum"

BARLAS'IN GÖZÜNDEN-

Çoktan iskeleden ayrılmış ve denizde ilerleyen teknenin sahibi olan adama bakakalmıştım.

Daha önceki sefer olduğu gibi bunun da bir kabus olduğunu düşündüm ama değildi. Bu sefer gördüklerim gerçekti, gözlerimin bir yanılsaması da değildi.

Annemin katili, çocukluğumun kabusu olan o adam, tekne ile denize açılmış sanki bir katil değilmişçesine rahat ve huzurlu bir şekilde sefasını sürüyordu.

Uyanmak istedim, yine birisi omzumdan sarssın çok istedim.

" Baba beni duymuyor musun?"

" Ne?" Zoraki kafamı çevirip, bana seslenen kızıma döndüm.

" O adam diyorum, Güneş'i öpen adam."

" Hı?"

Beynim algılmakta zorluk çekiyordu.

" Hatta bugün Güneş yine o adama gitti ve onunla bir şeyler konuştu. Şey tam olarak ne dediğini duyamadım ama anlaşma, iflas ve senin adını duydum. Bir de sonra adam kahkaha atıp yine Güneş'i öptü."

" Sare sen ne diyorsun babacım?"

Güneş biyolojik babamız ile mi öpüşmüştü?

" Bir dakika bir dakika sen az önce iflas ve anlaşma mı dedin?"

Usulca kafasını salladı ve bana bakmaya devam etti.

Yıkıldım, bu sefer fena yıkıldım.

" Hayır ya Hayır. Allahım ne olur böyle bir şey olmamış olsun lütfen."

" Baba sen iyi misin?"

Yutkundum ve bana endişe ile bakan kızımı kollarımın arasına alıp sımsıkı sarıldım.

İster istemez akan bir damla göz yaşıma küfürler ettim.

O adamın karşısında güçsüz olmayacktım. Dört yaşındaki o küçük çocuk değildim artık.

Sırtımı arkama yasladım ve başımı havaya kaldırıp gök yüzündeki yıldızlara baktım.

İhanet hakikaten çok acı veriyordu.

Kardeşim, kardeşim miydi gerçekten?

ILGAZ'IN GÖZÜNDEN-

" Şimdi sen diyorsun ki benim annem beni terk etmedi? Annemin adı Şule idi? Babam kim bilmiyoruz.En önemlisi de annem beni doğururken ölmüş?"

İnanamayarak Ulaş'a baktım.

Annem beni terk etmemişti, ben terk edilmemiştim!

Bir saat önce önemli bir şeyleri bulduğunu söyleyip beni bir kafeye çağırmıştı Ulaş.

" Senin hakkında araştırma yaparken sürekli birileri işime çomak soktu. Ve bir şey daha var."

Ulaş kararsız bir şekilde bana bakarken benimde içim içimi kemiriyordu.

" Ne var?"

" Güneş. Barlas'ın kız kardeşi olmayabilir."

Duyduklarıma inanamayıp şaşkınca Ulaş'a baktım. Ciddi miydi?

" Nasıl ya? O kadar dna testi yaptırdılar."

" Dna testi değiştirilmiş olabilir."

" Kim neden böyle bir şey yapmış olabilir ki?"

Sıkıntılı bir nefes verdi." Bilmiyorum."

" Her şey birbirine girdi şu an."

Histerik bir şekilde güldü ve konuştu.