57.Bölüm(+18)

39 4 0
                                    

ATEŞ'İN AĞZINDAN
Alevi bitkisel hayata geçirtmişlerdi 1 saat içinde gidip Defneye bakıp tekrar hastaneye geliyordum Defneyi , Aras ile Didem'in yanına bırakmıştım camın önüne geldim Aleve baktım kollarında serum takılıydı omuzlarında vb. yerlerinde ise kablo bağlıydı birden makine ses çıkartmaya başladı
--" Doktorr" dedim bağırarak
--" Tamam sakin olun Ateş Bey" dedi doktor içeriye girdi camı kapattılar eğer ona bir şey olursa ben napardım biz napardık 10 dk sonra doktor çıktı tekrardan
--" Merak etmeyin durumu kötüleşti ama şimdi iyi kalbi durmuştu tekrardan çalıştırmayı başardık ama lakin Ateş Bey" dedi doktor yüzünü aşağıya düşürerek
--" Söylesene doktor ne" dedim
--" Alev Hanım bitkisel hayattan çıksa da yürümeyebilir" dedi Doktor
--" Sen ne diyorsun doktor o bitkisel hayattan çıkacak ya da siz mezarınızı kendiniz hazırlayın" dedim dışarıya çıktım arabaya bindim..

YAZAR ANLATIMIYLA
Ates arabaya bindikten sonra elini direksiyona vurarak ağlamaya başladı kendisini suçluyordu ama aslında onun yüzünden değildi ( Benim yüzümden Ateşcim ben hasta ettim karını kusura bakma vallahi jsbdzjdbsh)
Didem ile Aras konuşuyorlardı Uraz Kağan ile Defne ise oyun oynuyorlardı daha sonra Defne Didem'in yanına geldi emekleyerek
--" Anne" dedi Defne ilk defa anne kelimesini demişti Defne, Didem kucağına aldı Defneyi gözleri dolmuştu Didem'in
--" Gelecek anne teyzecim merak etme" dedi Didem Defneyi Uraz Kağan'ın yanına bıraktı tekrardan gidip elini yüzünü yıkadı Alev biliyordu felç geçireceğini ama kimseye dememişti Dideme bile üzüleceğini biliyordu çünkü..
Ates elini yüzünü yıkamış tekrardan hastaneye girdi Alev aynısı gibi uyuyordu Alev'in hoşuna giden şarkıyı mırıldanmaya başladı Ateş

Gel yaralarını ben sarayım,
Ömrünü ömrüme katayım,
Bir gün gülersek eğer,
Yoluna güller katayım.

Alev gözlerini açamasada bir şeyleri hissedebiliyordu içinde ama bunu hiçbiri bilmiyordu ki...

1 AY SONRA

YAZAR ANLATIMIYLA

1 Ay geçmişti Alev'in hastanede yatmasından hâlâ da yatıyordu yine kablolara bağlıydı arada bir kalbi duruyordu Ateş çökmüştü göz altları şişmiş ve morarmıştı Defne de bir süre durmamaya başlamıştı Didem'in falan yanında
--" Bak babacım eğer sen biraz daha burda durursan anne seni parka götürecek istediğini alacak tamam mı?" Dedi Ateş
--" Şöş mü" dedi Defne
--" Söz babacım" dedi Ateş
--" Baba şen ayladın mı" dedi Defne babasının gözünün altına minnak ellerini götürerek
--" Yok babacım ağlamadım sadece uykusuzum şimdi ben gidiyorum bir tane öpücük alayım" dedi Ateş kızına Defne gidip babasının yanağından öptü geri çekilde Ateşte kızını öptü tekrardan hastaneye girdi girer girmez şok olmuştu çünkü Alev ayaklanmış elinde serum ile ortada dolaşıyordu
--" Orda öküz gibi bakacakmısın" dedi Alev yine başlamışlardı
--" A-Alev" dedi Ateş gidip Aleve sarılarak
--" Noluyo be sırnaşma da acıktım ben" dedi Alev
--" Tamam sen yatağa otur ben bir şeyler alıp geliyorum" dedi Ateş kantine gidip tost vb. şeyler alıp odaya geldi Doktor kontrol yapıyordu
--" Geçmiş olsun sağlığınız gayet yerinde hatta akşama taburcu bile edebiliriz sizi Alev Hanım" dedi Doktor
--" Tamam Doktor sağ ol" dedi Ateş, Doktor Ateşten çekiniyordu ilk zamanlarda dediği hala aklındaydı ( Korkunun ecele faydası yok Doktor Bey amca DJSHHSJJX)
Doktor dışarıya çıkmıştı
--" Ateş ben ne zamandan burdayım ya" dedi Alev
--" 1 ay" dedi Ateş bunu der demez Alev'in gözleri kocaman açılmıştı
--" 1 gün değil 1 hafta değil 1 ay mı" dedi Alev
--" Evet" dedi Ateş
--" Kimseye söyleme supriz yapacağım" dedi Alev
--" Tamam güzelim hadi tostunu ye" dedi Ateş Alev tostunu yemiş bitirmişti gidip uzerini değiştirdi hastaneden çıktılar arabaya bindiler Alev ellerini radyoya götürdü şarkıyı açtı

ATEŞ Ve ALEVWhere stories live. Discover now