Nefretin tohumları ekilmişti içimize lakin, nefretimizin filizlenmesine izin vermeyen şey aramızdakı tutkuydu.
"Nefret ettiğin adamın altındasın" ensesindeki saçları daha sert çekiştirdim "Beni ilk öpen sendin, bu konuda kim daha kötü durumda tartış...
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
feritaltuğ: kördüğüm olmuşuz
akacihan: O kimin bacağı lan?
feritaltuğ: Hiçbir fikrim yok..
serayss: yerim çok rahattı valla
meryemgün: ben deve kuşu mooduna bürünmüşüm spqğzldpü
uygartunç: çekerken kahkaha atamadan duramadığım bir fotoğraf dfküdksp
Keyifli okumalar 💚
☻
Kabul etmem gereken en ağır gerçekti onu severken ondan uzak durmam.Omuzlarımda işlemediğim günahlar vardı ve ben altında ezliyordum.
Odanın içindeki sesleri daha net şekilde duyduğumda bilincimin yavaş yavaş yerine geldiğini anladım "Açlıktan ve stressten bayılmış olabilir" bu ses İzge'ye aitti.
"Yine de hastaneye götürmemiz gerek, bir şey yapalım!" bunu diyen Enes'in sesi bile içimi titretiyordu..
"Sen hâlâ neden burdasın? Ulan siktirip gitsene? Yetmedi mi kızın hayatını dağıttığın?!" Cihan'ın öfkesi olduğu gibi yerindeydi.
Elimi sıcak bir el sarmıştı, Cihan sıkıca tuttuğu elimi okşuyordu "Meryem, duyuyor musun beni? Uyan lütfen" başını göğsüme yasladığını hisettim.
"Korkuyorum kızım, söz veriyorum kızmayacağım sana bir daha, yeter ki aç gözlerini" gözlerimi açmaya çalıştım ama sanki kendimi idare edemiyordum.
"Önce bir sakin olun.Uygar ambulansı aradı zaten" İzge yeniden ortamı yatıştırmaya çalıştı.
Ağzımı açıp bir şeyler söylemek istedim.Bu sefer başardığımda dudaklarımı kıpırdatarak "Su" dedim.
Gözlerim kendiliğinden açılırken herkesin başımın üzerinde durduğunu gördüm.Seray bir anda bedenini üzerime atarak "Aklım çıktı!" dedi titreyen sesiyle.
"Sen bir az daha böyle kemiklerimi kırarcasına sarılırsan benim de ruhum çıkacak bedenimden" Seray gülümseyerek bedenini üzerimden kaldırdı.
Gözlerim yan yana durup bana endişeyle bakan iki insana kaydı.
Cihan ve Enes.
"Odadan çıkalım bence, bir az dinlenip kendine gelsin" herkes yavaş yavaş odadan çıkarken "Enes, sen kal" diye seslendim arkasından.
