"Alo ben bir ihbarda bulunacaktım..."
Yavaş yavaş bilincim yerine gelirken üstümde bir ağırlık vardı. Hızla gözlerimi açıp üstümde yatan adama baktım. Buz kesmiştim başını boynuma gömerk uyumuştu ya da ben öyle sanıyordum. Vampirler uyur muydu?
Ne kadar üstümden kalk diyerek çığlık atmak istesemde bunu yapmayarak ona ayak uydurdum. Geçen 2 dakika ardından kafasını boynuma daha çok gömdü. Kalp atışlarım hızlanırken uyku numarası çok zordu.
Hiç beklemediğim bir anda boynumda derin bir nefes çekerek nahifçe bir öpücük bıraktı. Anı bir refleksle saçlarını kaldırıp yüzümün hizasına getirdim. Kırmızı gözleri tutkuyla yanıyordu. Tek bir kelime edemezken susup kalmıştım.
"Günaydın güzelim. Beni bu güzel kokundan mahrum bırakmadığın için teşekkür ederim."
Yüzüm kızarırken ellerimi saçlarından çektim. Uyku numarasını anlamıştı!
"Kalk üstümden lütfen." Dedim yalvarırcasına. Daha çok zorlamadan ellerini iki yanıma koyarak bir anda kalktı. Çok hızlı haraket ediyordu. Bu biraz ürkütücüydü.
Yatakta doğrularak camdan dışarı baktım. Güneş yüzüme vuruyordu. Evin kasveti içimi soğuturken bu güneş bir nebze de olsa iyi gelmişti.
Siyah gardırop önüne ilerlerken üstündeki siyah tişörtünü bir çırpıda çıkardı. Zaten utanıyordum ve daha fazla utanmaya başlamıştım. Gözlerim geniş omzuna kaymıştı omurgasından aşağı bir yazı vardı gözüm oraya takılıken sesini işittim.
"Çok beğendiysen dokunabilirsin."
Arkası dönüktü siyah gönleğini iliklemesini durdurarak kafasını hafif arkaya çevirerek konuştu. Güldüğünü işittim.
"Hiçte bile daha iyilerini gördüm. Kendini bu kadar önemseme." Hayır bu bir yalandı. Erkeklerle temasta bulunmuyordum. Yaşadığım olay yüzünden erkeklerden uzak duruyordum. Sadece arkadaşlarım vardı.
Bu dediğimle gömleğini durdurmuş ve arkasını dönmüştü. Arkasını döndüğünde yüzü ciddi bir hâl almıştı. Yatağa doğru kollarını ilikleyerek ilerlemeye başladı.
"Öyle mi küçük hanım?"
"Öyle."
Tereddüt ettim ama bunu ona yansıtmadım. Yatağa çıktığında aynı ifadesizlik devam ediyordu.
"Sana kimseye göstermediğin biri yüzümü gösterirken şansını çok zorluyorsun. Haddini bil."
Tehditkar sesi ile yavaşça yutkundum.
"Sen kimsin ki bana haddimi bildiriyorsun. Ayrıca bana da herkesten farklı yüzünü gösteriyormuşmuş. Bumu senin iyi olan yönün. Canavarsın sen canavar!"
Bileğimi sertçe tutup kendine çekti. Çenemi kavrayarak yüzümü yüzüne hizaladı. Artık sinirliydi yüzüne bu ifade yansıdığında ise çok korkunç olmuştu.
"Altından kalkamıyacak laflar etme."
Beni bir anda yatak başlığına yasladığında gözlerinin içine bakıyordum. Ellerimi bırakıp boynumu ellerinin arasına aldığında ellerimi göğüsünden itmeye çalışıyordum.
"Ve güzelim seni senden daha iyi tanıyorum." Son sözleri oldu dişlerini boynuma gömerek kanımı emmeye başladı.
İnanılmaz bir acı vardı. Kanımın vücudumdan çekildiğini net bir şekilde hissetmek mide bulantısı arttırdı. Kollarından tutarak güç almaya çalıştım. Çünkü itsemde, vursamda çok güçlüydü.
"Alexan-" lafımı bölerek elini ağzıma kapattı. Vücudum acı değil başka bir duygu vardı. Hiç tatmadığım. Dişlerini yalayıp derimi morartıcak kadar kuvvetli şekilde öptü. Daha ne olduğunu anlamadan Alexandere' in kucağında oturuyordum. Arkası yatak başlığındaydı ve bense kucağında oturuyordum.
