გიჟი დაქალები

4

შუაღამით მეღვიძება ძალიან მშია და მწყურია.
ჩემს გვერდზე  მეტეოს გავხედე რომელსაც მშვიდად ეძინა.
ფრთხილად ავდექი და პირველ სართულზე ჩავედი.

სამზარეულოში შევედი კარადიდან ჭიქა გადმოვიღე და ონკანი მოვუშვი, ჭიქა წყლით ბოლომდე შევავსე.

პირთან ახლოს მივიტანე როდესაც მხარზე შეხება ვიგრძენი.

- ვინ ხარ! ვიწივლე შევტრიალდი და ინსტიქტურად წყალი შევასხი.
- დებილო თხა მე ვარ ელი.
- მერე ეგრე უნდა მომეპარო გამისკდა გული.
- არაუშავს გადაიტან.
- აქ რა გინდა?
- მწყუროდა მარა ეხლა უკვე მომშივდა.
- მეც მშია.
გოგონები მაცივართან მივიდნენ და გამოაღეს.
- აბა ვნახოთ რა გვაქ?

მეღვიძება აივისკენ ვბრუნდები მინდა რო ჩავეხუტო მაგრამ არ იქ მხვდება.
ცოტახანი ვიცდი მაგრამ მაიც არ მოდის უკვე ღამის 5 საათია.
ავდექი და ოთახიდან გავედი. დავინახე კიბეებისკენ მიმავალი  დანიელი.
მასთან მივედი.
- აივი ხომ არ გინახავს?
- არა, ელიც დაიკარგა.

ორივენი ქვევით ჩავედით და სამზარეულოდან ფხაკუნი, სიცილი და ბევრი უცნაური ხმები ისმოდა.

უკვე მივხვდით რაც ხდებოდა და სამზარეულოსკენ წავედით.

შესვლისთანავე მაცივართან მდგომი გოგონები დავინახეთ.

აივი მაცივარზე იჯდა და წყალს სვამდა ელი კი მაცივარში იქექებოდა ჩვენ სადანახვაზი კი ორივემ შემოგვხედეს.

- აბა აქ რა ხდება? იკითხა დანიელმა.
- ცქნაფულა მანდ როგორ ახვედი?
- არ ვიცი.
- როგორთუ არ იცი?
- არ ვიცი ვაა.
- უბრალოდ მაცივრისთავზე რომ ორცხობილები იდო ის მოუნდა.
- ელ რატო ჩამიშვიი.
- მერე რამოხდა.
- კაი დაივიწყე.
- ელ წავედით დავიძინოთ.თქვა დანიელმა.
- ორ წამს.
ელმა კამფეტის ყუთი აიღო და დანიელთან მივიდა.
- წავიდეთ.
- ღმერთო მიშველე.
ელი და დანიელი ოთახში წავიდნენ.
- ცქნაფულა მოდი ჩამოქსვა.
- არ მინდა მეთვითონ ჩამოვალ.
- მოდითქო რო გეუნები ჩამოვარდები.
- არა...ააა.