Games of Life (Ferreira Series#1) (gxg)

Chapter 31

Ito legit na talaga HAHAHA wag kayo magalit. Try lang naman iend sa masakit na paraan, pero hindi ko kaya. Nasasaktan ako para sa mga characters sa story.

Enjoy!!

___________________________________

Gella.

It's been 3years simula nung umalis ako sa pilipinas. Sobrang nanghihina no'n yung katawan ko and I'm so devastated that time kasi nawalan na'ko ng pag asa na makita pa si Eia. Ginawa ko na din yung naisip kong paraan para magpagaling and maayos ko yung sarili ko dito sa France. Nag panggap akong namatay para hindi nila ako hanapin dahil mas mahihirapan akong magpagamot kapag gano'n ang sitwasyon. Mahihirapan din akong ayusin ang dapat na ayusin.

"¿De verdad quieres volver a Filipinas? (Really, you want to return to the Philippines?!".) Tanong sa'kin ni Istevan. Yung tono ng boses niya ay parang nang aasar. Alam niya kasi yung nangyari sa'kin 3years ago dahil kinwento ko sa kaniya.

Nagkakilala kami ni Istevan dahil sa iisang company kami nagw work. Ang pinagkaiba lang ay anak siya ng may ari nung company at ako naman ay yung kanang kamay nung papa niya. I don't know what happened pero yung papa niya ang nagsabi.

Ang unang pagkikita namin ni Istevan ay nung minsan ding nanlabo yung mga mata ko at sumakit yung ulo ko sa Spain. Dun kami unang nagkita. Tinulungan niya ako. Nag stay kasi ako sa spain para magpa gamot pero lumipat ako dito sa France para mas mabilis yung pagpapagamot ko. Nag apply ako sa isang company at nagulat pa ako nung malaman kong anak siya ng may ari. Naging close kami dahil mabait naman siya and madali kong nakasundo dahil may secret siya pero soon niyo pa malalaman. Overthink muna kayo gays.

Nasa france kami ngayon pero yung language pa rin na ginagamit ni Istevan ay spanish. Mas gusto niya raw kasi ang accent nun kaya hinayaan kona siya.

"Sí, mi vuelo sale más tarde." (Oo, mamaya na rin ang flight ko.) Nanlaki naman yung mga mata niya. At nagpadyak padyak .

"Tu aurais dû me le dire hier pour que j'aurais pu me préparer." (You should have told me yesterday, so I could have prepared.") Tumakbo na siya papuntang kwarto habang nag aayos ng gamit niya.

Gustong gusto niya kasing sumama sa Pilipinas, hahanap daw kasi siya ng masarap. Masyadong bold yung pagsasalita niya kaya masanay na kayo. Siraulo kasi yun e.

***

"C'est magnifique ici. Je ne suis ici que maintenant, mais on dirait que je retourne dans ce pays." (It's beautiful here. I've only been here now, but it looks like I'm going back to this country.)

Binatukan ko siya nung makita kong nakatingin siya sa dalawang lalaking walang sando habang nagpupunas ng pawis.

Nandito na kasi kami ngayon sa Pilipinas sa labas ng restaurant na kakainan namin. Pinadala ko na din yung mga gamit namin kay James na sumundo sa'min sa Airport kanina.

Alam nilang lahat na buhay ako. Lahat sila ay tumulong sa'kin para mapaniwala na totoo yung pagkamatay ko. Hindi na rin ako nahirapan na umalis ng pilipinas dahil rin sa tulong nilang lahat. Pinauna ko na ring umuwi sila Mama. Sila mama pala ang naging kasama ko sa ibang bansa. Nag stay kami sa relatives naming naka tira sa Spain habang nagpapa gamot at galing ako.

Tumawag muna ako kanila mama para icheck kung naka rating na sila sa bahay. "Oo, anak naka rating na kami. Mag iingat kayo ni Istevan." Napangiti pa ako nung narinig ko yung boses ni Anna at ni Deyniel na nag aasaran dahil namiss ko rin sila, pero agad ding nawala nung may mahagip yung mga mata ko na kinasira ng mood ko.

Si Mareia kasama na may kasamang babae na kumakain sa loob ng restaurant. I think, siya yung girl na nasa story palagi noon ni Mareia so it means siya yung girlfriend niya.