Karıncayı bile ezmedim tabiri gibidir ,
Dünya hayatı.
Bir bileye gizlenmiş tüm zalimlikler.
Hor görüş,
Kibir,
Daha nice çirkinlikler .
Kaç geceyi devirmiş hüzünler .
İnsanoğlu bu böyleler,
Kalbim veda mektubu yazıyor
Hergün.
Özlemim ,sitemim ,sevgim
Ruhumdan gidenlere.
Beni hiç edenlere.
Varlığımı ezenlere.
Onlar hiçmi tanımadılar?
Kimin yüreğine yük oldum.
Kim git dedide ısrarla durdum.
Ben gidersem dönmem
Dönemem,
Gururdan değil,
Ama anlayın halimden.
Görün benide benim ben.
kendi kendime,
gelin güvey olma misali,
Kal diyende olmadıya.
Bazı insanlar var ,
Sessiz yaşar hayatı
Sessizde ölürler.
Bazen kırılır, küser,
Gönlünü kendi alır,
Barış ilan eder.
Dağ daga küsmüş ,
Dağın haberi olmamış misaliler.
Tek kişilik yaşadığı hayatta
Kalbini mezarlığa çevirirler .
Ne yazık
Bazılarının küsmeyede hakkı yok
Sevmeyede.
Çünkü insanın adaleti şaşmış,
Haddini aşmışta aşmış.
Velhasılı,
Ben marangoz değilim
Dünyaya çivi çakmaya gelmedim.
Ecel geldiyse ardıma bakmadan giderim.
Öyle insanlar tanıdım ki
Diyorumki iyiki ölüm var,
mizan var
Hesap var.
Iyiki.
06.09.2023
K.Ç
