O Pretends to be B For The Violent Admiral (BL) Novel

Bölüm 22

Sekreterin Tatilinin üçüncü Günü

Lucas'ın kulakları sağır eden askeri emir benzeri sesi terminalinden kükrerken, Luo Ran'ın bakışları yemek çubuklarını bile oynatamayacak kadar titreyen Wang Zitong ve Luo Cheng'e döndü.

Sahne dondu.

Luo Ran: "..."

Bir deliğe girmek istedi.

Bu arama için sayısız olasılık düşünmüştü. Lucas'ın bir isteği olabilirdi ya da Lucas sinirlenmiş ve ondan bir sorunu çözmesini istemiş olabilirdi.

Ama sebebin bu kadar açıklanamaz olacağını hiç düşünmemişti.

"Ben..." Luo Ran'ın bir an için nutku tutuldu.

"Gerçekten gittin mi? Kiminle!" Lucas, Luo Ran'ın bugün evde olmadığına dair haberler almıştı ama tam olarak nerede olduğu belli değildi. Ancak Lucas askeri tatbikatlardan geri adım atamazdı ve toplantı için yapması gereken pek çok şey vardı.

"...Bugün ailemi ziyaret etmek için eve döndüm," diye açıkladı Luo Ran çaresizce. "Tatilimi oyun oynamak için kullanmayacağım."

Terminalden bir süre sessizlik geldi, belki de Lucas sözlerini düşündüğü içindi.

Sonra soğuk bir şekilde homurdandı. "Oyun oynamana izin verilmediğinden değil ama hastasın, bu yüzden etrafta koşturma."

"...Evet." Luo Ran başını eğdi ve anne babasının yüz ifadelerine bakmaya cesaret edemedi. "O halde, başka bir şey yoksa..."

"Çok su içtin mi?"

"İçtim, um..." Luo Ran sadece görüşmeyi hızlıca sonlandırmak istedi.

"Günde üç öğün yemek yedin mi? Yeterince yedin mi?"

"Evet."

"Sekiz saat boyunca düzgün uyudun mu?"

"Evet..."

Lucas bir an duraklayınca Luo Ran bu fırsatı değerlendirerek, "O halde şimdi kapatıyorum Amiral, iyi günler," dedi.

"Evet."

Sonunda bu sınavı geçti. Sonra bilinçaltında Luo Cheng ve Wang Zitong'a baktı.

Wang Zitong hafif bir tereddütle farklı bir konuyu gündeme getirdi. "Ranran hastalık izni aldığı için mi ara verdi?"

"Ciddi bir şey değil, sadece..." Luo Ran aslında aşırı çalışma demek istemişti ama aniden sözlerini değiştirdi. "Sadece küçük bir soğuk algınlığı."

"Neden bize söylemedin?" Luo Cheng kaşlarını çattı.

"Bu çocuk... bizden her şeyi saklıyor," diye azarladı Wang Zitong. "Ne zaman hasta olduğunu bile söylemiyorsun. Eve döndüğümüzde annen sana çorba yapacak. İlacını içtin mi? Üşüttüğün zaman ilacını içmelisin!"

Luo Ran başını salladı. "Evet, içtim bile."

Grup yemeye devam etti. Küçük kardeş merakla sordu: "İkinci abi, az önceki vahşi abi kimdi?"

Luo Ran gülümsedi. "O benim patronum, imparatorluğun kahraman amirali."

"Biliyorum...! Öğretmenim, amiralin imparatorluğa barış getirdiğini söyledi!" Küçük kardeşi hemen elini kaldırdı. "... Luobing, korsanlar ve diğer ülkelerle savaştı, bu yüzden artık bize zorbalık etmeye cesaret edemiyorlar!"

"Evet." Luo Ran sırıttı. "Küçük kardeşim politika ve tarih konusunda çok iyi."

Masanın diğer tarafında çörek yemekte olan küçük kız kardeşi de hiç zayıflık göstermedi; o da elini kaldırarak karşılık verdi, "Küçük kardeşim saçmalıyor! O abi sert değildi, en az ikinci abimiz kadar iyiydi!"