_Zorbam Benim Ruh Eşim_∞{B×B}

5.bölüm.

Kapının eşek gibi çalmasıyla gözlerimi ağır uykudan ayırdım. Pencereden havanın karanlık olduğunu gördüm. Bu saatte kimdi?

Ağır ağır yataktan kalkıp kapıya taraf yöneldim. Kapı o kadar sert çalınıyordu ki komşular şikayet yağdırıcaktı yarın bana.

Oflayarak kapının kilidini açıp kulpu çevirdim.

"Kim bu saatte amına koyi-"

Dediyim anda evime dalmış sinirli Parsla susmak zorunda kalmıştım.
Tanrım yinemi....

"Geç."

Hiçbirşey demeden ayakkabılarını çıkartıp içeri girmişti. Bende kapıyı kapatıp arkasından gittim. Anlaşılan ışıklar yine sönmüştü. Pars karanlıktan korkuyordu deli gibi. Işıkları sönünce hep buraya gelirdi.

Bende tabi sus pus onu evime alıyordum. Başka ne bok yiye bilirim ki?

Hep olduğu gibi kanepeye yayıldı yine. Kafasını arkaya atıp gözlerini kapattı.

İçeriden ona battaniye getirip üstünü yavaşca örtdüm ve tekli koltuğa oturdum. Bide başında kestiricektik bey efendinin.

Küçükken çok uyurdu yanımda. O kadar iyi anlaşırdık ki .....
O günleri deli gibi özlüyorum. Artık ne yapacağımı bile bilmiyorum.
Artık o benim ruh eşim ama ya ben? Ben onun neyiyim? Hiçbirşeyi..

( yıllar önce)

"Efe oğlum bak bu yan komşunun oğlu Pars güzel anlaşın tamammı?"

"Tamam anne"

Dedi Efe Parsa bakarak. Parsın gözleri Efenin ilgisini çekmişti. Parlak gözleri vardı.

"Ben Efe memnun oldum."

"Bende Pars"

Dedi utanarak. Çekingen duruyordu Pars.
Anneleri mutfakta türk kahvesiyle keyif çıkarırken Parsla Efe de salonda bir birleriyle konuşuyorlardı.

"Gözlerin çok güzel'

Dedi Efe sıcak gülümsemesiyle.

Pars da gülümsedi bu sıcak gülümsemenin karşılığında.

"Seninde saçların çok güzel yumuşacıklar."

Dedi Efenin saçlarını okşayarak. Hayran hayran bakıyordular bir birlerine.

" dışarıda saklambaç oynayalımmı?"

Parsın teklifine kafa salladı efe .

Ailelerin güzel tanışmasından Parsla Efe o günden sonra çok iyi arkadaş oldular.

(Günümüz)

Doğru düzgün uyuyamadığım için gözlerim kapanmak üzereydi. Koltukta rahat diyildi sayesinde belim kırılıyordu burda.

Pars hala hareketsiz kanepede uzanıyordu. Gözleri açıktı hiçbirşey demiyordu. Bi uyusan artık ha?

Karanlıkta olsa yüzünü seçe biliyordum. O parlak gözleri karanlıkta ışıldıyordu. Yüzü ifadesizdi. Sakin duruyordu şimdi.

"Yanıma gel"

Demesiyle transdan çıkmış gibi oldum. Yanına?

"Ne?"

"Yanıma uzan"

Karanlıkta beni görmediyi için gözlerimi devirdim ulan bunun olacağını biliyordum.

"Kanepe rahat diyil uzanmam"
Dedim umursamazca.

İki dakika sonra yerinde dikelip bana bakmaya başladı. Kanepeden kalkıp yatak odama yol aldı hep olduğu gibi. Ulan huyu hiç deyişmiyordu. Oflayarak peşinden ilerledim. Ben gelene kadar çoktan yatağa uzanmış yorganı kafasına çekmişti.