გიჟი დაქალები

7

პალატის კარებთან ვდგავარ და ექიმს ველოდები რომელიც ელს სინჯავს.

- ცქნაფულა აქ მოდი მასე ახლოს ნუ დგახარ კარებს მოგარტყავენ. - მითხრა მეტეომ.
მეტეოსთან მივედი და მის გვერდზე თავდახრილი დავჯექი " დასჯილი ბავშვივით"
- ნუ ნერვიულობ კარგად იქნება.
- საშიში ფილმის ყურება მე ვაიძულე ჩემი ბრალია.
- არაუშავს რაც მთავარია გამოკეთდეს და დანარჩენი მოგვარდება.
მეტეოს თავი მივადე.

სიყვარული ერთი სული მაქ ჩემს როდის გაგხდი უბრალოდ დამაცადე.

ექიმი პალატიდან გამოვიდათუარა დანიელი მივარდა.
- ექიმო როგორ არის? რა დაემართა? ღვიძავს? რამე ხომ არ სჭირდება? კარგად იქნება?
- კი ყველაფერი კარგად არი უბრალოდ ზედმეტად შეეშინდა, ინერვიულა და გული წაუვიდა. ახლა ღვიძავს შეგიძლიათ ნახოთ.

აივი მოულოდნელად წამოხტა და პალატაში შევარდა.
- ელ როგორ ხარ? მაპატიე კარგი? საშიშ ფილმის ყურებას აღარასოდეს დაგაძალებ, აღარასოდეს შეგაშინებ და აღარასოდეს მითხრა "კი" როცა ამ ყველაფრის გაკეთებას შემოგთავაზებ კარგი?
- დამშვუდდი ასე რატომ ნერვიულობ? მაგარი იყო.
- რა?
- კი ძალიან თვალებში რო დამიბნელდა.
- ელ ლამის მოკვდი.
- როდის იყო ვინმე შიშით კვდებოდა კარგი რა?!

ორივეს გაეცინათ და ერთმანეთს მოეხვივნენ.
- მაშინ კიდევ გავიმეოროთ.
- მაწყობს.

როცა აივი პალატაში გაიქცა მე და დანიელი გაკვირვებულნი ვუყურებდით.
ექიმი წავიდა ჩვენ კარებში დავდექით და გოგონებს ვუსმენდით.
- ნამდვილად გადარეულები და გიჟები შეგვიყვარდა.
თქვა დანიელმა და მეც დავეთანხმე.

როგორღაც აივი გამოვაცილე საწოლს რომ დანიელს ელი ენახა, მოეკითხა და დალაპარაკებოდა.

ყველაფერმა კარგად ჩაიარა ელი იმდღესვე გამოწერეს და სახლში მივედით.

- ცქნაფულა!
- რა?
- ბარგი ჩაალაგე ჩვენ გადავდივართ.
- რა?
- ხო მალე.
- არა მე აქ ვრჩები ელს არ დავტოვებ მას ვჭირდები.
- ხანდახან მოვაკითახვხოლმე.
- გთხოვ არაა...
- მალე.